hoofdstuk 14

446 13 0
                                    

Eva p.o.v

Als ik s avonds thuis kom van het hardlopen, ligt Wolfs al in bed. 'Mooi!' denk ik, ' dan kan ik even gebruik maken van zijn laptop.' Ik pak zijn laptop en doet hem aan. Als wall paper heeft hij de foto van fleur en mij, toen fleur naar Barcelona ging. ' Moet dat nou?' Denk ik hardop. Maar dat geeft me direct wel een idee van wat zijn wachtwoord is. Na 3 keer proberen is het juist. Ik ga direct naar internet, en naar het politiesysteem. Ik log in met mijn eigen codes. Ik ga direct naar vermiste personen bij de letter M. Maurice van Dongen, hebbes. Ik kijk naar alke vooruitgangen in de zaak. Als ik  verder doorklik, kom ik bij een gedeelte,  die ik eigenlijk niet had willen zien. Zonder er bij na te denken ruim ik de laptop op en ga op de bank zitten.  Ik trek mijn staart uit, en bedenk dat ik na het hardlopen nog niet heb gedouched. Maar wat maakt het ook uit...

Wolfs p.o.v

Ik schrik ineens wakker, ik weet niet waarvan, maar met een enorm droge keel. Ik besluit na wat wikken en wegen toch naar beneden te gaan om wat te drinken. Ik heb geen idee hoelaat Eva thuis is gekomen, maar ik sluip van de trap af. Als ik beneden kom, zie ik haar zitten tot mijn verbazing. Ze zit daar, op de bank. Knieën opgetrokken, hoofd in haar handen en knieën,  los haar en hardloopkleding en zelfs haar hardloopschoenen nog aan. Een klein zielig hoopje Eva dus. Als ze opkijkt wordt dat nog besmvestigd door de tranen die over haar wangen stromen. 'Het... er... gewoon...' klinkt er breekbaar.  'Sshhttt' sus ik haar 'kom maar, het maakt niet uit. Je bent me geen uitleg verschuldigd.' Ik pak haar beet en ze valt in mijn armen. Ze huilt.

Als we een poosje zo hebben gezeten zegt Eva: 'Wil je een beker warme chocolademelk voor me maken??' 'Natuurlijk,  zeker voor jou!' Ik sta op en loop naar de keuken.  Een paar minuten later loop ik terug met 2 dampende mokken chocolademelk. 'Weetje Wolfs? Ik vind het fijn dat jij me gewoon laat uithuilen.' Ik denk even na en zeg dan: 'Hoe bedoel je?'  ' Nou, iedereen wil je altijd maar sussen, zo van : stil maar, het is niet erg, het komt wel goed, enzo, maar jij doet dat niet. Jij laat me gewoon uithuilen, en je hoeft niet eens te weten wat er is! Dat, dat is wat ik zo fijn vind aan jou!' ♡♥♡♥

hobbytouw (flikken maastricht)Where stories live. Discover now