Sinirli Yarim •bxb•

~İnanç~

Emir, Eymen'in nerede olduğunu umursamadan kendi evine gelmişti. Bir süre sonra kapının açılması ile bakışlarını o tarafa doğru çevirdi.

Eymen'nin gözlerinde sinir vardı, belki de aşık olduğu gence ilk defa bu kadar sinirli bakıyordu. O kendisine destek olmadığı gibi olanlara da zarar veriyordu. Zaten yaptığı şeyler kalbini acıtmıyormuş gibi birde bunlar oluyordu. Bu yüzden genç çocuğa sinirliydi.

"Emir?"

Ona sadece sinirle konuşabilen tek kişi Eymendi. Başka insanların yapmasına asla izin vermeyeceği şeyleri yapıyordu.

"Ne?"

"Neden?"

"Ney neden?"

İkisi de birbirlerine sinirliydi. Bu yüzden ikisinde birbirlerine öfke ile bakıyordu.

"Neden beni destekleyen tek insanlara zarar vermeye çalışıyorsun! Neden arkadaş olmak istediğim insanlara bunu yapıyorsun?! Neden?"

"Bundan sanane! Sadece o insanlar sinirimi bozuyor."

"Öyle her sinirini bozan insanı dövemezsin tamam mı?"

"Döverim! Zaten bunların sorumlusu sensin!"

"Ben miyim?"

"Evet!"

Eymen anlamamış gözlerle bakmaya başladı.

"Canımı mı yakmak istiyorsun? Yani sadece sana aşık kalıp hayatım boyunca acı çekmemi mi istiyorsun? Kimseyle arkadaşlık etmesin, kimse ona destek olmasın benim aşkımdan ölsün mü diyorsun?! Anlamıyorum ki, neden saçma sapan hareketler yapıyorsun?!"

Emir bir an Eymen'e hızlı bir şekilde yürümeye başladı. Eymen de geri geri gitmek zorunda kaldı.

"Bunu mu istediğimi sanıyorsun?"

"Bana vuramadığın için, kalbimi acıtarak canımı yakmaya çalışıyorsun!"

Emir'in gözlerinde hayal kırıklığı vardı. Ne kadarda yanlış anlaşılıyordu kendisini.

"Sana neden vuramadığımı biliyor musun?"

"Biliyorum! İntihar ederim diye, ve sen bu vicdan azabı ile yaşayamazsın! Tek düşündüğün kendinsin!"

Eymen ne ağzına gelirse söylemeye başlamıştı bile.

"Evet geri zekalı başta öyleydi. Ama sen aptalın tekisin! Ne yapıyorsun oğlum sen bana!"

Eymen'nin sırtı duvar ile buluşmuştu. Tam da karşısında Emir vardı.

"Sana bir şey yaptığım yok!"

"Öyle sanıyorsun tabi!"

"Benim düşündüğüm tek şey senin bencil biri olduğun. Nasıl bu kadar sinirli birine aşık oldum ki? Suratına bak her sinirli olduğundan daha da sinirli."

Emir Eymen'den biraz uzaklaşıp, bağırmaya başladı.

"Senin bana yaptığından haberin yok! Karşıma geliyorsun ve diyorsun ki istediğim tek şey seni öpmek! Sonra öpüyorsun ve bende karşılık veriyorum. Ama sonra sızıp kalıyorsun! Sabah olunca hiçbir şey hatırlamıyorsun! Çok normal davranıyorsun ve diğer insanlar ile gülüp eğleniyorsun! Beni öptükten ve kalbimin içine sıçtıktan sonra başka insanlarla gülüp eğlenemezsin! İşte bu yüzden onları dövmek istiyorum anlıyor musun? Senin gülüşünü göremezler!"