Βananas

3- το παλαμαρι του βαρκαρη

Ωχχ καλέ όντως γονάτισα πάνω στην απελπισία μου? Σηκώθηκα σαν σφεντόνα πάνω ξανά.

"Ο λόγος είναι πως θέλω μια χάρη!"Ωχ, ωχ, ωχ. Γιατί οι παλάμες μου άρχισαν να ιδρώνουν; Γιατί στο μυαλό μου έπαιζε το "Ω έλατο" ακόμη και αν δεν ήταν Χριστούγεννα;

"Τι;"απόρησα αν και ήξερα πως απλά έπρεπε να φύγω τρέχοντας. Τρέχα Μαντ να σωθείς! Ακόμα και αν ξέρεις πως στα επόμενα δέκα μέτρα θα τα 'χεις φτύσει, αφού τα χοτ ντοκ τα καταβάζεις δυο δυο!

"Κάθε χρόνο, συνηθίζεται στο επόμενο μηνιαίο τεύχος της σχολικής εφημερίδας να παίρνεται συνέντευξη από τον πρόεδρο του δεκαπεντεμελούς. Ξέρεις να πει λίγα λόγια για τον εαυτό του. Πόσο τέλεια ζωή έχει και μπλαμπλαμπλα.."

Εφημερίδα; Είχαμε εμείς στο σχολείο μας κάτι τέτοιο?

Ααα ναι καλέ! Ήταν εκείνη η άχρηστη φυλλάδα που κανένας δεν διάβαζε και η μόνη χρησιμότητα της να σκουπίζεσαι με αυτήν όταν σου χε τελειώσει το χαρτί υγείας!

"Έτσι και φέτος, αφού τέλειωσαν με επιτυχία οι εκλογές πρέπει να πάρουμε συνέντευξη από τον νέο πρόεδρο!"

'Τον Μπράιν Χοτ.'διαπίστωσα αδιάφορα.

'Ωωω ναι αυτό το κουκλ- εε παιδί'ένα πονηρό χαμόγελο να εμφανίζεται στο πρόσωπο της.

Γιεπ, ήμουν επισήμως σίγουρη πως μέχρι και η φιλόλογος μας είχε κόλλημα μαζί του. Μόνο εγώ παρέμενα στο ύψος μου και δεν γινόμουν υποχείριο του.

"Και γιατί τα λέτε αυτά σε εμένα;"

ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΡΟΑΙΣΘΗΜΑ......

Πήρε μια βαθιά ανάσα.

"Το πρόβλημα είναι πως κανένα παιδί από όσα έχω ρωτήσει, δεν δέχεται να κάνει τη συνέντευξη.. Όλα τα κορίτσια ισχυρίζονται πως θα έχουν τρακ μόλις σταθεί μπροστά τους και τους απευθύνει το λόγο! Λένε αμέσως πως θα γονατίσουν στο πάτωμα μπροστά στη θέα του. Έχω κουραστεί.--"

Γιατί ένιωθα πως η θαλασσοταραχή ήταν κοντά?

"--Για αυτό σε παρακαλώ! Θα μπορούσες να γίνεις εσύ αρμόδια της συνέντευξης?"

Πρώτη μου αντίδραση? Να κοιτάξω τα πόδια μου. Γιατί καλά μου ποδαράκια δεν τρέξατε άρον άρον όταν έπρεπε; Γιατιιιι?????????

Ηρέμησε Μαντ. Δεν είναι τίποτα! Ένα όχι θα πεις και μετά θα εξαφανιστείς από το σχολείο για μια εβδομάδα. Σιγά τα ωά!

"Ξέρετε κυρια Μοντγκέμερι, δεν νομ-"

"Αχ υπέροχα καλή μου!Το ήξερα πως εσύ εκτιμάς βαθύτατα την εφημερίδα και πως αμέσως θα έλεγες το ναι. Είμαι σίγουρη πως η συνέντευξη θα είναι άκρως ενδιαφέρουσα!"ανέφερε και ένιωσα σαν γορίλα που του πήραν την μπανάνα πριν προλάβει να την φάει.