Baby မင္းမွာ လွပတဲ့ အရာေတ အမ်ားႀကီးပဲ....စေတြ႕တုန္းက ဘဲ႐ုပ္ဆိုးေလးလို႔ ထင္ခဲ့မိတာ မွားေနတာပဲ...ပထမဆံုး လွတယ္လို႔ စသိတာ ဒီမ်က္လံုးေလးေတြ...ပီးေတာ့ ဒီအျပံဳးေလးေတြ....အခုၾကည့္ေနေတာ့ ႏွာတံေလးကလည္း အခၽြန္ေလး...ေနာက္ဆံုး ၾကည့္မိတဲ့ အရာက ႏႈတ္ခမ္းေလး....မိန္းကေလးေတြလို အေရာင္မဆိုးပဲ ရဲေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလး...စိတ္ထဲက ေတြးရင္း လက္တို႔က သူ႔ႏႈတ္ခမ္းရွိရာဆီ ဦးတည္ေနခဲ့တယ္....အခု က်ေတာ္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ထိၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကို တားမရဘဲ လက္လွမ္းမိတဲ့ အခ်ိန္...မ်က္လံုးေလး လႈပ္ပီး ႏိုးလာေနတဲ့ သူ႔ေၾကာင့္ လက္တို႔ကို အျမန္႐ုပ္သိမ္းမိတယ္....
"Off ျပန္ေရာက္ေနပီလား...ငါေစာင့္ေနေသးတယ္...ခဏေလးေမွးလိုက္တာ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ"
"ဟမ္ အင္ အင္း မၾကာေသးဘူး ခုနကမွ..."
"ေအာ္ မအိပ္ေသးပဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ...ဗိုက္ဆာလို႔လား...ငါ ထမင္းေၾကာ္ေပးရမလား..."
ေျပာရင္းနဲ႔ ေစာင္ပံုေတြၾကားက အေသးေလး ထထိုင္ေနတယ္...က်ေတာ္ဗိုက္ဆာေနတယ္ထင္ပီး ထမင္းေၾကာ္ေပးမလို႔ လုပ္ေနတာ...က်ေတာ့္ အႏြံတာကို အခံႏိုင္ဆံုးက အေမပီးရင္ သူလို႔ က်ေတာ္မွတ္ယူထားတယ္...က်ေတာ္က အေတာ္ကံေကာင္းတဲ့သူပါ...ဒီလို သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးရထားတာေလ...
"မဆာပါဘူး...ငါစားလာတယ္...ျပန္အိပ္ေတာ့ အိပ္ေရးပ်က္မယ္...."
"အင္း...ဒါနဲ႔ေလ ငါမင္းက္ို ေပးစရာရွိတယ္...ေရာ့"
"ဘာလဲ...."
"ဖြင့္ၾကည့္ေလ..."
"ဆြဲႀက္ိဳးေလး...ဒါမင္း ဟိုေန႔က ဝယ္တဲ့ ဆြဲႀက္ိဳးမလား"
"အင္း...."
"ငါ့ကိုေပးမို႔ ဝယ္တာေပါ့"
"ဘာလို႔လဲ မႀကိဳက္ဘူးလား...အာ့ဆိုျပန္ေပး..."
"မဟုတ္ပါဘူး .... ႀကိဳက္တယ္..."
သူ႔လက္ထဲက ျပန္ယူဖို႔လုပ္ေနတာကို မေပးပဲ လည္ပင္းမွာ တခါတည္းဝတ္လ္ိုက္တယ္...သူနဲ႔ လိုက္တယ္...သူ႔လည္ပင္းသြယ္သြယ္ေလးမွာ တကယ္လိူက္တယ္...အရမ္းေပ်ာ္တယ္ က်ေတာ္ေပးတဲ့ အရာေလးကို သူႀကိဳက္လို႔....
