Anoniem

Hoofdstuk 21

"Hoe kom je daaraan?" Ik heb al een naar voorgevoel. "Het waren die jongens weer." Ik zou hem nog duizend vragen kunnen stellen maar ik zie dat er op me gelet wordt door de docent dus ik hou mijn mond.

We lopen het lokaal uit en Kevin komt meteen naar me toe. Zo'n beetje heel de klas kijkt naar Kevin. "Ze hebben me weer opgewacht. Ik ging de hoek om en ze sleurden me van mijn fiets. Ik had niet verwacht dat ze me in de ochtend gingen aanvallen." zegt hij zacht. Ik kijk naar Kevin's gezicht. Hij is echt flink toegetakeld. "Zullen we na Engels even naar mevrouw Van Leeuwen gaan?" vraag ik. "Nee." Het lokaal komt al in zicht.  "Waarom niet?" Hij schud zijn hoofd. "Ze weten waar mijn huis is, als ik iets zeg slaan ze mijn moeder." Ik kan er echt niet tegen. Waarom doe je zoiets? Kevin is altijd aardig tegen iedereen! Ik stap het lokaal binnen. "Wat ben je dan van plan te gaan doen?" zeg ik iets zachter zodat de rest het niet hoort. Hij haalt zijn schouders op. "Ze zullen ooit wel ophouden met mij te slaan?" Dat slaat nergens op. We moeten iets doen. Die jongens denken dat ze alles kunnen maken. Ik loop naar Kasper toe en ga naast hem zitten.

Bij Engels heb ik bijna niks gezegd tegen Kasper. Hij had alleen aandacht voor degene voor hem. Niet dat ik nou zo gezellig tegen hem was. Opeens botst er iemand tegen me aan. We kijken elkaar aan en ik zie dat het dat meisje is waar ik mee gefietst heb. Ze glimlacht. "Kom je bij ons zitten?" Ik knik en vraag aan Kevin of hij mee wilt. Als hij nee antwoordt loop ik met haar mee. Een eindje verderop zie ik haar vriendinnen al zwaaien. Ik hoop maar dat het gezellig wordt. Ik ga naast Daisy zitten, het meisje waar ik vanochtend ook mee gefietst heb. Iedereen begint gelijk vragen aan me te stellen, en ik voel me er gelijk al best wel bij horen. Dat heb ik eigenlijk nooit. Behalve met Sem, wij hadden vroeger ook meteen een klik. Maar ja, dit gaat niet over Sem. Die wil niet meer met me praten dus zo'n goede vriendin is ze niet. De bel gaat en ik moet een andere kant op dan Daisy en haar vriendinnen. "Kom je morgen weer bij ons zitten in de grote pauze?" Roept ze. Ik knik en zwaai. Ik zie Kevin ergens voor me lopen en ren naar hem toe.

Ik zit in de laatste kleine pauze een beetje onderuit te hangen naast Kevin als ik naar de wc moet. "Ik ga even boodschappen doen." zeg ik en ik loop naar de wc's. Daar zie ik Sem met een meisje voor de spiegel staan met een make-up tasje. Raar, ze zei drie weken geleden nog dat het haar niet boeit hoe ze eruit ziet. Hoe graag ik het ook wil tegenhouden, mijn blik gaat steeds naar Sem die mascara op aan het doen is. Ze negeert het, maar ik weet zeker dat ze me gezien heeft. Als ik het wc-hokje binnen ga hoor ik haar vriendin vragen; "Wie was dat meisje die de hele tijd naar je aan het staren was?" Het is even stil. "Een of ander zielig meisje uit mijn klas dat geen vrienden heeft behalve een jongen die nooit wat zegt." Ik kan er niet tegen dat ze zo over me praat. Ik voel tranen opkomen maar ik houd ze in. Nu neet zwak zijn. Ze mag niet zien dat je er mee zit. Dat je haar in de armen wilt nemen en weer beste vriendinnen worden. Ik veeg een wc papiertje langs mijn ogen om het laatste vocht weg te krijgen en loop de wc's uit. "Je ziet er beeldig uit." zeg ik als ik langs Sem kom en ze kijkt me woedend aan. Ik glimlach en wandel naar Kevin toe.

Ergens ben ik wel jaloers op Sem. Zij heeft zo weer nieuwe vrienden gemaakt. Zij hoeft zich niet alleen te voelen. Echt gemeen dat ze me laat vallen, want ze weet dat ik het moeilijk met mijn contacten heb. Tenminste... Ik ga morgen in de grote pauze waarschijnlijk weer bij die meiden zitten dus echt alleen ben ik niet. Wat zeur ik eigenlijk? Ik kan heus wel contacten maken. Sem zal wel opkijken. Vanaf nu zorg ik dat ik niet meer zielig en alleen door de gangen loop.

