" ဘယ်သွားမလို့လဲ "
" တိမ်လွှာနန်းမြိုင်ကို "
" ကမ်းစပ်ကို ပြန်သွားရအောင် အဲ့ဒါမှ
သဘေင်္ာတွေလာရင် တွေ့မှာပေါ့ "
အားယွင့်ဘာပြောပြော ဝေ့ရင်းဂရုမစိုက်စွာ ရှေ့ဆက်သွားနေလိုက်သည်။ ညမှောင်တဲ့ထိ လမ်းလျှောက်ရလို့အားယွင်ခြေထောက်မသယ်ချင်ဖြစ်နေပေမဲ့ ဝေ့ရင်းကတော့ သွက်သွက်လက်လက် လမ်းလျှောက်နေတုန်း ဖြစ်သည်။
" ဒီမှာဟေ့လူ ဘယ်သွားနေတာလဲ...အစ်ကိုလေး အိပ်နေတော့ အစ်ကိုကခါ်သွားချင်ရာ ခေါ်သွားနေတာပဲ "
လမ်းလျှောက်လာရင်း ရှေးဆန်သော
အဆောက်ဦးကို တွေ့သည်။
" ဒါဘယ်နေရာလဲ "
ဝေ့ရင်း ဝင်သွားတော့ လူတစ်ယောက်က
တားစီးကာပြောသည်။
"ဒါက ပြတိုက်လို့နေရာပါ ဝင်လို့မရဘူး "
အားယွင့်ပျော်သွားပြီ
" အဲ့ဒါဆို ဒီနေရာကနေ ကားလမ်းကို ရှာလို့ရတာပေါ့ "
"ကားလမ်းတော့မသိဘူး ရေလမ်းရှီတယ် တစ်ပတ်တစ်ခါတော့ သဘေင်္ာဆိုက်တယ် "
"ဟာ..အဆင့်သင့်ပဲ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ အခုတော့ ကျွန်တော့်အစ်ကိုလေး ဖျားနေလို့
တည်းခိုးခွင့်ပေးပါ "
" ကောင်းပါပြီ "
အစောင့်ပေးတဲ့ အခန်းကိုမယူပဲ ဂျီးများနေတဲ့ အစ်ကိုဝေ့ရင်းကြောင့် အားယွင့်အစောင့်ကို အားနာရသည်။
🌼🌼🌼🌼🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌼🌼🌼🌼
" သခင်လေး..."
Yibo မနက်ကျမှ နိုးတော့သည်။
အားယွင့်က သူကို ဆေးအရင်တိုက်သည်။
" ဒါဘယ်နေရာလဲ "
" တောထဲက အဆောက်အဦးပဲ
ရှေးဆန်ပြီး ထူးထူးခြားခြားဖြစ်သော
အဆောက်ဦးပဲ "
အားယွင့်ရှင်းပြတာ နားထောင်နေရင်း
ဝေ့ရင်းက သူကိုလာခေါ်သည်။
" သခင်လေး! "
" ဝေ့ရင်း ငါ့ကိုစကားလာမပြောနဲ့ "
" အစ်ကိုလေး သူကျေးဇူးကြောင့် သက်သောင့်သက်သာ အိပ်ရတာ စိတ်ဆိုးပြေပါတော့ "
ဒုတိယအတွဲ Part 4
Start from the beginning
