Yıllar geçse de üstünden... Bu kalp seni unutur mu
Kader gibi istemeden... Bu kalp seni unutur muBir hasretlik yüzün vardı, İçinde bir hüzün vardı, Söyleyecek sözüm vardıBu kalp seni unutur mu, Bu kalp seni unutur mu, Bu kalbim seni unutur mu..?
Anlamı yok tüm sözlerin, Sensiz geçen gecelerin, Yaşanacak senelerin... Bu kalp seni unutur mu ?
Bambaşka bir halin vardı, Fark etmeden beni sardı, Benliğimi benden aldı
Bu kalp seni unutur mu, Bu kalp seni unutur mu, Bu kalbim seni unutur mu..?Bana aşkı veren sendin, Sonra alıp giden sendin, Yollarımız ayrı derdin, Bu kalp seni unutur mu?
Oysa düşlerim başkaydı, Birden bire yarım kaldı, Yaşanacak çok şey vardı.
Bu kalp seni unutur mu, Bu kalp seni unutur mu, Bu kalp seni unutur mu..?
Her gün akşam yastığımda, Üşüyorum yokluğunda, Yaşıyorum boşluğunda,
Bu kalp seni unutur mu..?
BẠN ĐANG ĐỌC
Kelebeğin Umudu
Thơ CaParmak uçlarımın kalem dokusuna aşina olduğu dönemlerde yazıp sonra unuttuğum, yıllar sonra kim bilir belki de satır aralarında kendini bulma ümidiyle okuyup, içinde anlamlandıran birilerinin paylaştığı bu denememi, o anki müşevveş haliyle ve pekte...