I Accidentally Married A Dead Woman

Chapter 37: He's Awake

Buong gabi ay gising si Feira. Nakaupo lang siya sa tabi ni Ced na wala pang malay. Ang mga kabigan ni Ced ay kaniya-kaniyang hilata sa sahig at sofa.

Ang araw ay kumakaway na sa kanila ngunit si Ced ay wala paring malay. Kagabi pa nag-aalala si Feira kung bakit hindi pa ito gumigising. Bumuntong-hininga siya habang pinipigilan ang kaniyang mga luhang walang sawang lumabas sa kaniyang mata. Napakagat siya sa kaniyang pang-ibaba na labi sabay hawak sa kamay ni Ced at hinihimas ito.

"Mahal ko. Gumising ka na. Gusto ko sa natitirang oras ko ay ibibigay ko sayo. Mahal kita. Mahal na mahal. Nag-sisinungaling lang ako. Gumising ka na, please " sabi niya ngunit walang imik si Ced. Wala parin siyang malay hanggang ngayon.

Narinig niyang humikab si Kaello kasabay sa pag-inat ng kamay nito.

"Ano ba Kaello! Iyong paa mo nasa mukha ko! Ang gwapo kong mukha nadumihan mo. Tarantado! " Naiinis na sabi ni Matt na magulong ang buhok.

" Shut up! It's too early in the morning!" Pagtatahimik ni Kaello kay Ced. Gising na ang magkakaibigan at bumangon na ang mga ito.

"Feira? Hindi ka ba natulog?" Tanong ni Oscar.

"Hindi ako makatulog eh. "Sagot ni Feira kay Oscar.

" Don't worry too much, Feira. He'll wake up." Sabi ni Johndro na nagpagaan naman ng kaniyang loob.

" Bili muna kami ng pagkain." Sabi ni Kaello sa kaniya at tumango lang siya.

" I still smells good even though i didn't take my half bath. "-Matt

" But your brain smells a rotten egg. Hahaha"- Oscar.

" Tara na. Ang ingay niyo! " -Johndro.

Tuluyan ng nakalabas ng silid ang magkakaibigan. Ang naiwan ay si Feira at si Ced na hindi parin nagigising hanggang ngayon.

Napatingin siya sa orasan. Alas sais na ng umaga. Napagdesisyunan niya na tumayo at lumapit sa bintana. Nagiging busy na naman ang daan. Balik na naman sa gawain ang mga tao. Ang ganda ng buhay. Iniisip niya na siguro kung nabubuhay rin siya ay katulad siya sa mga taong buhay na naghahanap buhay at lumalaban sa buhay. Samantala, wala na siyang magagawa don. Hindi na tumatakbo ang oras sa kaniya dahil patay na siya.

Sa ilang minuto ng katahimikan ay narinig niyang napa-ungol si Ced. Taranta niya itong nilapitan sabay hawak sa kamay nito.

"Ced! Ced! Saan ang masakit sayo.?" Alala niyang tanong.

"A-Ang p-puso k-ko." Nahihirapan nitong sabi habang dahan-dahan binuksan ang mga mata.

"Ced?"

"Am I n-not d-dreaming? Am I d-dead.?"

Umiling siya. "Hindi mahal. Hindi ka nananaginip at hindi ka pa patay." Sagot ni Feira. Lumukot naman ang mukha ni Ced, may lungkot na bumabalot sa mata niya.

" W-Why?" Tanong niya.

"Because it is not your time." Sagot ni Feira na may pilit na ngiti sa kaniyang labi. Tinatakpan nito ang kalungkotan na nasa loob niya.

They're both lonely, confused of what they should do. They're both worried what will happen after this. What will happen to Ced if she's going to leave him. For the part of Ced, being alive without her is like death. So whether he's alive or not, without her love. He is still in pain.

"Yet it's your time to leave me." Sabi ni Ced. Huminga ng malalim si Feira bago nagsalita ulit.

"We've discussed about this. Napag-usapan na natin to diba. You should know na dito naman talaga hahantong ang lahat."

" Why is that those people who are truly, sincerely and madly in love, they are the ones that are not meant to be happy. Not meanr to be together? Why? Why it is so unfair?" Tanong ni Ced na may halong inis ang kaniyang boses. Kumunot ang kaniyang noo, magkatagpo ang kaniyang mga kilay na nakatitig kay Feira. Samanta, si Feira naman ay pahid ng pahid sa kaniyang mga luha.

"I know Feira! I am fully aware of that fact that's why I'm being like this. It is hard to accept that you said we still have more days. Your day is not yet over but your leaving me. May 44 days ka pa. Bakit ang daya nila. That old dead, wala na ba siyang magagawa? "

" Being alive without you is useless. Being alive without you is not worth to live. Being alive without you is like death also. " Seryoso at sincere na sabi ni Ced na may luhang tumutulo sa gilid ng kaniyang mga mata.

Hinawakan at hinahaplos ni Feira ang kamay ni Ced. Napatingin si Ced sa kamay ng kaniyang asawa na himas-himas ang kaniyang kamay.

"I will miss your touch. Your cold touch. I will miss everything about you." Sabi ni Ced sabay halik sa kamay ni Feira.

" Mahirap din ito para sa akin na iwan ka. Nahihirapan din ako, Ced. Pero ito ang tamang gawin. " Iyak na sabi ni Feira.

" I-I know. Tell me you love me, Feira." Sabi ni Ced.

"Mahal kita. Mahal na mahal, Ced. Sobra-Sobra kitang mahal. Kung mabubuhay man ako sa susunod na panahon, ikaw ang pipiliin kong maging asawa. Naging mapait lang ang kapalaran ko, mahal. Pero kahit gaano man ito kapait at kamalas. Pinaramdam mo sa akin ang tamis at tunay na pagmamahal. I will miss your sweetness, your mood swings, your possessiveness, everything about you. " Buong pusong sabi ni Feira sabay niyakap si Ced.

Unang kumawala si Feira sa pagyayakapan nila.

"Sobrang saya ko at nagising kana at maayos ka na." Masayang sabi ni Feira na may luhang tumutulo sa kaniyang mga mata.

" Sana nga di na lang " sabi ni Ced at agad siyang hinampas ni Feira gamit ang kaniyang palad sa kaniyang dibdib.

" Aray! Grabe ka naman, Wife. Masakit na nga sa loob pati ba naman sa labas. Ang bigat ng kamay mo." Reklamo ni Ced sabay himas sa dibdib niya.

" Ced naman eh! Huwag ka ngang ganiyan."

" What?" Inosenteng tanong nito.

" Dapat tanggapin mo na aalis na ako. Mahirap to sa akin. Nahihirapan ako. Huwag mo naman akong pahirapan. "Sabi ni Feira.

" Yeah, right. Sa tingin mo hindi ako nahihirapan?"

" Ako ang mas nahihirapan Ced. Ako! Kasi nasanay akong nasa tabi kita lagi. Nakalimutan kong patay ako dahil ikaw ang buhay ko. Ngayon, biglang sumampal ulit sa akin ang katotohanan na hindi ito tama. Ito ang dapat kong gawin."

" I know, Wife. I know. Nasanay din ako sa presensya mo. Mahal kita, okay? Tandaan mo iyan. Kahit saan ka m-magpunta, lagi mong iisipin na may Ced na mahal na mahal ka." Sabi ni Lance at agad na isinubsob ang mukha ni Feira sa dibdib ni Lance. Samantalang si Lance ay napatingin sa ceiling at huminga ng malalim upang pigilan ang paghikbi nito.