လ်ွမ္းထက္ ကားထဲမွေျပးဆင္းဖို႔ ၾကံသည္ သို႔ေသာအရာမေရာက္...

႐ွင္းရာက လ်ွမ္းထက္ရဲ႕ အက်ႌကို ဆြဲခြၽတ္ကာ လည္တိုင္ေလးအား ငံုခဲေနၿပီျဖစ္သည္...

"ဦး႐ွင္း အ့ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဆိုးမိလိမ့္မယ္ေနာ္"

"ျပီးမွ ျပန္ေခ်ာ့မယ္ baby..."

လ်ွမ္းထက္သည္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ႐ွင္းရာကို တားမရေတာ့မည္မွန္းသိသည္မို႔ ႐ွင္းရာရဲ႕ပခံုးမွ အက်ႌစကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္း မ႐ွိေတာ့တဲ့အေမကို လွမ္းတမိ၏...

အေမေရ အေမ့သားေလး ကားထဲမွာမုဒိန္းက်င့္ခံရေတာ့မယ္...
လာကယ္လွည့္ပါဦးဗ်ာ...

"ဟင့္ ဦး႐ွင္း..."

႐ွင္းရာသည္ လ်ွမ္းထက္ ကိုယ္ေပၚမွအဝတ္ေလးေတြအား အၾကမ္းပတမ္းဆြဲခြၽတ္ပစ္ေန၏...

ျဖဴျဖဴေသးေသး လ်ွမ္းထက္ကိုယ္လံုးေလးမွာ သူ႔လက္ထဲပင္ေပ်ာက္ေနရသည္..

လ်ွမ္းထက္က ႐ွင္းရာကို ရလိုရျငား  အသနားခံတဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြနဲ႔ မ်က္ေတာင္ေလးကို  ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္၍ၾကည့္ေနသည္

သို႔ေသာ္ အမွန္ပင္ သူ႔႐ုပ္သည္ ရန္ေနာင္ကဲ့သလို သနားစရာမေကာင္းလွ...
အခြက္ေျပာင္ျပေနသည္ႏွင့္တူ၏...

ထားပါေလ...
ဤအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ေအာက္ဖဲ ကိုယ္လွန္ေနရံုနဲ႔ ဘာမွမထူးၿပီ...

ဦး႐ွင္းရာ ညႇင္သာဖို႔ ဆုေတာင္းရန္သာ တတ္ႏိုင္ေပေတာ့သည္မို႔...

***************************

အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ရန္ေနာင္ေလးကို မႏိႈးရက္တာေၾကာင့္ ကိုယ္လံုးေလးကို ေပြ႔ခ်ီလ်က္ မင္းမာန္အိမ္ထဲသို႔ဝင္ခဲ့၏...

အိမ္ဆိုတာက သူနဲ႔ဦး႐ွင္းရာရဲ႕အိမ္...
ေျပာရရင္ သူတစ္ခါတစ္ေလမွ လာျဖစ္တဲ့ ေနရာေပါ့...

မာန္ ကစားဝိုင္း ကိုေခၚလာရင္ ရန္ေနာင့္မိဘေတြသိမွာစိုးလို႔ေလ...

ရန္ေနာင့္ကို အိပ္ယာထက္ တင္ေပးလိုက္ရင္း မ်က္ႏွာႏုႏုက ဒဏ္ရာေလးေတြကိုၾကည့္ကာ သက္ျပင္းဖြဖြခ်မိ၏...

မၾကာခင္ပဲ ရန္ေနာင္ေလး မ်က္လံုးေလးပြင့္လာသည္...
သူေရာက္ေနတဲ့ေနရာက စိမ္းလို႔ထင္ရဲ႕ ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ႏွင့္ မ်က္လံုးေလးဝိုင္းလို႔...

Mr.Where stories live. Discover now