ELFİDA |Tamamlandı|

Giriş

Merhabalar😇

Bir gün aynı sayfada demiştim, o gün geldi. Elim tuşlara giderken nasıl heyecanlandım öyle ekfjrj

Şuan bile biraz şeydeyim.

Zırdeli hikayemin, yan kitabıdır. İçimden onları yazmak geldi. Burdayım.

Dicle & Eyüp Şadoğlu benim için her zaman çok ayrılar ♥

Mirza & Berfin Şadoğlu ikinci bir şansı hak ettiklerini düşündüm. Onlarda diğer yarım.

Zırdeli'den gelenler, yorum atında sayımızı bilelim ejfjej

İyi okumalar

♤

Bölüm 1 "Hoşgeldin."

İstanbul havaalanında anlamsız bir trafik yaşarken valizimi almaktan neredeyse vazgeçecektim, elimde zorla tuttuğum telefona bakarken arada arayan Dicle'ye kayıyordu aklım. Açmaya vaktim olmamıştı henüz, Eymen'in sünnet düğünü için hızlı hareket etmem gerektiği konusunda ikimizde hemfikir olmalıydık.

Halası olarak orda olmalıydım. "Pardon, tam olarak ne zaman alabilirim valizimi," diye görevliye sorduğumda başını kaldırıp bana bakmadan cevap verdi. Günde kaç kere bu soruya maaruz kalıyordu, tam bilemesemde bıkkın halinden sıkıldığı belli oluyordu.

"Sıran gelince alabilirsin."

Gözlerimi devirdiğimde tekrardan çalan telefona gözlerimi devirip nefesimi üfledim, Dicle arıyordu hâlâ. Geç kalmamam konusunda beni uyarmış olsada, Almanya'da olan işlerimi bitirmeden gelme söz konusu olamazdı. Geç kalıyordum her saniye. Tekrar aradığında pişman olacağımı bile bile açtım, ağzımı açmadan konuştu ardı ardına. "Berfin, nerdesin! Eymen, delirdi. Seni arıyor her yerde!" Tatlı sitemine karşılık istemsizce gülümsedim.

Eymen, benimde oğlum gibiydi sanki. Dicle, hamile kaldığında ve sonrasında ona o kadar yardım etmiştim ki, ondan kopup Almanya yolculuğum başladığında her gün daha da özlüyordum onu. Kuzey'i, Eymen'i, Pınar'ı..

Yiğenler çoğaldıkça kendimi daha da yaşlanmış hissediyordum. Oysa hâlâ yirmi dört yaşındaydım. En başındaydım, gençliğim baharı bile diyebilirdim ama yaşlı hissetmek çok başkaydı. "Geleceğim. Söz veriyorum, yetişeceğim Dicle. Sadece bekle beni."

Gözlerini devirdiğine neredeyse eminken, "Dün gelseydin böyle bir sorun olmayacaktı," diye sitem etti tekrardan. "Çınar'ı arayabilirim, seni alsın."

"Gerek yok, gelirim taksiyle ben."

Gülümserken, "İyi o zaman, hızlı ve dikkatli ol Berfin,"diye söylendi Dicle.

Başımı sallarken vedalaşarak kapattım telefonu, valizlerimi almayı sonunda başardıktan sonra çıkışa doğru yürüdüm. Geçen altı senede, büyümüştüm. Gerçekten büyüdüm diyebilirdim. Dicle ile abimin mutluluğu hepimize yansıdı, içimdeki imkansız aşka son vererek hayatıma devam etmeyi öğrendim. Asaf abimin kızı oldu, dünyalar güzeli Pınar Şadoğlu.