Anoniem

Hoofdstuk 6

Ik lig in bed na te denken. Iets zegt me dat Kasper iets met dat anonieme gedoe te maken heeft, maar aan de andere kant ook weer niet. Maar Sem is verliefd op Kasper, en dus is Kasper ook op Sem. Anders is het geen happy end. Ik krijg maar geen antwoord op die vragen in mijn hoofd en met Sem kan ik het er al helemaal niet over hebben, want dan voelt ze zich gelijk aangevallen. Dan weet ik het. Kasper is het gewoon niet. Dat voel ik. Hoe kan Kasper mij nou leuk vinden? Ik vind hem ook niet leuk, dus dat komt goed uit. Zolang er geen officieel bewijs is, is Kasper de dader niet.

De volgende dag is het vrijdag, bijna weekend dus. Ik heb niet zoveel zin in het weekend. Ik weet zeker dat ik me alleen maar ga vervelen. Maar ik heb ook geen zin in school. Er gebeuren de laatste tijd alleen maar verwarrende dingen. Eigenlijk heb ik nergens zin in. Ik pak mijn fiets en rij naar het bruggetje. Sem staat er al. We fietsen samen verder. "Sinds wanneer vind je Kasper leuk?" Sem glimlacht als ze aan Kasper denkt. "Een maandje of twee denk ik?" Ik stoot haar aan. "Had het me gewoon verteld!"  "Ja, weet ik. Maar het was de eerste keer dat ik dit voelde. Ik wist nog niet zeker of ik verliefd was." zegt Sem. "Zou jij het me ook meteen verteld hebben?" Ik denk na. Waarschijnlijk niet. "Misschien... Wat zijn wij eigenlijk voor vriendinnen. We vertellen niet eens wie we leuk vinden!" Sem lacht. "Je weet het nu toch? En ik beloof dat ik het voortaan altijd zeg als ik een geheim heb."

We zitten bij geschiedenis en helaas zitten Sem en ik nog steeds met Sara en Elise opgescheept. We schieten niet echt op met onze middeleeuwse tekening. Sara zit op haar telefoon en Elise zit met haar haar te spelen. Sem en ik werken wel hard door, maar we halen het nooit bij de rest van de klas die gewoon met zijn vieren mee werkt. "Doe ook eens wat!" Sem gooit haar gum naar Sara's hoofd. Die van Elise krijgt een puntenslijper tegen zich aan. "Doe normaal! Je gaat toch niet zomaar met dingen gooien? Jij bent echt niet goed in je hoofd!" zegt Sara. En ze gooit al haar pennen naar mijn hoofd. Ik schiet in de lach. Dat ze zegt dat Sem niet goed in haar hoofd is, en dan vervolgens zelf met spullen gaan gooien! Ik kijk om me heen hoe het met de anderen gaat. Ik zie dat Melissa en Sharon het weer erg gezellig hebben met Kimberley en Zora. Ik voel een steek van jaloezie in mijn buik. Waarom? Ik wil helemaal niet bevriend zijn met Kim &zo dus wat zeur ik nou? Ik schrik op van een potlood tegen mijn hoofd. Ik gooi hem dubbel zo hard terug. "Pennen gooien niet toegestaan, nog een pen, gum of wat dan ook en diegene mag uit mijn les verdwijnen." We pakken onze spullen en leggen ze in onze etui. Sara kijkt mij boos aan. "Wat zit je nou te kijken naar Jade? Zij is hier niet mee begonnen hoor." Misschien keek ik wel naar hoe mooi ze was. Sem schud haar hoofd. "Onzin. De enige persoon die jij mooi vind zie je drie uur per dag in de spiegel." "Niet lelijk bedoeld hoor" Stelt Sem me gerust. Sara steekt haar middelvinger naar Sem op . "Als je toch niks beters te doen hebt dan ruzie zoeken ga je er maar uit, Sara." Ze knikt maar ze zit met haar rug naar meneer de Groot, dus ze blijft boos naar ons kijken. Ik zucht. Dat wordt nog een leuke les.

