LOVE | TAEJİN

1|UMUT TANESİ

Merhaba :)

Bölüm şarkısı: POWFU- death bed

______

1|UMUT TANESİ

Ben küçük umut tanesini arayan zavallı kişiyim. Bu bana sahip olan küçük tarlada bir umutla yetiştirdiğim çileklerim idi. Yaşamımı devam ettirebilmek için. Neden mi çilek?

Küçükken ailemi trafik kazasında kaybettim. Annem çileği çok severdi. Çilek gibi kokardı adeta. İşte sırf bende o çok özlediğim annemin kokusunu her seferinde içime çekebilmek için bu küçük arazide yetiştirmeye çalışıyorum. Benimkisi bir anne özlemi. Her sabah erkenden tahta evimden kalkıp onları özenle suluyor , büyütüyordum.

Kışın ise yazın topladığım çilekleri reçeline dönüştürüyor kendi ihtiyaçlarımı karşılamak için gelir sağlıyordum .

İşte bir umutla yaşayan ben , ben kim miyim? Ben TaeTae .

İşte yine o sıradan günlerden birini yaşıyordum. Sıradan ve sade.
Yatağımda ansızın düşüncelere dalardım tepemdeki duvara karşı. Düşünüp dururdum her gün istinasız. Ne mi düşünürdüm?

Evren , hayatım , bu halim vb. şeyler mesela. Insan merak ederdi bir çok şeyi ve cevaplarınıda usanmadan arardı. Neden varım neden yaratıldım ve buna benzer birçok boş düşünceler. Şimdi bu şeylerle niye aklımızı dolduruyorsun diyebilirsiniz.

Insan yalnız olunca kendini sorguya çekmez midir, mesela siz çekmez misiniz ?

Yatağımdan hafifçe doğruldum. Ayaklarımı umarsızca yataktan aşağıya indirdim ve yattığım yerden doğruldum. Sağımdaki komidinin üstündeki çerçeveyi elime alarak çerçevedeki fotoğrafı baş parmağımla okşadım. '' Günaydın anne, sana da günaydın babacığım  sana da günaydın küçüğüm. Sizi çok özledim  '' dedim .
Sanki bana geri dönüş yapacaklarmış gibi sana da günaydın oğlum diyeceklermiş
diyeceklermiş gibi.

Biraz daha ailecek çekildiğimiz fotoğrafa baktıktan sonra ayağa baktım. Sağ tarafımda kalan küçük banyoya doğru ilerlediğim sırada odanın soğukluğunu yeni fark ederek titremeye başladım.
Arkama döndüğümde odamın camını açık unuttuğumu fark ettim. Banyoya gitmeden onu kapatmam gerekti. Hastalanmak istemezdim . Pencereye doğru ilerledim. Dışarıda sabahın o kuru soğukluğu mevcuttu.

Saat sanırım sabah altı civarlarıydı. Kuşlar narince küçük cıvıltılarla insanlara sabah olduğunu uyarırlar gibiydi. Sabahın bu saatlerini severdim. Sessiz ve huzurlu.

'' TAETAE! '' sesi tanımam uzun sürmemişti. Karşımdaki tarlanın sahibi olan Bay Yoongiydi .

'' Günaydınlar Bay Yoongi. Erkencisiniz bu gün, bir şey olmamıştır umarım ''

'' Sana da günaydın TaeTae.  Bugün tarlamda çalışacak elemanlarım gelecek onları bekliyordum. '' duraksadı on saniyeye yakın sonra bir şeyi hatırlarmış gibi
'' Ah! Sende demiyor muydun yardımcıya ihtiyacın var diye. Al sana fırsat!.  Aralarından birini seçersin işlerinde de yardımcı olur. Olmaz mı TaeTae? '' dedi Bay Yoongi.

Aslında haklıydı Bay Yoongi yanımda yardımcı hiç fena olmazdı.

'' Düşüneceğim Bay Yoongi haber verdiğiniz için teşekkürler '' dedim.