It's Complicated

Chapter 48: I am still your best friend and you are still my best friend

"I have extra shirt in my car. I'll get it for you."

"Wait don't." Napatingin sa akin si Laura sa sinabi ko.

"What I mean is don't worry I can handle this. By the way, thank you for this." Ginamit ko ang handkerchief na iniabot niya sa akin kanina. 

"Are you sure?" May pag aalalang tanong ni Laura.

"Yes."

.

.

.

.

11:40 na ng masuyo namin si Jane na umuwi na, paglabas namin wala ng sasakyan kaya mahihirapan kami ni Jane sumakay pauwi. Sina Emily at Naomi ay magchecheck in na lang daw sa malapit na hotel. Sinasama kami e, kailangan kong gumising bukas ng maaga. Kaya kami lang ni Jane ang uuwi sa hotel.

"Kai get in." Sambit ni Laura, tulog na kasi si Abbie sa unahan.

"But we took a different route."

"SBS Radio right?"Tanong ni Abbie sa akin, akala ko tulog na nakapikit lang pala ang mata.

"We will pass that route, so get in." Sambit ni Laura, wala na din akong magagawa kundi sumunod kasi wala ng masyadong sasakyan na nadaan. Puro private pa kaya mahihirapan kami ni Jane. Isinakay na namin ni Laura si Jane sa pagitan namin. Hindi masyadong lasing si Laura dahil sa inis kay Abbie, nakwento niyang she has a fear of anything new thing. Yung kanina pala ay bagong mixed drink na pinagawa ni Abbie, kaya pala ganoon na lang ang pagtanggi niya agad. Habang nasa biyahe ay iniabot ni Laura ang t-shirt na kanina ay nabanggit niya. Tinanggap ko na iyon kasi ramdam kong sumasakit na ang tiyan ko dahil sa natapong cocktail sa damit na suot ko. Pero napaisip ako kasi paano ako magpapalit e lalaki ang driver niya.

"Oh sorry, here." Nabasa niya yata ang isip ko kasi may pinindot siya para magkaroon ng harang sa pagitan ng pwesto naming tatlo at nina Abbie.  Pero paano ako magbibihis e, katabi ko si Jane at katabi ni Jane siya.

"Go ahead, oh sorry. " Tinakluban niya ng palad niya ang mata niya, nababasa niya talaga ang iniisip ko. Kailangan kong magpalit kasi mabilis ako magkasakit sa ganito, kaya naghubad na agad ako. At isinuot ang t-shirt na pinahiram niya. After 10 seconds ay natapos na din agad ako.

"I'm done." Dahan dahang inialis ni Laura ang palad niya na nakataklob sa mga mata niya. Ngumiti siya sa akin at ginantihan ko naman iyon, pero napunta ang atensyon ko kay Jane na bigla akong niyakap habang mahimbing na natutulog.

.

.

.

.

Naihatid kami ni Jane nina Laura, kaya ganoon na lang ang pasasalamat ko bago sila umalis. Inalalayan ko si Jane pasakay ng elevator kasi di na niya kayang lumakad mag-isa. Pahirapan pa ako na alalayan siya dahil ang bigat bigat niya, kaya para na akong tanga dito sa kalagayan ko. Mabuti na lang at nakita ako ng isang guard, tinulungan niya ako na alalayan si Jane hanggang makapasok sa room, sinamahan na ako ni manong na idala sa kuwarto si Jane, tulog na si Caren ng dumating kami kaya dahan dahan na lang namin inilapag si Jane sa kama. Nagpasalamat na ako sa guard at lumabas na din siya. Tinanggal ko ang suot na heels ni Jane at kumuha ng damit dahil amoy alak ang damit niya. Tinanggal ko ang damit na suot niya at agad ipinasuot ang damit na kinuha ko sa gamit niya. Sumunod naman siya kaya di na ako pahirapan na ipasuot sa kanya ang damit. Kumuha ako ng towel at binasa iyon, ipinunas ko iyon sa mukha at braso ni Jane and after that ay inayos ko na ang higaan, pero napansin kong nakajeans pa siya. Pero dahil inaantok na ako di ko na lang iyon pinansin. Hindi ako tumabi sa kanya, sa halip ay kumuha ako ng upuan malapit sa kanya at umupo. Hinawakan ko siya sa kamay habang nakatingin sa maamo niyang mukha.