We hebben aardrijkskunde. Ik ben bang voor wat er komen gaat. Vandaag krijgen we ons cijfer van woensdag terug. Ik haal al nooit negens voor aardrijkskunde, en nu heb ik ook nog eens zeven vragen niet ingevuld. "Ik hoop dat ik minstens een 2 heb." Zeg ik tegen Sem. "Hoezo? Jij haalt toch meestal zevens en achten voor aardrijkskunde?" Dat klopt wel. over het algemeen heb ik wel hoge cijfers voor ak. "Ja maar door dat gedoe met Kimberley en die sigaretten enzo kon ik me niet goed concentreren. Ik heb uiteindelijk 13 van de 20 vragen gemaakt." ze kijkt me vol medelijden aan. "Kimberley een één. Tja, dat krijg je ervan als je je alleen maar met muizenoortjes bezighoudt. Jade, dat viel me erg tegen, een Anderhalf. Had je niet goed geleerd?" wat moet ik hierop zeggen? Ik lette niet goed op door Kimberley's sigaretten? "Nee, ik had beter moeten leren." zeg ik dan maar. 

De bel van de pauze is gegaan en we staan met zijn vieren aan een tafeltje. "Weet je," begint Sharon. "Misschien gaan we de volgende pauze wel weer ergens anders staan." Melissa knikt. "We willen graag een goede band hebben met heel de klas, dan alleen met jullie." Sem en ik kijken elkaar aan. "Je kan ook gewoon zeggen dat je bij Kimberley gaat staan de volgende pauze, omdat je ons te saai vindt en te onpopulair." Zegt Sem. "Nee hoor zo bedoelen we het echt niet." zegt Sharon. "We vinden Kim &zo heel aardig maar we vinden jullie nog steeds het aardigste!" Sem haalt haar schouders op. "Best."

We zijn ons aan het omkleden bij gym. "Ben je nou al naar die winkel geweest waar je goede deo kunt kopen? Ik ruik je vanaf hier." Niet reageren. Kijk de andere kant op. Laat niet merken dat het je raakt wat ze zegt. "Misschien is zelfs de beste deo niet genoeg voor haar stank." valt Sara haar bij. Ze kijkt me met een gemene glimlach aan. Sem wil al iets zeggen, maar ik schud nee naar haar als teken dat ze haar mond moet houden. Eigenlijk snap ik niet waarom ze altijd mij moeten hebben. Ik doe hun nooit wat, ik beledig ze zelfs bijna nooit terug als ze wat zeggen. Waarom zouden ze me dan niet mogen? Sem gooit haar hele etui leeg boven je hoofd als je haar beledigt. Maar misschien is dat juist wel de reden. Ik ben zo zwak, dat ik een makkelijk slachtoffer ben. Melissa en Sharon staan bij de banken waar Sara, Elise, Zora en Kim ook staan. Vroeger hadden zij ook altijd een hekel aan Kim. Maar nu lijken ze beste vrienden te zijn. Ik voel een steek in mijn maag. Ineens besef ik waar het door komt. Ik wil mijn vriendinnen niet kwijt.

Bij gym moeten we in tweetallen gaan allerlei sporten gaan doen en telkens doordraaien. Alle vrienden en vriendinnen gaan bij elkaar staan. Ik haak mijn armen in die van Sem. "Ga maar allemaal weer uit elkaar staan. Vandaag gaan we het heel anders doen." Zegt onze gymleraar. "Ga maar bij elkaar staan, Kasper en Jade." Ik schrik en ongemakkelijk loop ik naar hem toe. Sem moet met Wessel. Dat is toevallig. We beginnen met het rennen van paaltje naar paaltje. Elke keer heen en weer is een punt, en je krijgt er een minuut voor. Ik kijk naar Kasper. Hij ziet er niet lelijk uit in dat gympakje en dat warrige haar. Huh?? Dacht ik dat nou echt? Als Kasper die brief heeft geschreven, moet ik er maar aan wennen dat hij me leuk vindt. Zegt een stemmetje in mijn hoofd. Nee, het kan niet. Ik kan niet verliefd worden op dezelfde jongen als Sem.