"Ay Malandi ka, bakit isinuko mo agad ang bataan?" Napasigaw ang matandang bakla sa narinig mula sa inaanak.
"Ninong naman, alam mo namang nagmamahalan kami eh," pangangatwiran ni Dan.
"Kahit na! Ang babata niyo pa para tikman ang bagay na iyan. Diyos ko! Hindi ka ba nag-iisip?" pagalit pa ni Sweet.
"Ninong naman. Kaya nga sa inyo ako lumapit dahil ayaw kong mapagalitan eh," hagulgol muli ni Dan.
"Abno ka ba? Anong akala mo, simpleng bagay lang itong nagawa niyo? Magpasalamat ka pa nga dahil pinapagalitan kita. Naku kang bata ka. Tumataas ang dugo ko sa iyo." Hindi niya mapigilan ang bawat salitang lumalabas sa kanyang bibig.
"Tama na po. Hindi ko na nga alam ang gagawin ko eh." Iyak lang ito ng iyak.
"Sabagay, nandiyan na yan. Wala na tayong magagawa. Kailangan malaman 'to ng mga magulang mo," seryosong saad ni Sweet.
"Nag-promise ka na hindi mo sasabihin!" paalala ni Dan sa kanyang ninong.
"Nag-promise ba ako?" tanong ni Sweet.
"Oo! Bago ko sabihin, nag-promise ka," pagmamaktol muli ni Dan.
"O siya, hindi ko sasabihin. Itetext ko na lang."
"Kasi naman eh. Lalo mo lang akong pinapaiyak niyan eh," bulalas ng dalaga.
"Alam na ba 'to ng magaling mong boyfriend?" tanong ni Sweet. Umiling lang si Dan.
"Aba, kailangan niyang malaman ito. Pati ng mga magulang niya. Hindi pwede yung ganyan," usal ni Sweet.
"Natatakot ako na baka hindi niya matanggap. Pati ng mga magulang niya, hindi nila ako kilala," malungkot na saad ni Dan.
"At pumayag ka na ganun? Iha naman, hindi ka ba nag-iisip?" tanong niya sa inaanak.
"Alam ko namang mahal niya ako eh. Nararamdaman ko yun," sagot ni Dan kay Sweet.
"Eh paano kung libog lang yung nararamdaman niya sa iyo?!" nanlalaking mata niyang tanong sa dalaga. Humagulgol lang si Dan at 'tila nasaktan sa tinanong ng kanyang ninong.
"Saglit lang. Magbibihis lang muna ako at ihahatid na kita sa inyo. Anong oras na oh? Pasensya na at hindi ka pwedeng matulog dito dahil mamaya-maya lang ay nandito na ang jowa ko. Manyak yun, baka reypin ka pa," brutal niyang babala sa inaanak.
Pumasok si Sweet sa kuwarto upang magbihis. Iniwan niyang mag-isa si Dan sa sala habang umiiyak. Pagkalipas ng ilang minuto, pagkatapos niyang magbihis ay agad siyang lumabas. Paglabas niya ay wala siyang naabutan na tao sa sala. Wala na si Dan, umalis ito nang walang paalam. Nagmamadali siyang tumakbo sa labas sa pag-asang matatanaw pa niya ang inaanak ngunit sa kasamaang palad ay hindi na niya ito naabutan.
"Pasaway talaga ang batang iyon," bulong ni Sweet sa hangin habang umiiling. Agad niyang kinuha ang kanyang cellphone upang tawagan ang mga magulang ni Dan.
***
"Tapos? Yun lang? Sinisi na niya yung ninong niya? Parang ang babaw naman yata?" magkakasunod kong tanong kay Isay.
"Syempre hindi. Wag ka kasing excited." Tumayo si Isay upang kumuha ng tubig sa ref. Habang nagkukuwento kasi siya ay panay ang subo namin ng lugaw na binili ni Ate Dan. Kumuha din siya ng dalawang baso at saka isinalin dito ang tubig na malamig. Inabot niya sa akin ang isa at agad ko naman itong ininom.
"Oh tapos? Anong nangyari? Saan pumunta yung ate mo nun?" medyo nabitin ako sa kuwento niya kaya ang dami kong tanong.
"Ayun nga, buong buhay niya sinisi niya si Tita Sweet. Hanggang ngayon," patuloy niya.
Dalawampu't tatlo
Start from the beginning
