1.6

585 47 16
                                    


Will ve Molly eve geldiklerinde saat gece yarısını epey geçmişti.Will uyukluyordu ve Molly fazla içilen şarabın ona iyi gelmediğini bir kez daha anlamıştı.Başı ağrıyordu ve kendini koltuğa bıraktığında vücuduna yayılan sıcaklık onu rahatsız ediyordu.
Gözlerini kendini uzun koltuğa sermiş ve uyuklayan Will de gezdirdi.Her zaman onu uyurken izlediğinde dünyanın en masum hisleriyle doluyordu.Ne zaman işler içinden çıkılamaz bir hal almıştı merak ediyordu.
Hala çocukları yoktu.Bu can sıkıcıydı.

Molly şu hissi yenemiyordu.Onlar sadece arkadaşlardı.Üniversite yıllarından kalma iki yakın arkadaş...

"Will" dedi Molly kulağına usulca.Bu Will'in ürpermesine neden olmuştu,hafif kıpırdandı.Molly Will'in saçlarını okşadı ve ordan elini yüzünde gezdirdi.Tüm kemikleri ve hatları hafızasına kazımak istercesine, detaylıca.
Dudağına küçük bir öpücük kondurdu.
Sonra iyice Will'in kucağında oturur pozisyonda koltuğa yerleşti ve Will onun altında kaldı.
"Will..Will uyan.." küçük küçük öpücüklere devam ederken Will'i uyanması için uyarıyordu.
İkiside şarap kokuyordu ve kendilerinden geçmişdiler.Havaysa oldukça bunaltıcıydı.
Molly Will'in ceketini çıkarttı ve kendi kazağınıda.
Will'in gömleğinin düğmelerini yavaşca açtı.Bu sırada öpücüklere ve uyandırmalara devam ediyordu.Bunu yapmayalı ne kadar olmuştu? Herkes çok mu meşgüldü yoksa sıraya koydukları işlerin öneminden miydi?
Will kısık kısık konuşuyordu uykusunda.Molly onu iyice uyandırmayı denedi.Çok şirin görünüyordu.Will hala sersemdi ama Molly'e dokunmaya başlamıştı.
"Will..." dedi Molly kendinden geçmişcesine.Will'in ellerini tuttu ve göğüslerinden beline doğru gezdirdi.
Will açılıyordu.
Söylediği sözler daha anlaşılır olmuştu.
Daha temiz ve net.
Molly o an dondu.

Will sayıkladı.

"..Hann..
Hannibal..."

Bilinci sersem Will.Bilinç altında gizlediklerini savunmasız bir şekilde söyleyiverdi.

Hannibal Lecter.

Şarap kokusu.

Gülümsemeler.

Yemek.

Molly Will'in üzerinden yavaşca kalktı.Hala kendine gelememişti ama yürümeyi başarabilmişti.Odaya gitti ve kapıyı usulca kapattı.

Geceye karanlık ve Will'in sessiz arzusu yayılıyordu.

Bu iyi değildi.

Kimse yaklaşan fırtınanın farkında değildi.

Hannibal Lecter bile.

𝘭𝘢 𝘷𝘪𝘦 𝘦𝘯 𝘳𝘰𝘴𝘦 | 𝘩𝘢𝘯𝘯𝘪𝘨𝘳𝘢𝘮Место, где живут истории. Откройте их для себя