Impossible Disaster

[000]

[000]
[ᴢᴇʀᴏᴇs] 

"GO FAST!"

Halos maiyak nako sa pinapagawa samin. Are they really serious about this? What the hell! This is real gunshots! How can they supposed to bring me here! I'm a girl and hell this life! Anak ba nila talaga ako?

"Caest! Go fast!" sigaw sakin ni Pyre nung makita niyang ako na ang tinatarget nung kanina pang tumatarget sa kaniya.

Habang papunta ako sa direksyon ni Pyre ay hindi ko na nailagan pa ang balang tumama sa kaliwang braso ko.

Mas lalo pang nag init ang ulo ko nang makita kong nandadaya ang kabilang kampo!

Hindi ko na napigilan, kaya't pinaulanan ko na sila nang bala even if it's against the rule, alam kong makakapatay ako pero nanggagalaiti nako sa galit!

"Hey! Hey Miss Gonzuelo! Stop! You're breaking the rule! I SAID STOP!"

Nagdurugo na ang kaliwang braso ko, bahagya narin itong sumasakit.

Lumapit sakin si Sgt Osima sakin saka hinila ang kwelyo ko.

"What did I told you Miss Gonzuelo? You almost killed them!"

"But I saw their cheating! This isn't fair Sgt! You're not being fair to us! I quit!"

"No you don't, cause I'll report this to your father and I'll kick your ass outa here! Now go" ramdam kong galit na galit siya sakin.

Gusto kong maiyak. Ipapadala na naman ako neto sa Pilipinas, papagalitan na naman ako ni Papa neto!

Napansin ata ni Sargeant na natamaan ako nang bala sa kaliwang braso ko kaya inutusan niya ang ilang tauhan niya para dalhin ako sa Clinic.

"Caest?"

"Bakit Pyre?"

"Okay naba ang sugat mo?"

"Bat ba kase tayo anak nang politiko! Tuwing bakasyon lagi nalang tayo pinapadala dito sa Iraq para sanayin nang mga ganito"

"We're Mafia and we need to do these Caest" may lungkot sa matang sabi ni Pyre

"Pero hindi naman kami Mafia" I sigh.

"Noon, pero dahil sa pag kakabaril nang nanay mo noon na kamuntikan nang dahilan para mamatay siya. Maraming alam ang mga nanay natin Caest, wala na tayong magagawa dun"

"Kung di lang siguro na involved ang mga nanay natin siguro, mapayapa lang tayong namumuhay doon sa Pilipinas."

"Wala silang choice, mamatay sila kapag di sila sumali."

"Matatapos rin to Pyre, malapit na tayo mag 18, ilang taon narin naman tayo na sinasanay dito, di paba tayo sanay?" bahagya akong ngumiwi

We're just 12 back then nung una kaming isinabak dito nang mga magulang namin. We need to do this. We need to protect ourselves. Kasi dadating ang panahon, malalagay sa panganib ang mga buhay namin at alam kong kahit mga magulang namin hindi kami ililigtas.

"Caest, kanina ko pa ata napapansin na lagi kang tinititigan nung apo ni Sergeant."

Nang dumako ang tingin ko sa sinasabi ni Pyre ay bigla itong tumayo at lumapit sa min.

"Hey Miss Gonzuelo" ngumiti siya sakin

"What do you need?" bored kong sagot

"I've been admiring you since the first time you trained here, may I court you?"

"But your 4 years older than me"

"But it won't stop me from courting you."

"Unless if I stop you. No you can't I'm sorry"

But he just smirk. Nakakainis ang mukha niya! Ang sarap niyang barilin!

Maglalakad na sana ako palayo nang bigla niya kong hinipuan at hilahin pero kaagad ko siyang binigyan nang Hammer lock dahilan para mapasigaw siya sa sobrang sakit.

"Caessst! Stop itt! Baka makita kayo ni Sergeant! Caest apo siya ni Sergeant baka maparusahan ka!"

"Eh bastos eh"

"Y-you t-wo w-what a-re y-ou talking a-about... y-ou are not allowed to speak your native language!" pilit niyang pagsasalita habang dinadaing ang sakit.

Wag mong minamaliit ang mga babae.

"Baka nakakalimutan mong sinasanay kami rito para ipagtanggol ang mga sarili namin! Baka gusto mong patayin kita?" galit na galit kong tugon.

Bago paman makapagsalita si Aladly ay dumating na agad si Sergeant para awatin kame.

"You cause enough trouble and you are now targeting my grandson? How dare you! You need to stay here for 2 years to pay for what you've done!"

Bat ba ang init nang dugo ni Sergeant sakin?