na de reünie

'Na De Reünie' - Deel 5

Enkel minuten later besloot hij toch om in het vliegtuig te stappen. Hij begroete de stuades die hem een fijne reis bood. En ging toen onrustig zitten en staart uit het raam. Hij wist niet zo goed wat het was, waren het de zenuwen om toch te gaan vliegen? Of had Marieke toch gelijk?. Dat eerste kan het haast niet zijn want hij had wel vaker gevlogen. Hij dacht weer terug aan wat zijn moeder ooit zei toen hij gespannen was om lang in de auto te gaan zitten of alleen te gaan reizen in de trein, "kijk maar lekker naar buiten, doe muziek in en ontspan" dus dat deed hij maar. Maar erg lekker zat het hem ergens niet.
"Luc, we moeten opschieten en jij bent nog geen eens klaar". Lucien hoorde vanaf de gang Iris roepen en deed zijn ogen nog verder open "jaa ik kom er aan" snel trok hij zijn dekens van zich af en ging met zijn benen over de bank heen. De vloer was koud dus hij rilde een paar keer, hij stond op en snel kleden hij zich aan. Hij liep weer de gang door naar de keuken "hehe ben je daar eindelijk" roep Iris overdreven plagerig "we moeten zo wel gaan he, de andere zijn sowieso al klaar en wij moeten nog beginnen te eten. Ze bekeek Lucien eens goed en begon toen te lachen, Zijn witte haren die normaal recht overeind stonden waren nu helemaal door de war en zijn witte blous zat half bij zijn blauwe jeans in en had nog slaperige oogjes "kom zitten" zei Iris en pakte brood voor hem. "heb je lekker geslapen?" "nee" bromde hij en begon daarna te lachen, hij nam een slok van zijn koffie. Ruben kwam een een paar minuten later de kamer binnen met Mowi-may op zijn arm. Iris stond gelijk op en maakte zich klaar om haar vast te houden, Mowi-may die ook haar handen speiden viel even later in de armen van haar moeder. "lekker geslapen lieverd?" Mowie knikte en wilde spelen met haar lego blokken dus haar moeder zetten haar op de grond. Ze wagelde naar de lego blokken en maakte een hele mooie toren die ze vol trots aan haar 'oom' liet zien "kijk oom hele mooie toren" zei ze enthousiast, en ze wees naar de hoge toren die in de kamer stond "wow wat mooi" riep Lucien en at ondertussen gauw zijn brood op en 10 minuten later stond hij op "moeten we niet gaan Iris?" en Iris stond op, liep naar Ruben toe en gaf hem een zoen. daarna liep ze naar haar dochtertje toe die druk bezig was met een tweede toren te maken en gaf haar een kus op haar voorhoofd "doei lieverd, tot vanavond en ze zwaaide naar haar. Waarnaar Mowie het zelfde deed en riep. "dag mama, dag oompie"
Eenmaal in de auto zette Lucien de radio op volume 20 en begon overdreven mee te zingen met de liedjes op de radio "hallo ik hoef niet doof" zei Iris lachend en zette de radio weer gewoon op 7. Op het zelfde moment ging het mobieltje van Iris af en Lucien pakte haar tas, die tussen zijn benen stond op "het is Kevin" zei Lucien en hij draaide het scherm om zodat Iris het ook kon lezen "met de directeur" zei Lucien half lachend half serieus. Iris begon te lachen en gaf hem een tik op zijn shouder. Kevin begon ook te lachen en vervolgde toen zijn vraag, "hey ik wou net van huis gaan en toen zag ik dat mijn band kapot was" zei hij dramatisch. Lucien moest wel lachen van zijn dramatische toon "oke oke we halen je op, Iris moet toch de zelfde kant op" even later zaten ze alle drie in de auto onderweg naar Patrick. Eenmaal aangekomen gooide Kevin de autodeur open en rende naar de bel. Hij drukte op de bel en een paar seconde later ging de deur open. "heey vrienden" zei een vrolijke Patrick en gaf ze alle drie een knuffel. "je kunt hier je jas ophangen en zo doorlopen naar de kamer. hij wees naar de kapstok aan de muur. Het was een best wel klein huisje maar ze woonden tenslotte ook maar met zijn drietjes. "hey" hoorden ze vanaf de bank. Marieke, Vreneli, Sven