VİCDANIN ÇUKURU

1. BÖLÜM "UMUDA ASILI KALAN KADIN"

Öncelikle herkese merhabalar. Yeni yılınız kutlu olsun, biliyorum hikayelerimin girişlerini yayımladım ama bölüm atamadım çünkü bölüm atma fırsatım olmadı. Finallerim anca bitti ve anca fırsatım oldu. Bu bölümü, bu yüzden bir haftada yazdım. Sizden bol yorum veya bol vote istemiyorum. Çünkü size kalmış. Ama emeğim için yıldıza basmanızı isterim, bölüm sonu bir yorumla fikrinizi yazıp benimle düşüncenizi paylaşmanızı da isterim. Bu yola benimle samimi olan arkadaşlarla başlıyorum fazlasında istemiyorum. Şimdiden çok teşekkür ediyorum.

Evet ilk bölümü yayımladım ve bu bölüm için çok uğraştım, çok kafa patlattım, geceleri uykusuz kaldım.

1. BÖLÜM

"UMUDA ASILI KALAN KADIN"

İLK BÖLÜME HOŞ GELDİN!

Sia - Waterfall

Sertap Erener - Olsun

Keyifli Okumalar...

🍁

Sanki kafesin içinde sararmış bir kağıt parçası vardı. İlk satırları ben olan. İlk satırları mavi bir mürekkep ile değil kanla karalanan. Ruhu acımasız, dik başlı, korkusuz ve cesur bir ben vardı o satır aralarında.

Zifiri karanlık olan gök, göğü yaracak derecede şiddetli bir yağmur, yerleri inletecek bir şekilde yağmaya başlamıştı. Zemheri soğuk, hissizleşen bedenimi ele almıştı. Saat gece dört buçuktu.

Yine uyuyamamıştım. Uykum bir türlü gelmiyordu. Sanırım düzenimi alt üst etmiştim, ne için bir hiç için.

Boğazımın kurulduğunu hissettiğimde bir yudum su almak ve kendime bir kahve yapmak için mutfağa girdim. Suyumu aldıktan hemen sonra adımlarımı dolaptan kahveyi çıkarmak için yol alırken telefonumun çaldığını hissettim.

"Evet!"

"Efra mesajlarıma neden cevap vermiyorsun?"

"Uyumuşum görmedim mesajlarını, hem ne oldu niye bu saatte arıyorsun beni, bir sorun mu var?"

"Dünkü iş görüşmesine gitmemişsin ve bana hiç bir cevap vermedin, aramadın da. Biliyorum uyumuyorsun sen, beni kandırma! Neden gitmedin? Sana yardım etmeye çalışıyorum, benimle doğru düzgün konuşmuyorsun bile. Sebep ne? Ben senin ablanım! Benden kaçma."

"Senden kaçtığım falan yok abla. Sabah araya bilirdin. Canım istemedi gitmek, arayacaktım ama fırsatım olmadı. O firmaya girmek istemiyordum, bunu biliyorsun ve oradan iş buluyorsun. İstemez abla ben kendi başımın çaresine bakıyorum."

"Evet kendi evindesin. Başının çaresine baktığını biliyorum. Bir kredin var ama işin yok ne ile ödeyeceksin? İki haftadır işsizsin, ben seni düşüyorum. Sen beni düşünmesen bile!"

"Tamam abla. Hadi uyuyalım, ben hallediyorum, sen merak etme yat uyu. Sabah Tuğçe'yi okula göndereceksin iyi dinlen. Bende yatıyorum. Sonra görüşürüz."

"Tamam o zaman, ara mutlaka. Hadi iyi uykular, görüşürüz Efra."

"Görüşürüz abla."

Telefonu kapattıktan sonra kahvemi yapmaya koyuldum.

Evet gelelim bana. Ben Efra Alkan.