Struggles of a Teenager

Hoofdstuk 1

'Oke, en dat was het college van deze week. Volgende week gaan we verder met...' roept de professor door zijn microfoon. Helaas hoor ik hem al niet meer doordat ik druk bezig ben met mijn spullen op te ruimen. Het college van vandaag was nogal saai en ik wil het liefst zo snel mogelijk weg. Ik doe een technische studie wat helaas betekent dat er heel weinig meisjes op deze studie zitten, maar ik ben heel erg blij met ons kleine vriendengroepje. Namelijk: Ik (Elodie), mijn beste vriendin (en tevens ook het enige meisje in onze groep) Kiana en verder nog drie jongens: Julian, Timothy (voor ons ook wel Tim) en Rafael. 'Hé Elodie, heb je al gehoord van het eerste jaars feestje?' hoor ik Julian ineens naast me vragen. 'Nee, hoezo? Wanneer is die dan?' vraag ik hem terwijl we richting de kantine lopen. 'Volgende week dinsdag.' Hij kijkt me vragend aan. 'Geen idee of ik ga, ik zal erover nadenken.' We gaan met z'n vijven aan een van de tafels zitten. Kiana en Rafael zijn al een tijdje een stelletje. Ze zijn de laatste tijd nogal klef en zo ook deze keer wat bij mij, Julian en Tim voor rare blikken richting hun zorgt. Ondertussen hebben Tim en Julian het alweer over het feestje. Blijkbaar is het een feestje bij de lokale bar, georganiseerd door een van de leden van de studie commissie. Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om te gaan. Laten we zeggen dat feestjes niet echt mijn ding zijn...

'Kom op Elodie, wil je alsjeblieft mee gaan naar dat feestje?' vraagt Julian weer, waarop Tim antwoord terwijl hij een blik richting Kiana en Rafael gooit: 'Ja laat ons niet alleen met die twee.' 'Jongens ik zou wel willen, maar ik heb geen plek om te slapen.' Het is niet de hele reden waarom ik niet wil gaan, maar zeker wel een onderdeel. 'Je kunt bij mij slapen, dat weet je?' zegt Kiana. 'Ja, maar ik wil liever niet tussen jullie romantische avondje komen zeg maar.' zeg ik lachend tegen haar. 'Je kan altijd nog bij mij slapen?' zegt Tim met een knipoog. 'Ik slaap er ook als dat helpt.' zegt Julian lachend. 'Nou vooruit dan.' besluit ik uiteindelijk met een zucht. Ik ben ergens wel blij dat Julian ook bij Tim slaapt, want ik wil niet zeggen dat Tim eng is, maar hij is wel een beetje vreemd soms... Gelukkig heeft hij wel een vriendin, dat maakt het iets minder erg. Daarbij komt ook nog dat ik stiekem een klein beetje een crush heb op Julian, maar dit weet nog niemand. Zelfs Kiana weet dit nog niet. Ik ben ook een beetje bang om het haar te vertellen, aangezien ik bang ben dat ze het per ongeluk tegen Raf zegt en Raf is echt een flapuit. Als hij het eenmaal weet, weet iedereen het binnen een week en dat wil ik liever niet.

'Elodie? Elodie? Waar zit je met je gedachten?' hoor ik Kiana ineens schreeuwen. Ik kijk op. 'Eh sorry. Wat zei je?' Ze schudt met haar hoofd, maar gaat toch verder met praten. 'Ik vroeg of je met me mee gaat shoppen vanmiddag? Voor het feestje?' 'Oeh girlsday! Kan ik mee?' zegt Julian ineens lachend. 'Nee het is een Girlsday. Alleen voor meisjes idioot.' zegt Kiana terwijl ze hem lachend een klap op zijn arm geeft. 'Maar dus wat denk je? Ga je mee?' Ik knik. 'Ja prima, ik heb nog een leuke jurk nodig denk ik.' In stilte eten we verder onze lunch op. 

Aan het einde van de middag lopen Kiana en ik samen de stad in. De hele middag lopen we winkel in en uit en ik heb nog steeds helemaal niks leuks gevonden wat ik dinsdag aan kan trekken. En dat terwijl Kiana al tassen vol heeft. 'Zullen we hier nog even naar toe gaan El?' ze wijst naar de Hunkemöller. 'Prima.' zeg ik met een zucht. We lopen wat langs de rekken en ineens tikt Kiana me aan: 'Hier is dit niet iets voor jou? Voor dinsdag?' Met een grote glimlach houdt ze een mooie rode BH voor mijn neus. Een half uur en een aantal lachbuien later lopen we weer terug richting het station. Kiana met tassen vol leuke spulletjes en ik met een tasje van de Hunkemöller met toch de BH erin. Onderweg komen we nog een klein winkeltje tegen dat er van buiten heel schattig uitziet. We lopen naar binnen en ookal is het een miniscuul winkeltje, ik heb er toch een super leuk, wit jurkje gescoord.

Kiana geeft me nog gauw een knuffel op het station, als ze naar het goede perron rent om haar trein nog te halen. Mijn trein komt pas over tien minuten dus ik loop op mijn gemakje alvast naar het perron. Dan komt mijn trein aangereden dus ik stap in en zoek een plaatsje. Na een uurtje ben ik eindelijk thuis. 'Mama, ik ben thuis!' roep ik terwijl ik de keuken in loop. 'Mam is er niet. Ze is uit met wat vriendinnen.' zegt mijn grote broer die aan de keukentafel zit. Mijn broer, Daniël aka. Daan, is twee jaar ouder dan dat ik ben. Hij en zijn vrienden zitten op dezelfde universiteit, maar dan een andere studie. Helaas zijn hij en zijn vrienden ook heel erg vaak bij ons thuis, aangezien wij een groot huis met een mega tuin en zwembad hebben en Daan altijd met zijn supercoole cabrio naar de uni gaat en ze dus met hem mee kunnen rijden. Ze wonen hier namelijk allemaal in de buurt. Maar vanavond is het dus blijkbaar alleen hij en ik. 'Wat eten we vanavond?' vraag ik hem als hij eindelijk opkijkt van zijn telefoon. 'Mam zei dat we maar pizza of zoiets moeten bestellen. Dus pizza?' Ik knik en Daan belt de pizzeria voor onze gebruikelijke bestelling. 

Een halfuur later gaat de deurbel. 'El, doe jij de deur even open?' Ik zucht, maar omdat ik honger heb loop ik toch maar naar de deur. Als ik hem open doe zie ik Denzel, een van Daniëls vrienden en blijkbaar ook pizzabezorger staan. 'Hey! Ik wist niet dat jij pizza's bezorgt?' vraag ik hem een beetje verrast. 'Ja, ik heb wat extra geld voor een nieuwe telefoon nodig.' Na een wat awkward gesprek reken ik de pizza af en doe de deur weer dicht. Ik pak mijn deel van de pizza en neem het mee naar mijn kamer. Als ik mijn pizza op heb merk ik pas hoe moe ik eigenlijk ben. Gauw kleed ik me om en ga in mijn bed liggen. Voordat ik het weet vallen mijn ogen dicht en ben ik in een diepe slaap.