A Nebulous Love Story

PROLOGUE

Campie's happy face replaced by sadness when she found out that her grandma passed away. Mahal na mahal niya ito, kaya bakat sa kanyang mukha ang labis na kalungkutan. Namatay ito dahil sa Heart Attack. matagal na tong dinadamdam ng kanyang lola, ngunit kamakailan lang ito sinabi. Hindi niya matanggap na sa isang iglap lang nawala agad ang isa sa pinakamamahal niya.

LUMAKI si Campie sa kanyang Lola Madrid simula noong siya ay isang taong gulang pa siya. Si lola Madrid na ang tumatayong ina at ama ni Campie kasama ang kanyang kuya Danilo. Her mother and father was abroad. Kaya iniwan sila  sa kanyang lola.

It is almost 15 years when they left Campie. kaya'y parang hindi na niya ito kilala. Hindi niyang nakasama ang mga ito. She never treat them as her parents. But her grandma always reminded her na "Kahit baliktarin ang mundo, maulang mo parin sila"

MALAPIT nang ilibing si Lola Madrid, pero hindi parin nawala ang kalungkutang nadama ni Campie sa kanyang puso. Nahihirapan siyan kalimutan ang lahat nang nangyari. Umiiyak siya gabi-gabi dahil sa takot at pangamba na hindi niya kakayanin kung wala ang kanyang lola. 

Hindi siya natutulog tuwing gabi, para mabantayan niya ang kanyang lola. 

ARAW na nang libing ni Lola Madrid. lahat ay naghahanda para sa paghatid sa kanya. Habang nagbibihis si Campie may biglang kumatok sa kanilang pintuan.

"Tao po!" sa malakas na boses.

"Sandali lang po. Papunta na" ani Campie.

 "Sino po yan?" binukasan niya ang pinto. 

"Anak!" sigaw ng babae sabay yakap kay Campie. 

"Sino po kayo. A-at Anak?" 

"Anak, I'm your mom," sa mangiyakngiyak na boses

."Kasama ko rin daddy mo, masaya ka ba, anak?"

 "Tinanong nyo na masaya ako? Hindi ko nga kayo kilala," ani Campie sa galit na tinig. 

Bumalik si Campie sa kwarto niya na walang imik at lutang ang isip. Hindi niya inakalang magpapakita ang mga ito. 

"Ma? Pa?" sigaw ng kuya sabay takbo. He hug them tight.

 "Bakit hindi nyo sinabi na uuwi kayo ma? Susunduin ko kayo sana." 

"Hindi na. We don't want to disturb you all," ani ng papa.

 "Just wait anak. Pupuntahan mo na namin yung kapatid mo. Kunin mo nalang yung mga pasalubong sa maleta."

 Pinuntahan nila sa kwarto si Campie at kinausap ito.

 "Anak, naiintindihan namin na hindi mo pa kayan kausapin kami. Pero sana anak maintindihan mo na iniwan namin kayo para magtrabaho, para sa inyong kinabukasan."

 Umiyak si Campie "Bakit pa kayo bumalik? Kaya ko namang wala kayo. Alam mo hindi madaling, malayo kayo samin. Bat pa kaya si lola namatay, siya lang ang nag-alaga sa amin. Sana kayo nalang ang namatay! Lumabas kayo dito."Kinaladkad niya ito palabas. 

Parang nadurog ang puso ng ina niya sa mga sinabi nito sa kanya.

 Ililibing na si Lola Madrid. Handa na lahat, hinintay nalang si Campie.Pinuntahan ng tita niya ito sa kwarto niya.

 "Tayo na, handa na ang lahat. Ikaw na lang talaga ang hinìhintay."

 "Susunod lang ako. Nandun na ba sila mama at papa?"

 "Ah! Tungkol sa kanila dinagdagan nila yung mga pagkain. Halikana."

 Hindi pa nagsisimula ang pagsalita ni Campie ay nagsimula nang tumulo ang kanyang luha."S-sa loob ng il-lan taon. Siya na ang nag-aalaga sa amin.

 Tinuturing ko syang................ at tumulo ang kanyang luha.