64.Bölüm Bizim Bebeğimiz

1.3K 71 40
                                    

Anahtarımı hızlıca çıkarıp kapıyı açtım. Nefese seslensem de cevap yoktu. Halbuki bana evde duracağını , gitmeyeceğini söylemişti. Odamıza doğru çıkmak için merdivenlere yönelirken tanıdık bir kokuyu duyuyordum , Nefesim'in kokusu..

Merdivenlerin başında yere yığılıp kalmış. Gözlerimin dolmasına engel olamazken sevdiğime doğru eğildim. Narince tutum belini. Saçlarını okşamak geldi içimden , sıcak bir sıvı hissettim elimde.Kan. Sevdiğimin kanı..

Elim yavaşça narin , beyaz boynuna gitti. Daha bu sabah kokusunu en derinime çektiğim boynuna...

O narin beyaz , sıcacık gerdan artık bumbuz...

Nefes'i bir hamle ile kucağıma aldım. Gözüm sürekli ondaydı.

...

Hastanede Acil'e almışlardı sevdiğimi. Bense çaresizce kapının eşiğinde bekliyorum. Onlara zarar gelmesin diye dua ediyorum.

Aradan ne kadar vakit geçti bilmiyorum bana sanki bir asır geçmiş gibiydi.

Doktor ve hemşireler odadan çıkmışlardı.

D:Nefes Kaleli'nin yakını kimdir?

Kapının eşiğinde sanki farketmemişti beni ayağa kalktım.

T:Benim.

Doktor elindeki kağıtları inceledi ve önüne düşen siyah gözlüklerini düzeltip sert bir kıvamda bana baktı.

T:Durumu nasıl , ona ve bebeğe birşey oldu mu?

Doktor benim bu meraklı tutumuma sert bir şekilde cevap verdi.

D:Eşiniz gayet iyi , fakat bebeğin düşme riski çok yüksek. Eğer ikinci kere böyle olursa bebek için çok vahim bir durum. İki gün hastanede kalmalı sonra taburcu olur. Zor bir hamilelik geçiricek.
T:Peki. Şimdi görebilirmiyim?
D:Yarım saat sonra normal odaya alınır diyip gitti.

...

Şuan sevdiğim kadın sedyede yatıyor , üzerinde hastane kıyafetiyle.
Boynuna doğru eğildim ve kokusunu içime çektim.
Bumbuz olan gerdanı şimdi sımsıcaktı.

Yavaşça kıpırdandı ve gözlerini araladı.

N:Taa-hir.
T:Buradayım Nefes'im.
N:Bebeğimiz.
T:Bebeğimizde iyi.

Nefes elini karnına götürdü , diğer eliylede Tahir'in elini tuttup karnının üzerindeki elinin üstüne koydu ve gülümsedi.

N:Bizim bebeğimiz.

Tahir sevdiği kadının bu hareketine gülümseyerek karşılık verdi. Dudaklarıyla Nefes'in alnından öptü.

Sonra Nefes şifa bulduğu dudaklardan Tahir'in dudaklarından öptü.

T:Biraz dinlenmem lazım , iki gün buradayız.
N:Burada kalmak istemiyorum evimize gidelim.

Nefes ne kadar ısrar etse de nafile bu sefer ikna olmazdı Tahir.

T:Olmaz burada kalıcaz.
N:Ama ben hastane kokusundan nefret ediyorum.
T:Biliyorum ama bebeğimiz için.
N:Bebeğimiz için.
T:Asiye ablalara haber verdim akşama gelecekler.
N:Emir de gelsin özledim oğlumu.
T:Gelir birtanemm gelir.

...

Emir Asiye yengesinin elinden tutmuş hastanede yürüyordu.

E:Ayyem neyde yenye
A:Annen burada paşam.
M:Az kaldı sabret aslanım.
E:Ben ayyemi özyedim.
A:O da seni özlemiştir.

Kalbim Senin Where stories live. Discover now