en Gamze zaten al op de bank. "zie je wel, we zijn te laat" zei Iris en keek Lucien gespeelt boos aan waardoor Lucien en Patrick moesten lachen. "ach joh dat geeft toch helemaal niks. Patrick wees naar de drie stoelen die naast de bank stonden. "willen jullie wat drinken" vroeg Patrick "ik wil wel wat fris" zei Marieke. En de rest wou koffie of thee. Een paar seconden later kwam er een klein, dun jongetje binnen met blond haar dat naar boven stak "ome Pat, wil je met me voetballen" vroeg het jongetje en hij stak de bal naar voren. "oja jongens dit is Thomas, mijn neefje. stelde hij zijn neefje voor. "Ik pas 2 dagen op hem en straks gaat hij weer naar huis" "Thomas dit zijn nou die mensen waar ik jaren geleden mee acteerden" en ze stelde zich allemaal voor aan Thomas "wij willen heus wel even met je voetballen hoor Thomas" zei Sven en de rest wou dat gelukkig ook. En Thomas begon te lachen. Even later stonden ze met zijn allen op een groot voetbalveld achter het huis van Patrick. Vreneli zetten de bal op de middenstip neer en liep een paar stappen naar achteren. "oke, Vreneli, Marieke, Patrick en Gamze in de spits, Lucien en Sven in het doel, en Iris op de bank in de wissel" vertelde Thomas enthousiast. Sven, Patrick en Gamze gingen aan de andere kant van het veld staan en zo begon het spel. Een paar minuten lang ging het best goed, tot dat ze best goed in het spel begonnen te worden. Iris, die nog steeds op de bank zat als wissel begon als grap voetbal reporter te 'spelen' "eeeen de bal gaat naar Vreneli, en ze kaarst de bal weer naar Thomas." Thomas, die al veel te fanatiek in het spel was zette even zijn voet op de bal en keek even naar welke richting hij de bal wou schoppen."Thomas hier" Marieke zwaaide met haar handen boven haar hoofd. Thomas schopte de bal richting Marieke toen ze plotseling een harde plons hoorde. Iedereen keek richting het water waar de bal lag "ai dat is jammer, nu moet Thomas de bal halen" roep Iris lachend die nogsteeds door ging als voetbal reporter. Thomas zat een beetje verbaast te kijken naar zijn bal die nu in het water lag "jaa nu moet jij hem gaan halen Thom" lachend kwam Patrick naar hem toe lopen. Lucien, die door had wat Patrick bedoelde liep naar Thomas toe en pakte zijn handen vast. Patrick deed het zelfde maar dan met zijn voeten "nee nee laat me los" zei Thomas lachend waardoor niemand hem serieus nam "doe normaal jongens, het is een jongetje van 12" maar omdat Thomas er zo lachend bij lag moest zij ook wel stiekem lachen. "oke we gaan jonassen, 1 2 3" en plons. "Thomas lag verbaast in het water en dook naar de bal. "ik heb hem" en hij gooide hem terug naar de kant. Hij kwam weer lachend aan de kant en stak zijn hand uit "ome Pat wilt u me even helpen" zei hij vriendelijk. Patrick rijkte zijn hand uit naar de jongen en hij pakte zijn hand. Voordat hij het wist lag hij ook in het water. Hij keek even verbaast voor zich uit en draaide zich toen om naar Thomas. "hier kom je niet mee weg jongetje" en hij zwom lachend naar zijn neefje toe, zetten zijn handen op zijn schouder en duwde hem naar beneden. Het was 20° dus de rest van de vrienden doken ook in het water om even af te koelen. Toen het begon te schemeren was het inmiddels al 19:00, Thomas zat al in de douche om zich om te kleden. "ik ga ook maar eens douche" zei Gamze, en ging uit het water. Even later zat iedereen op de bank. Iedereen had zich even gedouchet en hun haren waren drijfnat, Patrick had het nieuws op gezet want het was al bijna 20:00.

"en dan nu het nieuws, vanochtend heeft Maarten van der weijden de elfstedentocht gewonen en heeft daarmee zijn personlijke record verbroken. En nu anders nieuws, het vliegtuig die vanochtend om 14:00 zou vertrekken uit Nederland naar Ibiza is nooit aangekomen bij zijn bestemming"...