Parmak uçlarımın kalem dokusuna aşina olduğu dönemlerde yazıp sonra unuttuğum, yıllar sonra kim bilir belki de satır aralarında kendini bulma ümidiyle okuyup, içinde anlamlandıran birilerinin paylaştığı bu denememi, o anki müşevveş haliyle ve pekte...
Her şeye rağmen, şanslı biriyim ben! Bakmayın, yazılarıma sinmiş hüzne....
Hiç ağlamadığımdan değil; çok akıttım gözyaşımı içime... Hiç kaybetmediğimden değil birini...
Çok yandım ciğerimden; baktığım her yere, sevdiklerimin yüzünü kazıdı hasret...
Yıldızlarla doluydu gökyüzüm; kapkara bir boşluk bıraktılar kayanlar... Bir daha asla dolduramadım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gidene soramadığım dan, kalanın ıstırabı daha çok sandım. Hiç ihanete uğramadığımdan da değil; yarası her zaman taze, birkaç hançerle dolaştım durdum sırtımda; hem öfkelendim, hem anlamsız geldi kızmak.
Herkesten farklı değildi başımdan gelip geçenler Herkes kadar ağladım, herkes kadar yandım. Acısız olmuyordu ki hayat! Ağlamaktaydı bereket, yağmurda ıslanmadan yeşermiyordu ki toprak!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bakmayın, yazılarıma sinmiş hüzne...
Mutlu bir çocuktum ben!
Bir sürü arkadaş, bir sürü oyun; kuyruğuna tutunmuştum kırmızı bir uçurtmanın... Hayat hep veriyordu, alacağı günleri hiç düşünmemiştim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sancılıydı ilk gençlik! Şimdiki hüzünlerimle, o zamanları karşılaştırdığımda, çocukluk deyip geçiyorum. Ah, neredesiniz 17′lik dertlerim! kundakta başlamıştı hayatla kavgam. Artık sadece, tartışıyoruz.
Acıya alıştığımı söyleyemem hala; hele nasır tuttuğunu kalbimin... Unutmayı becerdiğimi de söyleyemem; asla unutamadım, kusurluydu hafızam; almayı biliyordu da silmeyi, asla! İyi ki hatırlıyorum!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yaşamımdan çıkanlara kızmıyorum; öğrettikleri her şey için minnettarım.
Bir zamanlar, doyasıya güldüğümüz içindi uğurlarken akıttığım göz yaşlarım... Paylaştıklarımız kadar değerliydiler. Paylaşamayacaklarımızın adıydı hasret! İhanete de alışamadım elbette; ama, edenlere de eyvallah!
Kir tutsa da kin tutmaz yüreğimiz. Az şey sayılmaz, utanmayı bilmeyenden öğrendiğim; sırf bu nedenle bile affedebilirim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Mükemmel bir aile; hem büyük, hem mutludur ailem! Eski-yeni fark etmez; hem köklü, hem sınanmıştır dostluklarım! Kolay yere gelmez sırtım; ne yaparsa yapsın, kolay vazgeçmem hayattan!
Kokladığım gülleri, teker teker solduracak biliyorum. Asla hazır olamayacağım acıya; ama, çekmeyi de öğrendim artık. Bütün duyularım açık, elimde suyum, yüreğimde umut, güllerimin yanındayım. Az şey midir, biteceğini bildiğin bir hayatı son nefese kadar paylaşmaya hazır olmak. Ve baş kaldırmak ölüme, sonsuza kadar, sevip hatırlayarak...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Zaman bir değirmen; keder girer, hüzün çıkar kapıdan... Ben de toy girip,olgun çıktım içinden...
Bakmayın dertlenip içlenmeme; yağmur yağar, toprak kokarım; güneş açar, çiçek kokarım!
Avuçlarımdan umuda uçan kelebek... Sadece güneşli günlerde kalem oynatmaz bu yürek!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
