İLK AŞKIM SON LİMANIM

6 1 0
                                    

Akının yanından gittim artık başımın çaresine bakmam gerekiyordu asla eve dönmeyecektim hemen kızları aradım  durumu izah ettim bir cafe de buluştuk bu arada erkekleri ektik birşeyler uydurduk her ne kadar inanmasalar da  zorundaydık yoksa ortalık fena halde karışacaktı
" kuzum istersen benim ev arkadaşım ol hem yanlız da kalmamış olursun ne dersin?" Güzel fikir Hira'nın evlerinde yangın çıkmış annesi babası oracıkta can vermiş Hira da babaannesi' nde kalıyordu babaannesi'de vefat edince kimsesiz kaldı onun da canı sıkılmasın diye kabul ettim hem gidecek bir yerim yok zaten " tamam kuzum kalırım da şöyle bir sorun var benim kıyafetlerimi nasıl alacağız?" 
" Miray annen ve babanın evde olmadığı zamanı kollayacağız "
iyi fikirdi ama annemin nöbet saatlerini bilmiyorum ki ah salak kafam annem o kadar demişti de ben hiç önemsememistim neyse ki yanımda anahtar vardı bir de girmek için plan hazırlamaya calısmayalım
" kuzum annenin Hastanesi'ne gitsek orada liste vardır ona bakalım ne dersin?" Hazal da iyi akıl etmişti  " o zaman gidelim" dedi Tuğçe " tamam gidelim" taksiye atladık doğa Hastanesi'ne gittik ama benim gitmem uygun olmazdı zaten ortaklıklarda gözükmemem en mantıklısiydı " kızlar benim ortalıklarda gözükmemem gerekiyor siz gidin " tamam kuzum biz gidip bakarız çaktırmadan" dedi Hazal ben de uzak bir yerlere gittim  gözükmemek için 30 dakikadır kızları bekliyorum haber de yok.

TUĞCE'M 💓 ARANIYOR...
"Alo kuzum ne oldu bir sorun mu var?"
"Yok kuzum ben hala saklanıyorum da sizden de ses gelmedi 30 dakikadır bulabildiniz mi nöbet tarihleri olan listeyi?"
"Evet kuzum bulduk annen yarın gece nöbette yarın hazır olalım"
" Tamam kuzum kimse sizden şüphe etti mi?"
"Yok kuzum neyse ben kapatıyorum geliceğiz şimdi"
"Tamam"

Babam ne zaman eve gelecek acaba? aaa sahi babamın yarın toplantısı vardı yurt dışına çıkacak olan mallar ile ilgili biz de o zaman yarın gider alırız eşyamı bu arada kızlar da geldi
"Kuzum sorun yok yarın gidip alıyoruz " dememle kızlar da sevindi  daha fazla konuşmak istemiyordum bu konuyla ilgili ama kalbimde bu yara hiç kabuk bağlamıyacaktı taaaki biri bana merhem olana dek...
AKIN KARA ARIYOR...
"Miray "
"Efendim akın bir sorun mu var?"
"Yok güzelim bir sorun seni merak ettim"
Bu çocuk niye beni merak etmişti ki acaba ?
"İyiyim ben arkadaşımda kalıcağım artık merak etme herşey için teşekkürler"
" Güzelim teşekkür etmen için çok erken önümüzde yepyeni bembeyaz bir sayfa olacak "

Bu çocuk neyi ima etmeye çalışıyordu? Aklımı yitireceğim biri biter öbürü başlar öbürü biter diğeri başlar AMK bu ne ya çocuk oyuncağı oldum resmen artık sabrım taşıyordu son damlayı bekliyorum sadece...

"Neyse akın benim kapatmam gerek "
" Tamam güzelim iyi bak kendine"

Artık çok yorulmuştum  yoğun bir gündü biraz uyumak iyi gelir...

ERTESİ SABAH  05.32

"Miray uyan Miray"
"Babaaaaa"
"Miray rüya gördün sakinleş"
"Babaaaaa  Hira babam iyi mi onun yanına gitmek istiyorum görmek istiyorum Hira lütfen babamın yanına gidelim Hira lütfennn"
"Kuzum bı güneş doğsun gideriz şu an saat 05.46 "
"Tamam kuzum"
"Ta-tamam"

SAAT 10.27

"Mirayyyy uyansana kızım ya hadi daha kahvaltı yapıcaz"
"Kalktım Hira tepem de ne bağırıyorsun horoz gibi alla allaaa"
"Hahhahaha seni böyle görmeyi özlemişim cadı "
"Hira kemiklerimi kırarsan bu halimi daha göremezsin" ikimiz de güldük ben bu kızı çok seviyorum hepsini çok seviyorum ama bu kız daha farklı bir yeri var bende.

