❤️ Genç Kurgu #1
🔥
Adaletin Keskin Kılıcı
Tanrı, geceye hayat verdi ve gökyüzüne mühürledi.
Ve bir kadın o gökyüzünün altında sevilmemişliğine ağladı.
Ta ki bir adam kollarını açıp sarana kadar...
Oysa o gökyüzünden de karanlıktı...
Cemal Süreya D...
Merhaba sevgili okurlarım. İlk bölüm yayında umarım beğenirsiniz. Herkesten yorum bekliyorum...
Okuduğunuz tarihi yazar mısınız?
Multi : Efsun Öztürk Karacan
Cem Adrian-Musa Eroğlu / Yolun Sonu Görünüyor 🎶
Keyifli Okumalar ❤
🔥
Bölüm 1 : İlk Adım..
Hayat;
Baştan Sona Doğru Yaşanır, Ama Değeri Sondan Başa Doğru Anlaşılır.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hayat bir güvercinin kanadında, azizim...
🔥
8 yıl sonra...
Merhaba hayat...
Yeni bir adım, yeni bir soluk... İçimde adını koyamadığım bayram sevinci... Gece yeni güne devirdi hayallerini, güneş kucakladı ve kolları arasına aldı. Güneşin buram buram sıcaklığı, kalbimin en ücra köşelerine sızdı ve yeni bir hayatın kapılarını açtı.
Gözlerim aynadaki silüetim ile buluştu. Önce dalgalı siyah saçlarım daha sonra esmer tenim merhaba dedi bana. İnce ve zarif fiziğime giydiğim kalem eteğim ve onun üzerine giyindiğim beyaz şifon gömleğimi düzelttim. Ayağıma geçirdiğim topuklu ile standartların biraz üzerinde olan boyum daha da uzarken gözlerim ince belime takıldı. Zayıflamıştım. Aslında çok fazla kiloyu takan biri olmasamda günden güne zayıflayan bünyem hiç de hoş değildi. Zaten anormal derece de olan kansızlığım ise başa belaydı.
Gözlerimi aynadan çekip arkama döndüm ve komodinin üzerinde olan iki tane çerçeveye baktım. Bir su pınarı gibi dolarken gözlerime yaşlar başımı tavana çevirip onların akmasını engelledim.
Bir yanda hiç tanımadığım ailem...
Diğer yanda aynı kandan, aynı candan olmasakta kardeşim dediğim iki insan.
Kardeş olmak için aileye gerek yoktu...
Sonra döndüm arkamı ve odamda penceresi açık olan camlı balkona doğru ilerledim. Açık pencereden sızan hava perdeyi havalandırırken, baharın eşsiz kokusu doldu ciğerlerime. Pencereyi iyice açıp trabzanlara tutunurken evimizin geniş bahçesine baktım. Bu ev varlığını hiç bilmediğim teyzemden bana kalan yuvaydı.
Gözlerimi yumdum ve 8 yıl önce hayatımı değiştiren o mektup belirdi zihnimde...
Ve beni ben yapan o mektup...
Ben Efsun KARACAN, savcı bir babanın, öğretmen olan bir annenin tek kızıydım. İdeallerim ve bir amaç doğrultusunda avukat olmuş, mesleğimi en iyi şekilde yapmak üzere yemin etmiştim.
