「 fatalité 」taekook

⌯ Yaz Yağmurunda Açılan Şemsiye

⊰ BÖLÜM 6 ⊱

Yaz yağmurunda açılan şemsiye

─────────────────────

Taehyung genç adamın yağmurda hızla yürüyerek durağa girişini izledi. Bugün yaşananlar iç ısıtan türden şeylerdi. Hissettiği şeyi bir türlü açıklayamıyordu fakat ona en yakın şeyi söyleyebilecek olsa şunu derdi: Jungkook yıllardır görüşmediği çocukluk arkadaşı gibiydi. Onu görmemişti. Ama varlığı tanıdıktı; içerlerde bir yerde hep hissetmişti.

─────────────────────

NOT: yine geciktirdim bölümü
kim dedi bana iki fik birden
yürütebilirsin diye :c

━━━━━━━━━━━━

Kalp, kendi ruh eşini tanır.

    
    
    Gri bulutların gökyüzünü kapladığı bunaltıcı bir gündü. Evden çıkmadan önce yanına ince bir hırka alırken en azından kavurucu güneş yok, diye düşündü Taehyung. Kışı yaza tercih ederdi. Bu yüzden havayı sorun etmedi.

Atölyeyi erkenden açtı çünkü akşamleyin Jungkook ile görüşecekti. Teknik olarak istediği gibi bir buluşma değildi. Jungkook'a bu akşam bir şeyler yapmak için mesaj attığında genç adam Jimin'in aile yemeği olduğunu bu yüzden de sekize kadar kafede kalması gerektiğini söyledi. Günlerden cumartesiydi bu yüzden Taehyung kafenin, özellikle de akşam saatlerinde, dolu olacağını düşünerek yardım teklif etti. Jungkook'un mesajlarından emin olmadığı anlaşılıyordu ama kendisi için sıkıntı olmadığını ve severek yardım edeceğini söylediğinde kabul etmişti.

Taehyung saat 10.00'a kadar dünden kalan dağınıklığı toparlamak ve temizliği yapmakla uğraştı. Gelen faturaları gözden geçirirken ilk öğrencileri gelmişti. Her cumartesi yakın çevredeki bakım evinden yaşları 4 ila 6 arası olan bir grup çocuk geliyordu. Öğleden sonra ise genel olarak lise ve üniversite öğrencileri resim kursu için geliyordu. Onların ve resim malzemeleri satın almak için gelenlerin dışında atölyeye uğrayan yoktu.

Akşam altı olmadan atölyeyi kapattı Taehyung ve hızlı adımlarla sokakta yürümeye başladı. Kafeye geldiğinde masaların yarısı doluydu ve tezgahın arkasında görmeye alışık olduğu Jungkook masaların birinden sipariş alıyordu. Taehyung'u gördüğünde yüzünde beliren gülümseme genç adamın içini ısıttı.

"Beklediğimden erken geldin." dedi neşeli sesiyle.

"Yardım edebilmek için atölyeyi erken kapattım." dedi Taehyung, Jungkook'u tezgaha kadar takip ederken.

"Taehyung, bunu yapmana gerek yoktu."

Taehyung, Jungkook'un düşen yüzünü görür görmez telaşlandı ve durumu düzeltmeye çalıştı. "Hayır, hayır sıkıntı değil. Zaten akşam vakti gelen olmuyor."

Jungkook emin misin, dermiş gibi baksa da Taehyung başını sallayarak onayladı ve tezgahın arkasına geçerek Jimin'in olduğunu tahmin ettiği önlüğü eline aldı. Hırkasını çıkararak önlüğünü takarken Jungkook gülümseyerek onu izliyordu.

"Yakıştı mı?"

Taehyung şakasına sorsa da Jungkook'un pembeleşen yüzünü gördüğünde durakladı. Jungkook, Taehyung'un dikkatle ona baktığını fark ettiğinde yüzünü başka yerlere çevirerek konuyu değiştirmeye çalıştı.