AJ's POV
'What the hell is the problem of this man' sa isip-isip ko. I want to run mahirap na baka may binabalak na masama ang lalaking 'to kahit mukha syang mapagkakatiwalaan e mahirap na looks can be deceiving. Always.
"Idol, we already met before but you just ignore me. It hurts you know? My idol ignored me and she didn't even have a glimpse on me, how sad" pagdadrama nya as if madadala nya ako sa paganon-ganon nya.
"Alam mo, Sir, may dalawang paa ako at hindi naman ako pilay kaya wag ka nang mag-abala pa, kaya ko naman umuwi mag-isa" ngumiti lang sya sakin, yung maang asar na ngiti.
"Wala naman akong sinasabi e. I'm just worried you know? Seeing my idol walking on the street with no one in the middle of the night? Lot of scenarios might happen especially, you're a lady. So, if you really don't want to ride with me, just at least, let me go after you until you reach your house?" naninimbang na litanya nya pero bakas ang sInseridad dito. I sighed as a signed of defeat.
"Okay, looks like you're not gonna give up." Ngumiti naman sya sakin. Bawat hakbang na ginagawa ko ay kasunod ang kotse nya. Nag-aalangan man ay di rin naman nya makuhang hindi pasalamatan ang lalaking nagmamaneho ng kotseng nakasunod sa kanya. Aminado syang takot sya na maglakad mag-isa 'e bakit ba kasi naglakad pa?' bulong ng kabilang parte ng isip ko 'masakit sa mata makita si Ivan na kasama yung babaeng yun saka ano role ko dun? Alalay?' Nako, nababaliw na nga ata ako, naging habit ko na ang pag kausap sa sarili ko e.
"Idol, malayo pa ba ang inyo?" narinig kong tanong ng lalaki, nakababa na ang bintana ng kotse nito nang lingunin ko. Hindi talaga ako sanay na may tumatawag sa akin ng idol though masarap sa pandinig pero mas sanay kasi ako na pangalan lang ang tawag mapahumahanga man o hindi. "Earth to AJ" saad nito na nagpabalik sa wisyo ko. Napatingin naman ako sa daan na tinatahak namin. Dalawang kanto nalang at yun na ang apartment na tinitigilan namin ni Brigette, ganoon ba ako kalutang at di ko namalayan ang layo ng nilakad ko?
"O-oo, malapit na" sabi ko.
"Okay. By the way focus on the road, lalim ng iniisip mo di ko na masisid e. Baka madapa ka masakit pa naman magkasugat" iiling-iling na sabi nya habang may multo ng ngiti sa mga labi nito. Bago pa ako makapag react ay nakataas na ulit ang bintana ng sinasakyan nyang kotse. Napataas nalang ang kilay ko sa sinabi niya. Isang kanto pa bago sapitin ang mismong apartment namin ay tumigil na ko sa paglalakad.
"Are we here already?" tanong nya, siguro ay napansin akong tumigil. Hanggang dito nalang sya kahit na mabait sya, I can't take the risk na ipaalam sa kanya ang mismong kinatatayuan ng bahay namin.
"Dito nalang, malapit naman na naman ang amin e. Maraming salamat sa paghatid sakin, Mr?" ano nga bang pangalan nya? Sinabi ba nya? Parang binanggit nya kanina yun e—
"Adrian. The handsome one" I look at him with disbelief. What the hell? The handsome one? Ha! e, ang hangin naman pala nitong lalaking to e. Bakit nga ba ako pumayag sa gusto nya? Hay, buhay. Tsk tsk.
"Idol, stop looking at me like that. Am I not handsome?" nagulat ako ng nag pose pa sa harap ko ang loko, hindi ko man lang namalayan na nakababa na sya ng kotse. Oh my goodness! Kakakilala palang namin pero ganan na sya makaasta? What the? 'kilala ka na nya matagal na, idol ka nga diba?' hay, oo nga pala. Pero kahit na, bakit ganan sya?
"Oh, see? Speechless ka. I knew it! naga-gwapuhan ka sakin" taas noong ngumiti sya sakin.
"Lakas ng self-esteem nito ah" bulong ko
"Oy, idol, dinig ko yun" oh, edi salamat at narinig mo.
"Am-Mr. Adrian, stop calling me idol, AJ will do." Saad ko. Di ko alam kung dapat ba akong mailing o ano kasi naman e, ganyan ba talaga sya? Parang easy-go-lucky man?