SAAT 12.48
"Miray hadi çıkalım"
"Tamam geliyorum"
Taksiye bindik evi tarif ettim ve şu an o mutlu olduğum ama bı o kadar da hüzün barındıran evime bakıyorum babam rüyamda uçurumdan atlıyordu bu olayları kaldıramadığı için şu an babama karşı öyle sesimi yükseltip kalbini kırdığım için pişmanlık vardı ama doğrular her zaman acıtır ne kadar benim canım yandı ise onların da canı yansın istedim  benim kalbim artık kabuk bağlamaz merhem çağre de olmaz ne yapacağımı bilmiyorum hayatı akışına bıraktım artık içimden bir ses babamı görmek istiyor ama bı o kadar da eğer babamı görürsem affedeceğim aklıma geldikçe babamı görmek istemiyorum " hadi Hira gidelim de eşyanın alayım"  birlikte eve gittik odama çıktık eşyalarımı valize yerleştirdim yatağımın kenarındaki resimlerimize baktım babam ben annem özlemiştim onları ama bana yaptıkları aklıma gelince kızıyorum...
Allah'ım bana güç ver ne yapacağım
"Miray hadi gidelim başka alacağın eşyanı var mı?" "Yok gidelim" evden çıktık bı araç akının aracı bu ne işi var burada " Miray" diye bağırdı akın
"Efendim akın " "Miray baban..."
"Ne oldu babama akın söylesene"
"Baban kalp krizi gecirdi" kalp krizi mi? Beynim durdu birşey diyemedim bu cümle beni çivi gibi olduğum yere sabitledi gerisi karanlık...

Gözlerimi hastanede açtığımda başımda yavuz, Selim, Hira, Tuğçe, Hazal, ve akın vardı " Babam iyi mi akın" niye herkes ağlamıştı sorun mu vardı " niye siz ağladınız babam neredeyse beni babama götürün annem nerede anneeeeeee!!!"

