Haunting Aubrey (SEXY BLACK Duology Book 1)

Chapter 2: Chester

            Nabawasan na ng isang tao ang kuwarto, pero parang mas sumikip ito sa pakiramdam ni Aubrey. She just didn’t like it, hanging around with Chester na maya’t maya siyang tinititigan at nginingisian.

            Para labanan ang pagka-ilang, tinuon na lang ni Aubrey ang tingin niya sa kanyang nobyo na kumakain. She smiled, watching how Justin was eating—manly and child-like at the same time.

            “Tsktsk, ang messy naman kumain.” Aubrey said as she removed a grain of rice from the corner of Justin’s lips.

            Justin smiled wide at her. Then a phone rang. It was his.

            “Ah, excuse me,” madaling nagpunas ng bibig si Justin gamit ang table napkin. “My secretary’s calling me. Must be urgent.” At tumayo na ito’t lumabas ng kuwarto.

            Aubrey almost panicked nang maiwan siya sa kuwartong iyon kasama si Chester. Nakangangang napatitig siya sa pintuan. She wanted to follow her fiance, pero ayaw naman niyang magtaka ito. On top of that, ayaw niyang istorbohin ito sa kasalukuyang pakikipag-usap sa secretary nito. Pero ayaw rin naman niyang manatili roon kasama ang lalaking iyon.

            What should I do now? She asked herself, with fingers tapping her knees in frustration.

            “Relax,” biglang salita ni Chester sa malamig at matalas na tono. Instead tuloy na ma-relax ay lalong nag-panic ang katawan at isip niya.

            She looked at Chester. Nakatitig ito sa kanya habang umiinom ng sake.

            “Does he already know?” Tanong pa ni Chester sa kanya pagkalapag nito ng sake cup sa mesa.

            “Know what?” Mahina pero may tapang niyang sagot.

            Natawa naman nang mapang-asar si Chester. “Hmm... Did you two already have sex, huh?”

            Napanganga siya. Naramdaman din niya ang biglang pamumula ng mga pisngi niya. Just, how could this man ask such question?

            “Ooh, hindi pa.” Ani Chester na para bang nakita nito sa mga mata niya ang lahat ng nangyari sa kanya after ng una nilang pagkikita. “So Justin still doesn’t know.” Amused at mapanukso itong ngumiti. “My best friend still doesn’t have any idea about that part of your past—with me.”

            Nanuyo bigla ang lalamunan ni Aubrey. As much as she wanted to tell Chester to shut up, she couldn’t. She felt threatened even though she was not really being threatened at all. Natatakot siya. Sobra. Nararamdaman niya, any minute from now, na maaaring masira ang pangarap niyang maikasal sa lalaking pinakamamahal niya.

            “Sorry about that,” Si Justin, bumalik na at agad na umupo ulit sa tabi niya. Aubrey felt a rush of relief sa pagbabalik nito, but the fear was still there—fear and guilt. “Bago kasi ‘yung secretary ko, and she easily freaks out when she thinks she’s having a hard time understanding some tiny details about her work.”

            Sunod na bumalik si Sheryl, looking much prettier kahit ba nag-retouch lang ito.

            Nagkuwentuhan ulit sila. Aubrey was impressed with Chester, as well as pissed off. Napakagaling kasi nitong umarte na parang wala lang sila sa isa’t isa. Habang siya naman ay sobrang hindi mapakali, mentally and physically.

            It’s so unfair... Naiinis at naiiyak niyang reklamo sa sarili. Bakit kailangan kong pagdaanan ‘to?

            “Baby, you okay?” Nag-aalalang tanong ni Justin sa kanya. “Namumutla ka.”

            Napakurap siya sa nobyo niya. “Am I?”

            Tumango ito’t hinawakan siya sa noo, then sighed. “You must be already tired. Tara uwi na tayo?”

            “Pero...” Napatingin siya kay Sheryl, then kay Chester.

            Nang mapatingin siya kay Chester, gusto na niya sanang umoo agad-agad sa alok ni Justin. Kaso best friend ito ng nobyo niya and after almost eight years, ngayon lang ulit nagkita ang mga ito. She didn’t want to spoil this moment that her man looked so much forward to.

            “Oh don’t mind us,” nakangiting sabi ni Sheryl sa kanya with a dismissive hand. “Okay lang kami ni Chess dito. Go home now so you can take a rest. Mukhang stressful pa naman sa part ng bride-to-be ang pagpapakasal. You got so much to think about and decide to.”

            Napangiti siya sa sinabi ng dalaga. She appreciated her understanding, but also felt bad dahil wala rin itong kaide-ideya sa kung anumang mayroon sila noon ng nobyo nito.

            “C’mon baby. Let’s go.” Inalalayan na siyang tumayo ni Justin. “Ah, bro. Kita na lang tayo ulit bago ka bumalik ng US sa Sunday.”

            “No need,” kampanteng tanggi ni Chester na nakatingala sa kanilang dalawa. “We can meet anytime now, Jus. Hindi na muna kasi ako babalik ng US.”

            Nagulat si Justin, mas lalo na si Sheryl,as if Chester just made an abrupt decision.

            “I’m going to stay here for a while, most probably until you two get married.” Napangisi ito.

            Maybe for Justin and Sheryl, natural na ang laging pag-ngisi ni Chester kaya hindi na nagdududa ang mga ito. But for Aubrey, his every smirk meant something.

            “Mag-a-unwind na lang muna ako rito sa Pinas. And perhaps,” dumako bigla ang tingin ni Chester sa kanya. “I’ll go around haunting someone.”

            With that, tuluyan nang nabalot ng takot ang puso ni Aubrey.

            It’s me... Nanlalatang naisip ni Aubrey nung inaalalayan na siya ng kanyang nobyo palabas ng kuwarto. Chester will haunt me—with our past...

—TBC