Sevdiği kızın ölümü üzerine ona mektup yazan Taehyung o mektupları mezarın yanı başına koyar. Bir gün mezarda mektuplarına cevap bulması ile başlayan hikaye Tae'yi zaman içinde bir döngüye girmesine sebep olur.
" Tanımadığım sana mı güveneyim Yoora...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zaman nedir ? Akıp giden ve geri gelmeyen şeydir. Hayatının en önemli şeyidir. Onsuz yaşayamazsın. O giderken sen onu durduramaz , geri getiremezsin. Bu nedenle yaptığımız her şeyde dikkat etmeliydik. Her şeyi düşünerek yapmalıydık. Zamanı geçince kıymeti kalmıyordu.
Biz de böyle bir hataya düşmüştük. Doğrusunu söylemek gerekirse... Bencillik yaptık. Tek yapmamız gereken bir arada kalmaktı ama geri birleştiğimizde birimiz eksikti. Nedeni de bizdik.
Suçlu muyduk ? Sanırım evet... Tek yapmamız gereken onun yanında durup destek vermekti. Biz ise yapmadık hiçbirini...
Ne hakkında bahsettiğimi bilmiyorsunuz biliyorum ama doğrusu şu ki :
Biz yetim ve öksüzlerdik.
Jin Hyeong gibi.
Hepimiz bir yetimhane de büyüdük denebilirdi. Bir arada büyüdük. Namjoon , Jin , Yoongi , Jimin , Hoseok ve Jungkook. Hepimiz bir aile gibi büyüdük ve benim gidişimden sonra hepsi dağıldı. Çok suçlu hissediyordum...
Hani ailen vardı diyebilirsiniz ama ne yazıkki yok. Hepsi bir oyun. Hepsi bir simülasyondu. Hepsi gerçek hayattan bir öğüt almam için , almamız için yapılan ilgi çekici bir oyundu. Her şey zamanı bize öğretmek için yapılmıştı.
Benim gitmemle dağılan ailemizde en çok Jin Hyeong etkilenmişti. Zaten şizofrendi. Birde üstüne bunları da yaşayınca hastalığı ilerlemişti. Hala tam olarak ne yaşandığını bilmiyorum ama o öldü. Hepimizin yüzünden.
Gerçekten bu similasyon oyunundan uyandığımda Dünya'nın yani bizim dünyamızın bu kadar değişip mahvolduğuna inanamamıştım.
Jin Hyeong ölmüştü.
Hoseok Hyeong kanserdi.
Yoongi Hyeong intihardan dönmüştü.
Diğerlerinin birbirinden haberi dahi yoktu.
Bütün ailemiz parçalanmış ve yok olmuştu. Yıllarca birbirimizi bırakmayacağımızı söylememize rağmen böyle olmuştu... Pişman mıydık ? Çok.
Jin Hyeong öldü ve geri getiremeyiz artık. Biz de onun ölümünden şunu öğrenmiştik:
Giden zaman gidiyordu. Zamanında yapılmayan işlerin kıymeti yoktu.
Hala ne dediğimi bilmiyor ve anlamıyorsunuz. Ben ise bunu burada açıklama niyetinde dahi değilim.
🌜Son ?🌛
🌜 Hikayelerimde 4. Duvarı yıkmak gibi bir özelliğim pek yoktur ama bu bölümü okuyunca beyninizin yandığına eminim.
🌜Açıkçası bu kitap 61k okunmuş. Mutluyum lakin 2. Kitabımız olan neredeyse 2k. Bu okunmayla alakalı değil. Beni üzmüyor. Beni üzen şey anlatmak istediğim bir konu var ama bu kitapta anlatamamış olmam doğrusu. Boş beleşe olan , bir işe yaramayan ve insanlara bir şey katmayan bir kitap gibi duruyo. Beni üzende bu. Evet , seri de anlattım ama bu anlatımların ve size katacak şeylerin %99'u 2. Kitapta. Bu kitap da bir şeyler anlatıyor ama büyük ihtimal derinine inmeden anlamayacaksınız.
🌜Bu oyunlar gibi. Bir oyun size açık açık hikayeyi sunmazsa siz sadece oynarsınız. Sadece hikayeyi merak edenler araştırır. Aynı bunun gibi.
🌜Bu bölümü de biraz oturup kitabı düşünmeniz ve 2. Kitabı okunmanız için merak ettirici şeyler yazdım. İnşallah okursunuz ve bu kitapta da anlatmak istediklerimi anlarsınız. İyi günler.
🌜Ve diğer kitaplarıma da göz atarsanız sevinirim. Sağlıcakla kalın ❤Özellikle aşırı özenle yazdığım Bird's Cage kitabıma.
