Till I Met You

Prologue

May mga tao talaga ang darating sa buhay natin ng hindi natin inaakala yung tipong magugulat ka na lng kasi nasa harapan mo na pala siya

Yung taong magpaparamdam na espesyal tayo, na tayo lang yung taong taong mamahalin nila habang buhay

Sa totoo lng wala akong alam pag dating sa pag ibig, hindi ko nga alam ang pakiramdam ng mag mahal at wala akong oras sa pag ibig

Kasi para saakin ang LOVE ay para sa mga bata lamang, yung tipong makikipaglaro ka lamng para masabi mo na alam mo na yung salitang LOVE

At nalatunayan ko na yan, may mga taong kaya tayong lokohin at sabihing mahal tayo para lang makiuso sa mga tao ngayon masabi lng na may nobya/nobyo sila

Pinaglalaruan lng nila yung mga puso ng mga tao mapababae man o lalaki kaya ako ayaw na ayaw ko magmahal ng mga ganong tao

Kaya sabi ko nun sa sarili ko kahit kailan hinding hindi ako magmamahal at sa bandang huli sasaktan lng namn ako

Kasi ang LOVE ay di mo nmn kailangan na hanapin pa ang taong magpaparamdam sayo na mahal ka niya/ mahal mo siya

Kasi saakin wala na akong paki sa mga taong ganon, kasi sapat na saakin ang mahalin ko ang mga magulang ko at maiparamdam kung gaano ko sila kamahal

Pero sadyang mapag laro ang tadhana, sa isang ihip lng ng hangin nagbago ang pananaw ko pagdating sa pag ibig

Simula ng dumating at makilala ko ang taong magpapabago ng pananaw ko sa pag ibig

Ang taong pag paparealize saakin na hindi nmn pala lahat ng tao ay katulad ng iniisip ko

************************************

A/N: Hello guys this is my second story and first teenfiction story sana suportahan niyo to guys, expect the wrong typo, grammatically error dahil hindi namn ako perpektong manunulat nagkakamali rin po ako kaya ngayon palang paumanhin na po