HESUS: The New King

KABANATA 4

KABANATA 4

NANANAKIT ang aking buong katawan paggising kinabukasan. Hindi nga basta basta ang pinasok ko. Umpisa pa lamang ito. Malayo pa ang aking lalakbayin para makarating sa katapusan. Nasa gitna ako ng pagdadalawang isip kung babangon nga ba o mananatili muna sa kama at magpahinga nang bumukas ang pinto at sumungaw si Lynea. Ngumiti ito at bahagyang yumukod.

"Nakahanda napo ang inyong maaligamgam na tubig pampaligo miss. Sinamahan na namin iyon ng dahon ng katialis na mainam para sa pananakit ng inyong katawan." Bungad nito na may dalang kulay puting tuwalya. Nagpasalamat ako't bumangon na at nag-inat. Hinilot ko ang aking leeg at napapikit ng makaramdam ng pananankit roon.

"Anong oras  na ba, Ly?" Kinusot ko ang aking mata.

"Siyam na minuto nalang po at mag-a-alas nwebe na. Sobra nga po yata kayong napagod sa paligsahan kahapon miss—-" Napatigil ito at kapwa kami napatingin sa aking kumakalam na tiyan. Napahawak ako rito't ininda ang gutom "—-nakahanda narin po ang iyong umagahan. Ipinaakyat ko na rito para makakain na kayo kaagad. Kanina pa po  nag-almusal ang mga kasamahan ninyo." pagpapatuloy nito. Tumango ako at kinuha ang dala nitong tuwalya.

Pagkatapos sa araw ng paligsahan ay ang araw ng pamamahinga. Ang ibig sabihin nito ay malaya kaming gawin ang kahit anong gusto naming gawin na hindi labag sa batas ng organisasyon.

Isang magarbong banyo ang sumalubong sakin. Hindi na nakakapagtaka sapagkat ika nga nila...lahat ng meron sa Primero isla ay nagsusumigaw ng karangyaan. Sa gitna nito ay may malaking bathtub na kakasya ang dalawang tao. May malaking salamin kaharap nito't may munting aranya sa itaas. Malinis ang puting puti na sahig.

Hinubad ko ang aking mga damit at lumusong na sa tubig. Sa pagpikit ng aking mga mata ay siya ring pagpasok ni Ly. May kung ano itong kinalikot... kalaunan ay nalalanghap ko na ang mabangong halimuyak.

"Gusto niyo po bang masahiin ko ang inyong balikat, miss?"

"Huwag na Ly. Alam kong mas higit kang pagod kaysa sakin."

"Tungkulin ko pong pagsilbihan kayo—"

"Na hindi naman kailangan." Putol ko dito. Nagbukas ako ng mata't sinalubong ang mga mata niya. Kagaya nang inaasahan ay nagbaba ito ng paningin. Humugot ako ng buntong hininga at nahulog sa malalim na pag-iisip.

"Ni minsan Ly, hindi mo ba naisip na maghiganti para sa isla Alwana? Ni minsan ba hindi mo pinagpaplanuhan kung papaano pababagsakin ang mga Hesus? o ni ang tumakas man lang dito?" Tanong ko sa gitna ng katahimikan. Nagsalin ito ng tsaa sa munting tasa at inilahad sakin na siya ko naman ding tinanggap.

"Kahit sino naman pong aliping dayo ay iyan ang hinahangad, miss. Na darating ang araw na maibabalik sa dati ang lahat. Ngunit noon po iyon, noong akala ko'y posible ngang mangyari ang imposible. Na maiaahong muli ang Alwana sa kamay ng mga Hesus. Na maibabalik pa ang mga buhay na nawala sa'tin. Na magiging normal uli ang takbo ng ating mundo. At ngayon ko lang lubusang nauunawaan ang lahat—-" nag-angat ito ng tingin at nagtagpo ang aming nga mata " —-Hiram lamang ang kasiyahan, ang kalayaan at ang isla. Pawang iyon ay panandalian lamang...at kung tatanungin niyo po ako kung gusto ko bang mabawi ang Alwana? Oo! Gusto gusto ko po...pero napakaimposible! Sirang sira na ang lahat at hindi na muling maibabalik pa sa dati." Mataas nitong litanya.

"Papatunayan kong posible iyan Ly. Maibabalik kong muli ang dating sigla ng Isla Alwana. At kapag dumating ang araw na iyon... lilikumin kong muli ang ating mga kasamahan at babalik tayo sa isla. Babalik tayo sa buhay kung saan pinapahalagahan at nirerespeto ang buhay ng bawat-isa."

"Iyan din ang narinig ko sa mga kasama nating nauna sa inyo miss. Ang katapangan at determinasyong iyan ang naghatid sa kanila sa kamatayan. Hindi lamang ikaw ang kauna-unahang nagplanong sumalungat sa organisasyon. Marami kayong taga Alwana at Seldon. Ngunit ni isa ay walang nagtagumpay. Ni isa ay walang nabuhay. Kaya heto ako't umaastang bulag at pipi. Sa paraang ito ko lamang maililigtas ang aking sarili. At hinahangad kong iyon rin ang gagawin niyo miss. Iligtas niyo ang inyong sarili dahil wala kayong maaasahang tulong mula nino man." Litanya nito. Umiling ako at pumikit.