ZORAKİ EVLİLİK (ASKIDA)

8.Bölüm & Katil Kim?

Akselin yaptığı şey herkesi şaşırttı. Herkes begüm'ün ölüm etkisindeyken, bütün bu olanlar çok acımasızca gelmişti Kerem'e. Zeynep bir şeyler düşünmeye başlamıştı. Ama bu kadarını tahmin etmekte o kadar zordu ki. Bir şeyler yapmalıydı. Yoksa Aksel Barış'ı öldürmeye niyetliydi. Böyle bir şeyin olması elbet herkesi çok üzer. Ama olmama olasılığı o kadar düşüktü ki.Kimse bunu bilemezdi. Aksel düşünmeye başlamıştı.O kadar canice bir planı vardı ki. Anlatılamazdı. Barış hala olayın etkisinde gibiydi ve de o kadar korkuyordu ki. Aksel' in son söyledikleri onu çok çekindirmişti. Buralardan sessizce gitmeye karar veriyordu. Tam o sırada bir şeyler seziyordu.

'' Ya begüm ölmediyse ya o beden begüm'ün bedeni değilse bunu da düşünmeli insan. Hemen Aksel'e bunu söylemeliyim evet,evet en doğrusu.''

Barış aksel'i arıyordur. Aksel bir çırpıda telefonunu açar.

'' Alo !! Yine ne var barış. Beni öldürme mi diyeceksin.. ''

'' Şey Aksel ben sana bir şey söyleyeceğim. ''

'' Söyle. ''

'' Ama nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum. ''

'' O zaman nasıl söyleyeceğini bulunca ararsın. ''

'' Şey ama bir beklesen. ''

'' Vaktim yok Barış sonra. ''

'' Ama Aksel Begüm ölmemiş olabilir. ''

Aksel hiç tereddüt etmeden telefonu kapatır. Ama biraz garipsemiştir. Söylediklerini. O yüzden araştırmaya başlar. Barış o kadar masumdur ki bu olayda. O sadece hayatının en genç olduğu zamanında olduğu için bir takım yanlışlar yapıyordur o kadar.

 Olaylar dıştan bakınca o kadar karışık sayılmaz. Sonuca rağmen birbirini sevmeyen iki insan zorla birbirlerine aşık olmaları elbette mümkün değil.

Kerem Zeynep'e geldiği günden beridir asılıdır. Konuştukları her şeyi unutmuşlardır. Bugünden itibaren bilmeyi unuttukları her şeye yeniden başlıyorlardır. Bunu akıllarına belli ki koymuşlardı. 

 Artık ''Seni Seviyorum'' demeye varmaktan sıkılmış sana aşığım diyorlar ve daha çok aşık oluyorlardı. Aksel ise Zeynep'i tehdit etmeyi bırakmıştı.

Zeynep Kerem'i görünce eskisinden daha heyecanlı kerem Zeynep'i görünce eskisinden daha da aşıktı. Bir şey olmuş olmalıydı. Aralarına giren bir konu olmalıydı. Öylece aşık olmaları çok normal değildi. Kerem böyle bakmazdı.

- '' Merhaba,kerem. ''

- '' Merhaba,zeynep. ''

- '' Nasılsın? ''

- '' İyi sen. ''

- '' Hiç olmadığım kadar neşeliyim ben de. ''

- '' Ya belli oluyor zaten. ''

- '' Öyle mi?? ''

- '' Cevap vermeye kıyamıyorum artık. '' diyerekten oradan uzaklaşır. Kerem ise Zeynep'in yanına tekrar gelerek ;

- '' Biz en doğrusunu yaptık birbirimizi yaşıyoruz. ''

 Biraz rahatlamıştı o yorgun bedende ki kerem çünkü hala zeynep'i unutamıyordu ona yavaş yavaş gerçek bir aşk olduğunu anlatmaya çalışacaktı.Günlerce hazırlıklar yaptı.

Her şey hazırdı tek eksik Zeynep'ti..

Ama ona haber vermişti ki, herhalde zor hazırlandı,geç kalmak zorunda kaldı birazdan gelir.

Kerem başka bir olasılık düşünmezken Zeynep ondan utandığı için gitmemişti. Çünkü onu gördüğünde içine bir kirpi batıyordu bunu da bir tek aşk anlayabilirdi.

