MY DILEMMA By Syana Jane

CHAPTER ONE

CHAPTER ONE

UNTI-UNTING nagmulat ng mga mata si Jane. Subalit agad niya rin iyong naipikit dahil sa nakakasilaw na liwanag na sumalubong sa kanya. Bumilang siya ng ilang segundo bago muling idilat ang mga mata.

Nilinga niya ang paligid matapos makapag-adjust ng mga mata. Hindi pamilyar sa kanya ang namulatang lugar. Puro puti ang nakikita niya. Malabulak ang kaputian niyon.

"Nasaan ako?"

Bumangon siya sa pagkakasadlak sa malabulak na sa sahig. Pakiramdam niya ay nananaginip siya. Tumanaw siya sa paligid. Ngunit walang hanggan na kaputian at bulak ang nakita niya.

Nag-umpisa siyang maglakad. Saka niya napansin na nakayapak siya at nakablazer na itim at puting bestida. Natatandaan niyang ito ang suot niya kahapon.

"Nasaan ang sandals ko?" Yumuko siya at hinanap ang sandals sa malabulak na tinutuntungan.

Ilang saglit pa at may dumaan sa harapan niya. Nakabarong ito subalit tila may kakaiba sa anyo nito. Wala iyong ekspresyon.

Gayunman ay hinabol niya pa rin ito. Bahagya na siyang nakakaramdam ng pagpapanic kaya kailangan na niyang malaman kung nasaan siya.

"Excuse me, manong. Can you tell me kung nasaan tayo?"

Subalit hindi siya nito pinansin. Para bang hindi siya nakikita.

"Narito tayo sa pintuan ng langit."

Napalingon siya sa pinanggalingan ng malumanay na tinig. Isang lalaking nakasuot ng brown na damit ang nakita niya.

"Langit?" Tumawa siya. "Are you kidding me?"

"Hindi kita niloloko. Patay ka na kaya ka narito."

Napahumindig siya sa sinabi nito. "Ano?! Are you crazy? Sino ka ba para sabihing patay na ako, ha?"

"Ang pangalan ko ay Constantino. Tagasundo ako ng mga kaluluwang kamamatay lang sa lupa."

"Walang sense ang mga pinagsasasabi mo. Saang mental ka ba nakatakas, ha?"

"Mahirap talagang paniwalaan na bigla ka na lang mawawala sa lupa. Tumingin ka doon. Baka sakaling maliwanagan ang isip mo."

Nilingon niya ang itinuro nito.  Mula sa nahawing makapal na ulap, nakita niya ang dalawang malalaking pinto. Sa gitna niyon ay may isang lalaking nakaupo sa likod ng malapad na mesa. May nakaharap ditong malaki at makapal na aklat. Sa harapan ng lalaki ay may pila ng mga tao.

"Ano'ng ginagawa ng mga taong iyon?"

"Mga kaluluwa na lamang sila."

Galit na ibinaling niya ang paningin dito. "Nababaliw ka na talaga! Kung hindi man ito panaginip, isa lang itong lugar sa Enchanted Kingdom o Star City!"

"Jane, bakit hindi mo na lang tanggapin ang katotohanan?"

"B-bakit mo alam ang pangalan ko?"

"Dahil ako ang sumundo sa'yo sa lupa."

"Oh! Don't give me that crap! Hindi pa ako patay, okey? Hindi pa--"

"Masasabi mo ba sa akin kung ano ang naaalala mo bago ka mawalan ng malay at mapunta dito?"

Natigilan siya. Ang huling naaalala niya ay...

"No, Dennis! Niloko mo lang ako!"

"Please, let me explain!"

"No!"

Beep... Beep...

Bumusina ang puting kotse na papalapit na nanggaling sa kung saan subalit hindi ito tumigil. Tila lalo pang binilisan ng kung sinong nagmamaneho ang pagpapatakbo sa kotse.