Dilemma Between Siblings.

Κεφάλαιο -20- THE END.

                                                   * * * 

  6 μήνες αργότερα...

  Νέα Υόρκη 2014.

  Είμαι στο δωμάτιο μου κοιτάζοντας έξω την πιο υπέροχη θέα που θα μπορούσα να έχω από εδώ ψηλά. Είναι ο Τζέισον με την μικρή μας κόρη. Της μαθαίνει να μιλάει και να περπατάει. Ήδη ξέρει να λέει τα βασικά ‘‘μαμά και μπαμπά’’ Είναι τόσο γλυκιά. Ύστερα από τόσο καιρό κατάφερα να ξεπεράσω την κατάθλιψη. Ο θάνατος του Ζέιν μου στοίχησε πάρα πολύ. Έκανα πολύ καιρό να το ξεπεράσω. Από την άλλη ο Τζέισον ξεχνιόταν με την μικρή. Έγινε τόσο χαζομπαμπάς που ποτέ δεν περίμενα πως θα γίνει. Θυμάμαι ακόμα τις πρώτες μέρες της γνωριμίας μας. Το βλέμμα που με σκότωνε αργά-αργά και με έκανε να ασχολούμαι μαζί του ολοένα και περισσότερο. Θυμάμαι τα ξεσπάσματα του Ζέιν καθώς παρατηρούσε πως δίνω περισσότερη σημασία στο τι κάνει ο αδερφός του. Θυμάμαι το πρώτο μας φιλί, στο σπίτι τους. Την πρώτη αγκαλιά, όταν είχα δει την φωτογραφία του Ζέιν με την κοπέλα. Τα πρώτα τριαντάφυλλα που μου χάρισε και μου έφτιαξε ολόκληρη τη μέρα. Την έκφραση του μόλις έμαθε πως περιμένω παιδί. Τις τρελές αγκαλιές του καθώς χαμογελούσε. Το υπέροχο γέλιο του που είναι η χαρά μου. Η πιο όμορφη μελωδία. Σε ποιον να το πω και να το πιστέψει πως ο Τζέισον ΜακΚανν, το αγόρι το οποίο ήταν το πιο κωλόπαιδο του σχολείου, που άλλαζε τις γκόμενες σαν τα πουκάμισα θα είναι τώρα εδώ έξω στην αυλή του σπιτιού μας και θα παίζει με την μικρή μας κόρη. Πως θα γίνει ένας υπέροχος χαζομπαμπάς και πως θα περιμένει με ανυπομονησία και το δεύτερο παιδί που μεγαλώνει μέσα μου. Χάιδεψα τρυφερά την κοιλιά μου. Ποιος να το έλεγε. Χαμογέλασα στον εαυτό μου και αποφάσισα να πάω κάτω… Ευτυχισμένη και ευγνώμων για όσα έχω. Για όσα μου έδωσε ο Θεός. Και πάνω απόλα, αν δεν ήταν ο Ζέιν.. δεν θα ήμουν τώρα εδώ..!!

  «Κοίτα ποια ήρθε.» είπε ο Τζέισον στην μικρή δείχνοντας εμένα. «Η μανούλα.»

  «Μαμά… μαμά.» άρχισε να λέει η μικρή μου κουνώντας τα χεράκια και τα ποδαράκια της.

  «Ζωές μου.» τους είπε καθώς την πλησίασα. Έκατσα στο γρασίδι μαζί του και τους αγκάλιασα. Η μικρή Κλαιρ παίζει με ένα παιχνίδι που της αγόρασε ο πατέρας της και εγώ βρίσκομαι στην αγκαλιά όπου ανήκω. Στην αγκαλιά του άντρα της ζωή μου.

  «Είστε οι πριγκίπισσες μου.» μας χαμογέλασε ο Τζέισον.  Τον κοίταξα και του χάιδεψα το μάγουλο καθώς τον φίλησα απαλά στα χείλη. Με αγκάλιασε σφιχτά και χάιδεψε την κοιλιά μου.

  «Και εδώ είναι και η άλλη μου πριγκίπισσα.» γέλασε και γέλασα μαζί του.

  «Ποιος να το έλεγε ότι θα ήμασταν έτσι..» μουρμούρισα.

  «Όντως… από εκεί που δεν το περιμένεις έρχονται τα καλύτερα ζωή μου!» είπε και με φίλησε τρυφερά.

  «Σε αγαπάω πολύ!» του είπα κοιτάζοντας την μικρή Κλαιρ.

  «Και εγώ σε αγαπάω πριγκίπισσα.» μουρμούρισε πάνω από το αυτί μου.

  -ΤΈΛΟΣ-

* * *

Ζητάω συγνώμη στις directioners για τον Ζέιν όμως έπρεπε να συμβεί... θα επανορθώσω, promise! 

Μετά από αυτό, μέσα σε αυτόν ή στον επόμενο μήνα, θα αρχίσω τον δεύτερο κύκλο της ιστορίας και αν θέλετε θα μπορούσατε να το διαβάσετεαπό εδώ..  http://www.wattpad.com/story/23801318-dilemma-between-siblings-2 (Είναι  το link για τον δεύτερο κύκλο... )

Ελπίζω να απολαύσατε την ιστορία... Σας ευχαριστώ πολύ για τους ψήφους και τα σχόλια σας. Πραγματικά, με κάνατε πάρα πολύ χαρούμενη. Σας αγαπώ! Να προσέτε! <3