Red Moon (Published Book under LIB)

Darkness no.32: Mice and Kitten

"Doc wag mong sabihin na???"

"You're rigth. Tinurukan ko ang dagang yan ng dugo na naggaling sayo." Pagsaslayasay nito.

"Incredible rigth??? Ganyan ka! Ganyan ang mga kapangrarihang pinapamalas mo ngayon. But in a matter of days or so ehhh mawawala na ang lahat ng yan." Sabi ni Doc sa akin.

"Salamat Doc." Sabi ko.

"Nope magpasalamat ka sa kuya mo dahil mabait siyang tao." Sabi ni Doctor Vargas sabay ngiti.

X~X~X

Bago paman sumikat ng tuluyan ang araw ay nagpunta na ako ng ospital. Sabi sa akin nila Rose ay sa bahay nalang ako mamalagi para naman daw safe ako. Pero ang tanong eh magiging safe ba talaga ako. O sila ang dapat na mag ingat?

Nakakapagtakang halos isang buwan na nga ang nakaraan ng huling umatake ang kampon nila Voltaire sa amin. Hindi kaya nagsawa na sila o nasa tabi lang sila at nagluluto ng bagong pag atake?

Bigla akong pumasok sa bintana ng kwarto ni Ben. Halos malapit na ang pag sikat ng araw ng mga oras nayon kaya naman eh nagmamadali ako.

Unti unti ko na kasing nararamdaman ang sikat ng araw na bahagya ng nagpapamalas ng taglay nitong liwanag.

BOOM! Nagulat si Ben at Rose sa loob ng kwarto. Hindi nila kasi inaasahan ang muli kong pag balik. Unang pumasok ang itaas na bahagi ng aking katawan kasabay ng pambaba. "Oiii Pat!" Bulalas ni Ben na kasalukuyang nakaupo sa kama.

Unang bumagsak ang mukha ko sa may sahig. Sumadsad nag aking mukha sa tiles ng kwarto ngunit hindi ko yon ininda. Pagkatapos nun ay kinumutan naman ako ni Rose para hindi ako masikatan ng araw. Nag kagulo bigla sa loob ng kwarto.

Iniurong ako ni Rose sa gilid.  Kitang kita sa mukha nito na nabibigatan siya sa akin pero mas inuna niya akong tulungan. Si Ben naman ay agad na tumayo sa kanyang kama at agad na sinara ang nakabukas na bintana.

Agad akong pinuntahan ni Ben sa aking pwesto. BInuksan niya ang telang nakabalot sa buo kong katawan sabay tanong na. " Oii Pre okay kalang?"

"Oo okey nako." Sagot ko naman habang nakayapos parin sa buo kong katawan.

Naging ayos na ang lahat. Nakaupo nako ngayon sa isang mahabang upuan ng bigla nanamanng umentra tong si Loko.

"Oii Pre wag mong uulitin yun ahhh! Munitk muntikanan ng mabiyak ulit yung sugat ko sa ulo sa sobrang nerbiyos." Sa naka smid nitong sabi.

"Pasensya na na tagala." Sabi ko. "Kasi naman eh hindi ko namalayan yung oras. Mukang napa tagal yung kwentuhan namin ni Dr. Varags kanina." Kwento ko naman.

Agad namang napatayo ulit si Ben tungo sa pag kaka higa nito sa kama ng narinig yung kwento ko.

"Teka teka yung Dr. Vargas? Yan ba yung sabi mong tutulong sayo para maibalik ka sa pagiging tao.

"Oo tumpak siya nga!"

"Ehh musta naman yung pag uusap nyo?" 

"Sabi niya eh halos ninety percent nadaw yung nagagawa niya through his experiment. So ang ibig sabihin nito eh maybe tommorrow or next week eh pwede nakong turukan." Sabi ko.

"Really!" Wika ni Ben.

Halata sa mukha nito ang labis na pag kasaya. Parang sa tingin ko tuloy eh siya pa yung bampira at tuturukan upang maging tao muli.

Naghilom narin ang mga sugat ni Benedict sa ulo. Ngunit hindi ito mapag kakaila dahil ng iwan ito ng mahabang pilat. Sa kalagayan naman ni Mang Roger eh namulat narin ito tungo sa mahaba nitong pagkakatulog. Natawa nga kami dahil ang unang sinabi nito pag kagising niya ay. "UMILAG KAYO!!!!" Na pasigaw. Pakiramdam niya yata eh nasa gubat parin siya at nakakalaban parin namin ni Varda.