"No, I want to call you idol kasi idol naman kasi kita e." pilit nya. Okay kung saan sya masaya e.
"Ikaw ang bahala, ikaw naman yan e. Maraming salamat ulit" sabi ko an indirect dismissal sana naman makuha nya.
"Antayin nalang kita pumasok sa bahay nyo, alin ba dyan?" Sabi nya sabay linga sa mga bahay na naroroon. Naku naman, bakit ang kulit ng isang to? Hindi pwede.
"A-ah, h-hindi na, okay na. Pwede ka ng umuwi saka baka hinahanap ka na sa inyo, masyado na kitang naaabala." Tumingin sya sakin na para bang naninigurado kaya nag thumbs up ako at nginitian sya.
"Okay, una na ko. Nice talking to you, idol. Sa uulitin." ngiting-ngiting saad nya at pumasok na ulit sa kanyang sasakyan saka pinaharurot ito palayo. Anong problema ng lalaking iyon? Napapantastikohanan kong pinagpatuloy ang paglalakad. Nang makarating ako sa bahay dun ko lang naramdaman ang pagod at ang mabigat na pakiramdam.
"Oh, andyan ka na pala. Hinatid ka ni Ivan? Saan sya di mo man lang pinag kape?" usisa ni Brigge nang makita ako. "Bakit parang nalugi ka dyan at saka asan na driver mong siraulo?" dugtong nya. Si Ivan ang tinutukoy nyang driver na siraulo, ewan ko ba dyan sa kaibigan kong yan at naisipang iyon ang itawag sa kay Ivan porque hatid sundo, driver na agad? "Aba hoy! Uso sumagot sa tanong" iling nalang ang isinagot ko sa kanya pero ang bruha di nakuha ang ibig kong iparating. "Ano?" dugtong nya na inip na inip na.
"Hindi ako inihatid ni Ivan" maikling sagot ko na ikinakunot naman agad ng noo nya.
"Eh, paano ka umuwi? San ka sumakay at saka kanina ka pa tapos bakit ngayon ka lang? Oras na oh?" sunud-sunod na tanong nya sabay tingin sa wall clock na nakasabit malapit sa may sofa na kinauupuan ko.
"Naglakad malamang, alam mo namang mahirap sumakay dun pag ganitong oras. Wala ng dumadaan na jeep o trayk (tricycle) dun. Saka may--" napatigil ako sa pag sasalita ng maisip ko ulit yung lalaki, should I tell Brigge about him?
"May ano?" abang na abang ang bruha e. tsismosa talaga. Kinunutan ko sya ng noo at tiningnan ng maiigi
"Teka, bakit ba gising ka pa?" bigla naman syang umiwas ng tingin, seriously? May itinatago bas akin ang bruhang to?
"Inaantay kita malamang, walang magbubukas ng pinto e" lalong kumunot ang noo ko, alam kong alam nya na parehas kaming may susi ng lahat ng pinto dito sa bahay. Imposibleng makalimutan nya yun.
"Brigge?" tawag ko sa kanya na tila balisa na
"Oh" baling nya.
"Yung totoo? Are you hiding something from me?" tanging irap lang ang isinagot nya sakin. "Is it a boy?" she blushed by that, ow-kay the answer is yes. Bigla syang tumayo at binato ako ng throw pillow
"Bala ka dyan, tutulog na ko. Kung anu-ano sinasabi mo dyan" sabi nya habang papunta sa kwarto nya na ikinatawa ko naman.
This day is so tiring. Imbes na lunurin ko ang sarili ko sa pag-iisip ng tungkol kay Ivan at Antoneth, naligo ako at inayos ko nalang ang sarili ko and then I let myself to savor the softness of the bed until drowsiness conquer me.
A/N
sorry for the short update but hope you like it :)
you're free to write down any comments you have in your mind and don't forget to vote guys...
Love yah :-*
आप पढ़ रहे हैं
I Found Her Through my DREAMS (very slow update)
रोमांसAng lalaking naniniwala sa nilalaman ng kanyang panaginip at ang babaeng pinapangarap lang ang lalaking iniibig. Pano ba nila pagtatagpuin ang mga puso nilang pinag isa at paano nila lalabanan ang tadhanang pinaglalaruan sila?? Dapat bang panghawak...
