A/N: ဒီpartေလးကို DoYoungnieရဲ႕ "Hard For Me" သီခ်င္းေလးနားေထာင္ၿပီး ဖတ္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္လို႔ 😁😁
Start:
TaeYong တစ္ေယာက္ သူ႔ေ႐ွ႕မွာ ဘာစကားမွမေျပာပဲ အေ႐ွ႕ကေကာ္ဖီခြက္ေလးကိုပဲ ၾကည့္ေနတဲ့ DoYoungကို သူၾကည့္ေနတာ ေကာ္ဖီေတြေတာင္ ေအးစက္စျပဳေနၿပီ အခုထိ စကားတခြန္းမွထြက္မလာပဲ တိတ္ဆိတ္ေနဆဲ.....
"Youngnie.....Youngnie ya"
သူႏွစ္ခါေလာက္ေခၚေတာ့မွ အသိျပန္ဝင္လာတဲ့ပံုေပါက္ေနတဲ့ေကာင္ေလး...
"Nae...Nae Hyung"
"ဘာေတြဒီေလာက္ေတာင္ စဥ္းစားေနတာလဲ Youngnieရဲ႕...ကိုယ့္ကိုၾကည့္ပါဦး.."
"Hyung!"
"အင္း"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔.......ကြၽန္ေတာ္တို႔ လမ္းခြဲရေအာင္ Hyung"
လံုးဝကို မထင္မွတ္ထားတဲ့ စကားေၾကာင့္ TaeYongတစ္ေယာက္ တစ္မိနစ္ေလာက္မွင္သက္သြားသည္။
"ဘာ....ဘာေျပာလိုက္တယ္..Youngnie...ကိုယ္မ်ားနားၾကားမွားတာလား..ဟင္"
"Hyung..ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ဘာကိုေတာင္းပန္တာလဲYoungnie...ဒါ စ စရာကိစၥမဟုတ္ဘူးေနာ္"
"Hyung ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကိဳက္သလိုထင္ႏုိင္ပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္တို႔က အစတည္းက မျဖစ္ႏုိင္တဲ့သူေတြပါHyung...ကြၽန္ေတာ္ထပ္ၿပီး ေ႐ွ႕မဆက္ခ်င္ေတာ့ဘူး"
"ဘာေၾကာင့္လဲ..အေၾကာင္းျပခ်က္ကေရာ...ဘာလဲ... JungWooေလးေၾကာင့္လား"
ခပ္တင္းတင္းေစ့ထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြနဲ႔ မ်က္ရည္ၾကည္ေလးေတြေဝ့ေနတဲ့မ်က္လံုးေလးေတြက
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ ေျပာျပေနသေယာင္....
"JungWooေလးေၾကာင့္ဆိုရင္..ကိုယ္သူကို လိုက္ၿပီး႐ွင္းျပေပးမယ္ေလေနာ္..သူက ကေလးမို႔လို႔ မရင့္က်က္ေသးလို႔ နားမလည္ေသးတာပါ..႐ွင္းျပလိုက္ရင္ သူလည္း လက္ခံမွာပါYoungnieရယ္.."
"ဟင့္အင္း...ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က ဘာမွေျပာစရာမ႐ွိေတာ့ဘူး Hyung...ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္"
DoYoungတေယာက္ ၾကာၾကာေနရင္ ငိုမိမွာစိုး၍ Hyungေ႐ွ႕က ထြက္သြားရန္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ကားဂိတ္ကိုေျပးလာတဲ့ လမ္းမွာတင္ သူ႔ရဲ႕လက္ကို TaeYongက လွမ္းဆြဲလိုက္ကာ....
"အဲ့ဒါဆို ကိုယ္က ဘာလဲYoungnie...မင္းအတြက္ကိုယ္က နည္းနည္းေလးမွ အေရးမပါခဲ့ဘူးလား....ဒီလို လမ္းခြဲရတာ မင္းအတြက္ အရမ္းလြယ္ေနလား "
"Hyung...Hy...Hyungကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကိဳက္သလို ထင္ႏုိင္ပါတယ္....ကြၽန္ေတာ့္ကိုသြားခြင့္ေပးပါ..အင့္"