Ik kijk in mijn kledingkast wat ik aan ga trekken. Mijn kast zit vol met kleren maar niks vind ik geschikt om aan te doen. Ik ga zo met Daisy fietsen en op de een of andere heb ik het gevoel dat ik er goed uit moet zien voor haar, alsof ik me moet bewijzen. Ik doe wat mascara op en fiets naar het bruggetje, waar Daisy al op me staat te wachten. "Heyy!!" Ze begint gelijk te praten over haar goede cijfer en over haar kat die een nieuw speeltje heeft. Ze is echt heel aardig en ik moet de hele tijd om haar lachen. Even later lopen we samen door de school. Ik zie Sem langslopen, maar ik doe of ik haar niet zie lach extra uitbundig om iets wat Daisy zegt. Ze kijkt me nu raar aan, waarschijnlijk omdat het helemaal geen grap was. We nemen afscheid en ik ga weer naar de les met Kevin. Jammer dat Daisy niet bij me in de klas zit.

Ik zit aan mijn bureau met een hele berg huiswerk, een kop thee en een koekje. Ik probeer me te concentreren op mijn huiswerk maar het is zo saai. Natuurkunde, scheikunde, wiskunde, geschiedenis. Het zijn allemaal niet echt mijn lievelingsvakken. Ik hoor mijn telefoon trillen en automatisch pakt mijn hand mijn telefoon vast en opent het scherm. Mijn koeien moeten gemelkt worden en mijn sojabonen zijn klaar om geoogst te worden. Ik negeer het maar. Ik moet echt mijn huiswerk gaan maken want we gaan bijna eten en ik heb nog niks gedaan. Ik word veel te vaak afgeleid. Ik buig me over mijn geschiedenis. Maar voordat ik de vraag heb kunnen lezen hoor ik weer getril van mijn telefoon. Ik moet dat getril nodig uitzetten. Ik open mijn telefoon om naar instellingen te gaan maar ik zie bovenaan mijn scherm dat ik een melding van Instagram heb. xSem_Juliettex heeft gereageerd op je foto. Ik klik erop en zie wat ik al verwacht had te zien. Niks veranderd. Nog steeds zo lelijk als altijd!. Heeft ze gereageerd op mijn selfie die ik er vandaag op heb gezet. Ik krijg nog een melding binnen. _JulietteloveSem_ heeft gereageerd op je foto. Ik zucht en open het berricht. Twee huilen van het lachen smileys en daar achter heeft ze Sem getagd. Ik verwijder hun reacties en zet mijn telefoon helemaal uit. Ik pak mijn pen en lees de vraag in mijn geschiedenis werkboek. "Jade, Stefan, eten!"

Ik zit bij geschiedenis, het derde uur. Iedereen is druk met elkaar aan het praten maar ik heb deze les nog geen woord tegen Kevin gezegd. Ik ben echt heel boos op Sem. Ze doet net alsof ik haar vijand ben, en waarom? Omdat ik een kras in haar raam heb gemaakt? Die heb ik toch terugbetaald? Ik weet eigenlijk helemaal niet meer waar de ruzie over ging. O ja, over Kasper. Maar ik heb Kasper deze week geen een keer aangekeken dus dat is ook geen probleem meer. Eigenlijk hebben Kasper en Kimberley alles verpest. Kasper maakte mijn vriendschap met Sem kapot, Kimberley mijn zelfvertrouwen. Niet dat ik altijd al heel veel zelfvertrouwen had. En Sem, die heeft me gewoon laten vallen. Terwijl ik helemaal niks fout heb gedaan. Hoe ze doet met die Juliette erbij, ze is de oude niet meer. En die Juliette overal maar om lachen wat Sem doet. Ik kijk naar Kevin, die naast me zit. Hij staart wat voor zich uit. Wat zou hij denken? Eigenlijk ken ik Kevin heel slecht. HIj verteld nooit wat zijn mening is, waar hij bang voor is, hoe hij ergens over denkt. Het is ook een jongen. Daar kan je niet echt je geheimen aan kwijt. Nou ja, aan Kevin in ieder geval niet. Vriendinnen zijn veel fijner, die hebben ook zoveel dingen met je gemeen. Ik scheur een stukje lijntjespapier uit mijn schrift. Heb je het gezellig met Juliette? schrijf ik erop, Ik maak er een propje van en gooi hem precies voor Sem's neus. Ze kijkt boos achterom. Juliette zit naast haar vooruit te werken in haar werkboek. Binnen tien seconden ligt er ook een briefje op mijn tafel. Gezellig met Kevin, de enige vriend die je hebt omdat hij ook alleen is?  Opeens staat Meneer Verbeek naast mijn tafel. Hij pakt het briefje op en leest het. "Sem, ik wil niet dat jij briefjes door de klas gaat gooien tijdens mijn les. En al helemaal niet met zulke berichten." Ze knikt heel braaf. "Als ik je er nog een keer mee betrap krijg je strafwerk." Weer knikt ze. "Ik zal het niet meer doen." zegt Sem en Verbeek gaat weer verder met de les. Ik kan er echt niet tegen, die schijnheilige kop van Sem. Had ze maar gelijk strafwerk gekregen.

------------------------------

Sorry voor deze super late update! Maar soms weet ik gewoon even niet meer wat ik moet schrijven, en dan duurt het wat langer. Vote als je het wat vond!