BLUEBERRIES / KIM JUN KYU

Two

Aradan 1 buçuk hafta geçti
Okul nedeniyle hiç dans edemiyordum.

Bugün gitmeyi planliyorum

Neden bunu giymiyim diyerek
Gardiropdaki mavi omzu açık tişörtü giydim

altıma siyah şortu gecirdikten sonra hemen ardından
Dolabimdaki sprey boyayi alarak saçlarımi mavi spreyle boyayarak işimi bitirdim

-----------------------------------------------------------
" ben hazırım"

"tamam bende geliyorum birazdan"

Aynaya doğru ilerleyerek başıma şapkami geçirdim

ve tam olarak hazir olduğumu hissettim

Hongdae sokaklarina girdiğimizde
Kendime dans edecek bir yer ariyordum

"mirae nereye karar verdin"

"ben bulamiyorum peki ya sen?"

Lee hi gözleriyle etrafa bakti

ve bana dönerek başını hayir anlamında salladı.

Ben de tekrar gözlerimle yer aramaya başladım

Tam o anda geçen dans ettiğim grup a gözüm takıldı

Etraf baya kalabalikti yine

Ağır adimlarla oraya ilerledim

Lee hi arkamadan bana sesleniyordu

"demek bir yer buldun beni bekle kang mirae"

Beni saç rengim ve şapkamdan dolayı tanimayacagini düşünüyordum

Yine o çocuğu gördüm.

ceketli çocuk.

o günün aksine üzerinde rahat denebilenecek bir kısa kolllu,

Altinda ise dizinde biten  lacivert şort vardı

Ve terleyen  saclarina siyah beyaz bir bandana

Dans lari bittiğinde siradaki dans için dinleniyorlardi

Etraftaki insanlar çok fazlaydı

Bir çoğu telefonlariyla onları çekerken bir çoğu da onlara iltifatlar yağdırıyor onlarla konuşmak için çabalıyordu

Ceketlinin bana baktigini hissettim

Yüzünde garip bir ifade vardi

Sanki bir şey düşünüyormuş gibii
Hemen ardından gülümsediğinde heycanlanmama anlam veremiyordum

Sonra bana yaklasmaya başladı
Gitmem gerekiyordu

çünkü heycanim basmıştı saçma bir durumdu ve hoşuma gitmemişti

Geri dönüp yürümeye başladım Bana yaklaştığını hissettikce adımlarımı hizlandirdim

Arkamda olmadigindan emin olduktan sonra

Sessiz bir sokakta olduğumu fark etmem biraz uzun sürmüştü hemde neresi oldugunu bilmediğimde...

Tekrar Yürümeye basladim yolu bulmaya çalışıyordum bir el kolumu tutunca refleks olarak kolunu tutup onu cevirdim ve yere attim

Yerdekinin ceketli çocuk olduğunu gördüğümde hemen yanına çöküp
Iyi mi diye bakmaya basladim

"iyimisin?!"

"birsey oldumu"

"neden cevap vermiyorsun"

"şansimin içine ben.."

Hemen nefes aliyormu diye  elimi boynuna götürdüm bir anda titrememle elimi anında çektim

Etkilenmismiydim ben şimdi olamazdı

En azindan yaşıyordu yüzüne baktim

"gözlerin kadar dudak yapısı da güzel bee "

Ne dedigimin farkina varinca bogazimi temizledim

ve tekrar onu dürtme ye başladım

"uyanmalısın seni taşıyamam kusura bakma"

Birden gözlerini açınca gözlerimi ona dayadım

"Sonunda uyana bildiniz beyfendi"

"ahh başım
bir kız olarak nasıl bu kadar güçlüsün? nesin sen samuray falan mı "

Gülümsedim

"samuray değilde... Neyse asıl
Sen sapık mısın ne diye beni takip ediyorsun bide sessizce yaklaşıp kolumu tutuyorsun bu ne cüret çok iyi hak ettiniz küçük bey"

"küçük bey derken"

Cevaplamadim
Ayağa kalkarak

"buna mı takıldın?!?!"
Bacağına tekme attim

"hayvan herif"

"yaa daegu güzeli"

"daegulu olduğumu nerden biliyorsun"

Aklima o gün insanlarin söylediği şey gelince duraksadim

"gözlerim çok güzel biliyorum daegu güzeli"

"yha bana daegu güzeli demeyi bırak hem gozlerin güzel filan değil bay ego"

Daha demin bana bakmasiyla heycanlanan benim gözlerimden ateş fışkırıyor du

Kaş la göz arasında ayağa kalkan bay ego birden beni duvarla arasina aldi

" birde böyle bak gözlerime" diyip
Bana yakınlaştı

"vede dudaklarima"

Dedi

dudaklarimda hissettigim baskı şok olmama neden olmuştu

Onu ittiremedim bile

Benden ayrıldığında

Kulağıma doğru fısıldadı

"ilk görüşte aşka inanır mısın?"