Zeynep ve Kerem düşünceleriyle boğuşurken..

Yağmur Ve Can 

- ''Can gel buraya nereye kaçıyorsun sanki.''

- ''Öyle kaçıcağım kaçabildiğim yere.''

 - ''Yine iş başa düştü demek ha.''

- ''Ne dediğini duyamıyorum yağmur.''

- ''Bir şey demedim bir şey demedim.''

- ''İyi hadi bakalım.''

 Barış Aksel 

- '' Aksel neden çağırdın beni. ''

- '' Çünkü bir fikrim var. ''

- '' Neymiş o fikir bakalım. ''

- '' Seni öldürmek. ''

- '' Aksel galiba sen çıldırdın git eve bir düşün öyle gel. ''

- '' Çok düşündüm ve bu fikrin doğru olduğuna karar verdim. ''

- '' Niyeymiş o. ''

- '' Çünkü karanlığınla yok olacaksın barış. Benim öldürmem daha mantıklı yani acı çekmeden tak ! ''

- '' Kardeşim gibi belirsizce ölü bulunacaksın barış. Anladın mı şimdi beni ? ''

- '' Aksel iyi misin ? Ben begüm'ün öldüğünü sanmıyorum''

- '' Ne yani naptı dersin düştü ama sırtında paraşüt mü vardı. '' der ve gülmeye başlar.

Aksel o anda kardeşinin ölümünden başka bir şey düşünemiyordu bir an kontrol ondan gitmişti. Barış gittikçe daha da az nefes almaya başlamıştı. Soğukca bir ter attı.

Artık herkesin aklını başına toparlayıp düşünmesi lazımdı. Kim ne yapacaktı. Kim haklıydı ya da kim haksızdı. Ama bunu öğrenmek için bir o kadar da erkendi. Herkes kendini düşünmek isterdi aslında. Ama eğer böyle bir olasılık olursa asıl kan o anda fışkırırdı. Artık kocaman bir cinayetin içindelerdi, ne kadar çok istemeselerde. Aksel yıkık. Kerem bir o kadar yorgun. Zeynep ise tam bir çılgın. Can ve yağmurun bir haberleri yoktu. Barış ise yıpranmıştı. Ama onlar duyarsa. Her şey tam da bu anda birbirine bağlıydı. Aslında yapılacak çok şey var ama onlar için artık yapılacak tek şey var.. Bu da Kaçmak ve cinayeti bilmemek. Untmak, unutmaya çalışmak.. En azından begüm o kadar bir şok yaratmamıştı.. Her şey çok geçti. Aslında bir iz tespit edilmişti. Ama bu iz, kerem'indi.Her şey artık bir o kadar tadındaydı. Tıpkı bir filmdi yaşadıkları.. Zeynep kendini toparlamaya çalışıyordu son bir kaç gündür kerem göz altındaydı. Aksel barış'ı kerem'in mekanında götürmüştü. Bu yüzden her şey kerem'e bağlıydı.. Tek çare suçsuz olmasının bir kanıtı tespit edilmesiydi. Ama bu olana kadar kerem bir hayatta değildi.. Sürekli sorularla sınanıyordu. Ama hiç birşey yapmadığı için korkuyordu. Bir insan neden yapmadığı bir şey için korksun. Ama kerem'in hayatı sandığından da zordu. Zeynep'in elinden sadece beklemek geliyordu.Aklından bile geçirmeyen zeynep bir an barış'ı kerem'in öldürebilceği gelmişti. Çünkü her şey çok bağlantılıydı. Begüm'ü kerem'in öldürdüğünü sanmak bu kuşkuyla kerem'i suçladılar. Onlar için cinayetin sebebi kerem'di.

 Gizli gizli köşelerde kısa kısa gözyaşları vardı. Anlatılmak istenmeyen bir çok aşk vardı. Aksel melis'e aşık. Zeynep kerem'e aşık. Yağmur Can'a aşık. O kadar da gizli değil aslında. Son zamanlarda aksel Melis'i hiç olmadığı kadar iyi anlıyordur. Oldukça samimi bir yakınlık oluşur aralarında. Melis aralarında bir şey olmasını istemeyerek ondan uzaklaşır.