fake love | taekook ✓

iki

bölüm şarkısı cem adrian & hüsnü arkan-gönül yarası. medyada

[Bu soğukluğunu ilk hissedişim değil, Taehyung.]

***

Jeongguk ağrıyan sırtına rağmen yalnızlığın boylu boyunca yanına uzandığı soğuk ve geniş yatakta doğrulmuş, yorgun gözlerini odanın krem kapısına dikmişti. Eskiden olsa bu kapının her milimini dikkatle incelerdi lâkin şimdi tek yaptığı şey kapıya boş gözlerle bakmaktı.

Küçük olan kapının desenlerini umursamıyordu. Onun asıl umursadığı birazdan kapıyı açacak olan ölümüydü. Jeongguk'un ölümü Kim Taehyung'du ve Kim Taehyung Jeongguk'a göre ölümlerin en güzeliydi.

Hasta olan, Taehyung'un kalbinde yaşayamamıştı; öyleyse onun ruhunda ölürdü. Tam orada, ona her zaman güveni, huzuru, mutluluğu hissettiren cılız kolların arasında ihaneti, soğukluğu hissede hissede ölürdü.

Jeongguk ölmekten korkmuyordu. Sorun değildi, Tanrı, meleğini gönderip aciz ruhunu bedeninden ayırabilirdi. Sonuçta bu Jeongguk'un ilk ölümü değildi ya. O, Taehyung'un güzel tenine başka bir kadının kokusunun sindiği ilk an ölmüştü. Bundan sonraki ölümler onun için sadece geriye sarılan bir film sahnesiydi.

Sürekli sürekli yaşamak zorunda kaldığı acımasız bir sahne.

Küçük olan, yorgun bakan gözlerini odanın açılan kapısına dikmiş, odaya giren dağılmış kocasına boş gözlerle bakmaya başlamıştı. İkisi de oldukça dağınıktı ama aralarında büyük farklar vardı.

Mesela Taehyung'un saçlarının dağılmasının sebebi; metresinin öpüşme sırasında saçlarını hoyratça çekmesiydi. Jeongguk'un okşamaya kıyamadığı saçlar yasak bir elin ayasında umursamazca çekiştiriliyor, hasta olanın sevgisini ilmek ilmek işlediği her tutam ahlâksız bir elin kirli avucunda acımasızca eziliyordu. Jeongguk eğer bu gerçeğin farkına varmış olsaydı üzüleceği şey sevgilisinin o kadını öpmesi değil; hasta olanın boynuna sürtünen o saçların başkasının nemli avuçlarında kirletilmesi olurdu.

Jeongguk'un ruh öpücüklerini kondurduğu soluk pembe rengine sahip dolgun dudaklar şimdi kopkoyu bir kırmızıya bulanmıştı. Bu koyu kırmızıya bulanan dolgunluklar karnında, tutkudan dolayı değil de üzüntüden dolayı kramplar girmesine neden oluyordu.

Ruh öpücükleri,Jeon Jeongguk'un zihninin derinlerine inmedikçe bilemeyeceğiniz bir şey. Jeongguk, çok sevdiği eşinin kendi dudaklarından daha dolgun olan dudaklarını bütün sevgisini dudaklarındaki sinirlere toplayarak öper, ruhunun en güzel, en aşk dolu parçasını kuru kabuklarla kaplı dolgunluklara üflerdi. Jeongguk sevgili eşini her öptüğünde sadece dudaklarının sıcaklığını değil ruhunu da hissettirirdi. Acılarını, mutluluklarını, kırgınlıklarını, pişmanlıklarını... Hepsini Taehyung'un dudaklarına öpücükleriyle üfler, dertlerini bu şekilde anlatırdı. Sevgili eşi de dudaklarına üflenen her derdi anlar, küçüğünü kollarının arasına alıp dertlerinin geçmesini sağlardı. Bu yüzdendi belki de Jeongguk'un bu aralar ne kadar kırgın olduğunu bilmemesi.

Öpmüyordu ki küçüğünü artık, sarmalamıyordu hastalığın cılızlaştırdığı hassas bedeni, ısıtmıyordu kalbinin atışlarıyla kansız teni. Belki de sarılsa bile ısıtamayacaktı kırgın bedeni. Ne de olsa artık kalbi Jeongguk için atmıyordu. Bir başkası için hızlanan atışlar nasıl ısıtırdı ancak kalbinin atışlarıyla ısınan bedeni?

Esmer bir tenle sarmalanan zarif boynunda birkaç güne moraracağı belli olan kızarıklıklar vardı ve Jeongguk kalbinin acıyla kasıldığını hissetmişti. O an Tanrısına içten bir şekilde, Yalvarırım ruhunun kiri, mora bürünüp teninde mührünü bırakmadan önce al canımı Tanrım. Bin kere ruhunu öldürerek ölümü tattırdığın bu aciz kulunun, bedenine ölümü tattırmadan ruhuna bir kere daha hissettirme ölümün vicdansız nefesini, diye umut ederek, acımasız duasını etmişti.