Τώρα που παίζει το βιολί κι έχουμε πιει τόσο πολύ,
που μ' έναν έρωτα τρελό σα να 'μαστε δεμένοι,
σ' ένα συντρόφεμα ζεστό,
βάνε ξανά να ζαλιστώ,
μες' στ' όνειρό σου να κλειστώ.
Το μόνο που μου μένει.
Γιατί αν λείψει το κρασί κι φύγεις άξαφνα κι εσύ
και βουβαθεί και το βιολί με το γλυκό βραχνά του,
μες' στης καρδιάς μου το κενό,
μεγάλο σα τον ουρανό,
θ' ακούσω πάλι το βραχνό τραγούδι του θανάτου...
- Ναπολέων Λαπαθιώτης
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ποιήματα
Poetry«Η ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε» - Καρυωτάκης Εδώ θα βρείτε κάποια από τα αγαπημένα μου ποιήματα διαφόρων συγγραφέων, Ελλήνων και ξένων.Ελπίζω να σας αρέσουν. ❤️