Anlamam uzun sürmemişti annem yanımda yok kimse ağzından tek bir kelime dahi söylemiyor bunun tek sebebi olabilir ya babam hala yoğun bakım ünitesinde ya da... Hayır hayır hayır Allah'ım lütfen olmasın lütfen babamın canımdan çok sevdiğim babam " beni babama götürün hemen!" Herkes bir birine bakıyordu niye kimse bana birşey söylemiyor?  Kolundaki serum askısını çıkarttım babamı aramaya başladım " babaaaaa neredesin kızın geldi babaaaaa duyuyor musun bak ben geldim hadi gel evimize gidelim babaaaaa babaaaaa" artık dizlerim beni taşımaz oldu hayır olamaz kendimden nefret ediyorum babama o kadar bağırmamalıydım hep beni korumak istedi ama ben ah şu salak kafam hangi duvara vurarak da beynim patlasam babam hadi evimize gidelim... " Miray kolun kanıyor gel bı pansuman ettirelim " hayır ben babamı bulmalıyım"
" hadi dünyam gel gidelim pansuman yaptırmaya sonra babanın yanına gideriz". " Hayır ben şimdi babamın yanına gideceğim beni babama götürün akın lütfen yalvarıyorum sana... "
" Tamam dünyam gel gidelim"
Gittiğimiz yerde Morg yazıyordu hayır ya babam yaşıyor ölmedi... "babaaaaa hadi kalk gidelim... Beni neden bıraktın bu dünyada sen benim  sığınağımdın hani, hani hiç bir yere gitmeyecektin hep bizimle olacaktın heeee ne oldu da gittin... Babammm özür dilerim  seni kırdığım için kalk hadiii..." Ama bağrışlarımın hiç bir faydası yoktu gitmişti işte beni bu kötü dünyada bırakıp gitti...
Babamı gördüğümde yüzü gülüyordu buna bir anlam veremedim öptüm, kokladım ama onu son yolculuğuna uğurlamak zorundaydım affet beni babam... Ben senden çok özür dilerim beni affet, hakkını helal eyle...
" Hadi Miray gel gidelim" ben bu çocuğa fazlasıyla bağlandım neden bilmiyorum her zaman yanımda kaldı
" Annem nerede akın?"
" Annen şu an dinleniyor sinir krizi geçirdi" annemin yanına gitmek istiyorum onu görmek istiyorum zaten yeterince yanlız bıraktım...
" Annemmm nasılsın ?" Beni görünce ağlamaya başladı kalktı sımsıkı sarıldı ben de anneme sımsıkı sarıldım kokusunu içime çektim sanki şimdi bıraksam elimden gidecekmiş gibi son kez görecekmişim gibi sarıldım...
" Kızım baban..." Tekrardan  ağlamaya başladı... " Annem benim biliyorum babam öldü zor geliyor ama buna alışmamız gerek..." Çünkü bizi böyle görse üzülürdü biliyorum... " Kızım sen beni bırakma olur mu bu dünyada yapa yanlız bırakma..."
"Söz veriyorum annem ben seni asla bırakmayacağım..." Annem uyudu ben de kolumu pansuman ettirdim şimdi hastanenin önünde sigara içiyorum birden akın geldi
" güzelim gel biraz dolaşalım ne dersin?" Annemi bırakamam akın olmaz "
" güzelim yanında arkadaşların var birşey olmaz onlar haber verir gel biraz dolaşalım" ben de kırmadım "tamam" dedim
  Hastane ile sahil arası 15 dakika yürüdük sonra bir taşın üstüne oturduk kız kulesi gözüküyordu tüm ihtişamıyla hem Osmanlı hem bizans eseri çok acılar görmüş çok da güzellikler, mutluluklar görmüş aynı benim gibi ne bıtik ne de yaşıyorum annem hayatta arkadaşlarım yanımda akın... Akın nedense beni kendine çekiyor babamın arkadaşının oğlu
" Miray sana herşeyi anlatacağım"  bir de başka şeylerde mi var saklanan benden bunca sene herşeyi saklamışlar ben hayatımı yarım yamalak yaşıyor muşum meğersem...
" Anlat akın seni dinliyorum"
"En başından başlayalım ben Akın Kara babamın tekstil fabrikası var fabrikanın ikinci sahibi benim diğer sahibi ise babam babam ile baban çok sıkı iki dost hâlâ da öyleler...  Baban Necmi denen alçaktan bayadır şüphe ediyordu peşine adam taktı babandan habersiz malları başka firmalara vererek ek gelir elde ediyordu diyebiliriz babandan habersiz fabrikanın diğer yarısını satacakmış baban da bunu bana söyledi fabrikanın diğer sahibi de sen ol dedi sizin fabrikanızın hiç bir borcu yok güzel işliyor bunu da araştırdım  babanın bir vasiyeti vardı odadaki çekmecede seninle benim evlenmemizi istiyordu ben zaten bundan 2 sene öncesinden seni davette gördüm annen sen baban yanyanaydınız ben o günden beri seni çok seviyorum baban da babam da mafya belki bilmiyorsun ya da biliyorsun, bilmiyorsan şimdi benden öğrendin ben de mafyayım bunu demek istemiyordum çünkü mafyalık gurur verici birşey değil farkındayım babamın tek oğlu olduğum için mecbur mafya oldum aslında 4 senelik üniversite okudum Ankara da gazı üniversitesi tıp fakültesini bitirdim yani doktorum ama o mesleği yapmıyorum fabrika var sizin fabrikanın hepsi benim üzerime baban notere gidip kendi payını benim üzerime kaydetmiş sonra Necmi denen o it de yeni ortak arayınca beni devreye soktular yani anlayacağın "cashel"  ve "ventolin" benim üzerime  cashel'i senin üzerine yapmayı istiyorum dilekçem hala bende notere gittiğim zaman direk olarak cashel'i senin üzerine yapmış oluyoruz ne dersin?"
"Hayır akın ikisi de sende dursun sahibi artık sensin ben anlamam fabrikalardan o yüzden batmasını istemiyorum ikisi de senin fabrikanın olsun babamın emanetine sahip çık olur mu?"
Hastaneye gittik uyuduk


ZALİM HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin