~Half a Hogwarts~

1. Dziewczyna z ombre.

POV. Percy

Siedziałem aktualnie w domu na kanapie i nagle koło mnie pojawił się Nicko. Troszku się zdziwiłem.

- Ona... Nie wiemy jak... Tak po prostu...- zaczął szybko.- Przepraszam.

To było dziwne...

- Uspokój się i powiedz dokładnie co się stało.

- Jakaś dziewczyna się pojawiła i zaczęła wymachiwać jakimś patykiem. Latały jakieś światełka czasem i mówiła jakieś dziwne rzeczy.

- Jaki to ma związek ze mną?- zapytałem zdezorientowany.

- Została uznana... przez twojego ojca. Masz siostrę Percy.

Prawie zemdlałem. Jak to! Czemu mam siostrę, której nie znam? Nasuwało mi się wiele pytań. Czemu tato mi nie powiedział? O co z tym wszystkim chodzi?

- Chodź, bo ona zaraz kogoś zabije.

Chwilę siedziałem wbity w fotel. O co tu chodzi?

- No chodź!- zawołał mój kuzyn, złapał mnie za rękę i pociągną.

Znaleźliśmy się w obozie niedaleko pawilonu. Rzeczywiście stała tam jakaś dziewczyna. Na oko jakieś 15-16 lat. Miała brązowe włosy z ombre. Wymachiwała jakimś kijkiem. Może była obłąkana?

- Odsuńcie się!- krzyknęła, a jakiś błysk wylądował niedaleko jakiejś blondynki. Dopiero teraz zorientowałam się, że to Annabeth.

Zaatakowała moją dziewczynę? Nie było innego sposobu niż zaatakowanie jej. Rzuciłem się pędem na moją "siostrę". Miałem już przygotowany Orkan. Nagle dziewczyna wykonała jakiś ruch ręką i coś powiedziała, a ja uniosłem się do góry. Wszyscy poczuli chyba lekki respekt do tej dziewczyny. 

- Naprawdę nie wiem kim jesteście, ale mam kogoś ściągnąć do mojej szkoły.- powiedziała dziewczyna.

- Co to znaczy?- zapytał Chejron.- Kogo?

- Jakiegoś Percy'ego.- zbladłem. Kolejna misja?

- Percy?- wszyscy popatrzyli na mnie wyczekująco.

- A co mam innego zrobić?- zapytałem zrezygnowany. Kolejna misja.

- Dumbledore powiedział, że kiedyś może ktoś będzie mógł dojść. Na razie tylko on. Ma reprezentować kogoś, ale nie jesteśmy jeszcze pewni.

- Reprezentować w czym?- zapytała Ann.

-W turnieju czwórmagicznym. Przeżyłeś tylko dlatego, że jesteś jeszcze potrzebny.- popatrzyła na mnie z wyższością w oczach i przerwała to "zaklęcie".- Wiem o tobie dosyć sporo i to nie przypadek, że czara wyrzuciła twoje imię.