Rodzynki i Ciastka

Owsianka

Był wczesny ranek gdy Feliks został wyrwany ze swego jakże cudownego snu przez hałas dochodzący z kuchni. Powoli otworzył zielone oczy i rozejrzał się leniwie dookoła. Był sam w pokoju więc za hałas odpowiedzialny mógł być za to albo Litwa, albo Prusy. Wygramolił się z łóżka z zamiarem sprawdzenia co się dzieje na dole.

Kiedy zszedł zobaczył albinosa biegającego po całym mieszkaniu, który przy okazji rozwalał wszystko co napotkał na swojej drodze.
-Tak jakby to co robisz?-spytał blondyn kiedy białowłosy już miał rozwalić następny wazon. -Szukam płatków owsianych- Feliks jeszcze chwilę stał rozmyślając nad poziomem inteligencji swojego współlokatora aż w końcu chwycił go za ramię i zaciągnął w stronę kuchni.
-Wiesz, tak jakby ich nie ma bo Toris zjadł resztę, ale ja mam totalnie zafelistą alternatywę-chłopak uśmiechnął się promiennie i nakazał Prusakowi nastawić mleko w garnku, natomiast sam pobiegł na górę.

Gilbert odczekał sporą chwilę za nim jego Polska pchła wróciła z piętra. Czerwonym oczom chłopaka nie umknął fakt, że zielonooki niósł w rękach worek z proszkiem do prania.
-Na cholerę ci ten proszek?- Feliks tylko uśmiechnął się szerzej i odpowiedział mu wesoło.
-Dla ciebie to nawet lepiej, jak tak generalnie zjesz proszek do prania to skrócisz sobie ten wieczny, totalny ból zwany bólem twego istnienia- gdy skończył mówić wysypał zawartość worka do od niedawna kipiejącego mleka. Obrócił się na pięcie, ucałował zdziwionego Gilberta w nos i odszedł w kierunku swojego pokoju z zamiarem ponownego zaśnięcia.
____________________________________
Uważam że to opowiadanie, oryginalnego autorstwa StepBack6969 było bardzo ciekawe i naprawdę mnie rozśmieszyło i zainspirowało. Nie chcę urazić autorki, ale przeraziła mnie lekko ilość błędów... SUMIMASEN JAK SIĘ NIE ZGADZASZ NA TO ŻEBY TO ISTNIAŁO TO MI NAPISZ< USUNĘ!

Ale nie bij D":

Pierwszy raz kogoś poprawiam i źle się z tym czuję... ;-;