"လိုက္ခဲ့..."
႐ွင္းရာရဲ႕ အမူအရာက ခပ္ျပတ္ျပတ္ျဖစ္၍ အမိန္႔ဆန္ေသာ္ျငား တင္းမာမေနေခ်...
သူလ်ွမ္းထက္ကို ၾကည့္တဲ့အၾကည့္ကလဲ ေႏြးေထြးမႈေတြပါဝင္ေနတာေၾကာင့္ လ်ွမ္းထက္ ပိုလို့ပင္မထီမဲ့ျမင္လုပ္ခ်င္ေသး၏
"ခင္ဗ်ားေခၚတိုင္းလိုက္မယ္လို႔ ထင္ေနတာလား ဦး႐ွင္းရာ..."
"မလိုက္ခ်င္ရင္...လိုက္ေအာင္ေခၚတာေပါ့..."
"ဘာ ခင္ဗ်ား...ဟာ!!"
လူလည္ေခါင္တြင္ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ထမ္းေခၚျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္ဟု လ်ွမ္းထက္ အိပ္မက္ထဲပင္ ထည့္မမက္ဖူးပါေခ်...
ေျပာရရင္ သူတစ္ခါမွမေတြးဖူးသည့္အရာမွန္သမ်ွ
႐ွင္းရာနဲ႔သာ အလိုလိုျဖစ္ကုန္ရ၏...
အခုလဲ ဟိုလူၾကည့္သည္လူၾကည့္နဲ႔
ဓာတ္ပံုပင္ခိုး႐ိုက္ေနၾကသည္ကိုပင္ ႐ွင္းရာက မထူးဆန္းသည့္အလား...
မသိရင္ စိတ္ဆိုးၿပီး အိမ္ေပၚကထြက္ေျပးသြားတဲမိန္းမကို ျပန္လာေခၚေနသည့္ အတိုင္း...
လ်ွမ္းထက္ ႐ုန္းကန္ခ်ိန္ပင္မရလိုက္ ႐ွင္းရာ၏ အတင္းအျကပ္ဆြဲေခၚမႈေၾကာင့္ ကားထဲေရာက္လာရေတာ့သည္...
သူ႔တူမကို ဆင္းစကားေျပာရင္း လ်ွမ္းထက္နဲ႔ေတြ႔တယ္လို႔ထင္ခဲ့တာ...
အႀကီးႀကီးမွားၿပီေပါ့...
"ခင္ဗ်ား ဘာလို႔ထပ္ေခၚလာျပန္တာလဲ"
႐ွင္းရာက သူ႔ကိုကားထဲေခၚၿပီးသည္ႏွင့္ တံခါးေတြအကုန္ ေလာ့ခ္ခ်လိုက္ၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ လ်ွမ္းထက္ အပိုဆိုမေနခ်င္ေတာ့....
ဦး႐ွင္းရာရဲ႕ အမူအရာကေတာ့ ေအးစက္စက္ပင္...
အျပင္ကိုတစ္ခ်က္လွမ္းျကည့္ရင္း
လက္ကို ကားမွန္တြင္ တေတာက္ေတာက္ ေခါက္ေနေလရဲ႕...
"မင္းအလုပ္႐ွာေနတယ္မဟုတ္လား..."
"အဲ့ေတာ့..."
"ဘာလို႔အပင္ပန္းခံခ်င္တာလဲေကာင္ေလး...မာန္ကစားဝိုင္းမွာပဲ ျပန္လုပ္ပါ..."
"မလိုပါဘူး ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာမျမင္ခ်င္လို႔ အလုပ္ထြက္လာတာ ႐ွင္းလား"
YOU ARE READING
Mr.
Romanceဦးရွင္းရာကိုသိပ္အျမင္ကတ္တာပဲ! warning... ⚠ BL×OC rated m sorry for bad writings 90°bow #Yoohyunee
