Hoofdstuk 6

118 8 8
                                    

Loom hang ik met mijn armen op de reling van de boot. De golven weerspiegelen de oranje gloed van de opkomende zon en het lage gedreun van de hoorn van de boot wijst er op dat Engeland niet ver meer is. En jawel, als ik mijn ogen samen knijp en in de verte tuur zie ik de vage contouren van het vaste land.

En een uur later zet ik mijn voetstappen op dat vaste land. Met gemengde gevoelens begin ik te zoeken naar een lift. Blij omdat ik eindelijk eigenhandig actie ga ondernemen en niet afhankelijk ben van andermans mening. Maar ook gespannen omdat dit wellicht een zelfmoordmissie is. En geïrriteerd door de weinige slaap. Na een tijdje lukt het me om een zakenman aan te houden die godzijdank onderweg is naar Londen. En zo verloopt mijn reis tot nu toe heel soepeltjes. In een luxe BMW met loeiende airco en zachte leren stoelen dommel ik langzaam weg.

Na een tijdje schrik ik wakker. Ted, de zakenman, tikt me zachtjes op mijn schouder en zegt dat we er zijn. Snel bedank ik hem en stap uit. Meteen is het een drukste van jewelste om me heen. Ted heeft me in hartje Londen afgezet, en de wegen staan vol met toeterende auto's waarvan de verhitte eigenaren zo snel mogelijk naar hun werk proberen te komen. Nou, stap 1 Londen bereiken is voltooid. Maar.... hoe weet ik in hemelsnaam waar die wolven zich bevinden?

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 25, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

De eindstrijdWhere stories live. Discover now