Window

Prolog

Wyglądałam przez to okno codziennie jakby był tam niewiadomo jaki krajobraz, a tak naprawdę nie było tam nic szczególnego. Stary opuszczony dom, pola i jakiś las w oddali. Pomimo tego i tak kocham tę okolicę, ponieważ to tu pierwszy raz ją zobaczyłam. Wyglądała jak najdroższa na świecie lalka. Miała piękne złociste włosy, zielone oczy, ale ubrana była w bardzo mroczne kolory. Krótki, czarny top, spódniczka tego samego koloru, zamiast paska miała łańcuch, do tego glany i ciemny makijaż. Patrzyłam na nią jak na obrazek, na szczęście nie zauważyła mnie, rozmawiała przez telefon.. Mówiła coś o tym, że jest już na miejscu i czeka. Około 20 minut później pod mój dom podjechało czarne BMW, do którego wsiadła nieznajoma. Myślałam, że już nigdy jej nie spotkam i o niej zapomnę...

Nie wiedziałam jednak, że miejsce, które wybrała nie jest przypadkowe.