Twenty-seventh Step in their Territory

Start from the beginning
                                    

Pero ang pait ng ngiti na ipinakita ko ay agad na napawi ng makaramdam na naman ako ng sakit sa katawan at agad naman itong naalarma. “Eres,” I mentioned his name then I groaned as the pain got worse. Nanginginig ang aking katawan na para bang bilyon-bilyong karayam ang itinutusok sa bawat ugat ko.

“Gezeth,” he called my name as he immediately come to me.

Mas nagulat pa ako ng agad niya akong hinigit palapit sa kaniya, at yinakap ako ng mahigpit habang hinahaplos ang aking buhok. Ramdam ko ang ilang butil mula sa aking mata dahil sa sakit. Pero agad rin itong natigil ng makaramdam ako ng parang mainit na pakiramdam dahil sa kaniyang yakap na para bang kino-comfort ako nito. Nanlaki ang mata ko ng pagkayap na pagkayakap niya sa akin ay sakto ring pagkawala ng sakit.

“Shh, you’ll be fine gezeth,” he continued whispering to my ears as he keeps on caressing my hair.

“Thank you Eres,” I answered when the pain subsided.
***

Lumipas ang umaga na para bang napakagaan ng pakiramdam ko. Para bang lahat ng enerhiya na nawala sa katawan ko nitong mga buwan ay bumalik sa akin at dumoble pa nga. Masaya rin ako na maski sina Medina pala ay dinala ni Eres dito.

“Gezeth,” nilingon ko ang pinanggalingan ng boses at nakita ko si Eres na lumalapit sa akin.

“Yes?”

“I just want to inform you that I have an errand to do for this afternoon,” sabi nito sa akin na kumuha ng aking interes.

“I’m sorry pero pwede ko bang malaman kong ano ito?” sabi ko habang tinitignan ang kaniiyang kabuuan ng may pagtataka.

Nakasuot lamang ito ng putting shirt habang nakasuot ng itim na stretchable pants na talagang humula sa kaniyang buong binti, at isama na ang kaniyang itim na boots. Parang hindi yata ito isang kasuotan para sa isang importanteng lakad na siyang nakapagpataka sa akin at mukhang nakuha naman nito kung bakit ako nagtanong ng ganoong bagay.

“I need to go to our training ground, it’s part of me,” he simply answered.

Hindi pa ako nakakapagtanong kay Eres ng mga bagay bagay tungkol sa kaniyang sarili. Hindi ko rin naman nagawang kausapin ni isa sa mga lalaking kasama niya dito o maski ang aking tatlong protector ngayong umaga dahil matapos na kumalma ang pakiramdam ko kanina ay agad rin akong nakatulog. Naabutan ko lamang sina medina na paalis ng bahay ni Eres, lugar kung saan ako nagising kanina, pero hindi ko na sila naabutan dahil mukhang nagmamadali sila.

“Can I go too?” I suddenly asked as an idea popped out in my head.

He frowned as he didn’t see my request coming. Tinagilid pa nito ang kaniyang ulo habang nakakunot noo na para bang tahimik nitong itinatanong kung bakit ko gustong sumama.

“Can I also train?” I questioned but immediately taken aback as a smirk slowly formed in his lips.

“So you already want to fight huh?” he asked smirking.

Being a human especially a girl, makes me totally weak. Mabilis akong mapagod at mas lalaong hindi ako malakas pagdating sa pisikal kaya nga hindi rin ako gaanong makalaban lalo nap ag mayroong kaaway. I am trained before to use a gun and a little bit of martial arts but they were not enough.

Iniisip ko pa lang na mayroon pang mas malakas sa akin lalo na ang kagaya ni Eres ay hindi ko na maiwasang makaramdam ng kaba. Baka sa panahon ng labanan ay kamatayan agad ang bubungad sa akin dahil sa pagiging mahina ko. Kaya nga habang may panahon pa ako, makabubuting sanayin ko na ang sarili ko.

Mabilis akong nag-ayos ng wala ng nagawa si Eres kundi ang pumayag sa kagustuhan ko. Mabilis lamang akong nag-ayos dahil baka biglang magbago ang isipan nito at bigla akong iwan. Mabilis rin akong lumabas ng kwarto pero agad ring napahinto ng sumalubong sa aking ang matipunong pangangatawan ni Eres habang mataman akong tinitignan.

In the Vampire's TerritoryWhere stories live. Discover now