SecreTary

14

Unedited

I hardly release the air pinning around my throat as the man shifted his way out to the coconut's shaddow.

The light post immediately hit his face revealing his identity that send relieveness to my senses. It wasn't Apollo.

Magkasing katawan lang pero hindi si Apollo. Mahina akong humugot ng malamig na hangin galing sa hampas ng dagat at ipiniling ang aking ulo.

I should stop thinking and shut all the possibilities that making me paranoid. I should concentrate and stick to the plan.

Anim na araw. Iyon nalang ang natitirang araw na pwede kung makasama si Vaughn, minus sa araw na ito na itinulog lang namin.

Pero hindi magiging hadlang ang mga bilang na araw para maipadama ko kay Vaughn ang aking tunay na pagibig.

Hindi para magbago ang isip niya at piliin ako dahil sa simula palang wala naman akong panama kay Irenne.

Sadyang pagbigyan ko lang talaga ang kaligayahan ng aking puso, ang kakulitan nitong ilabas ang matagal ng minimithi. Kahit alam nitong sa dulo iiyak at mawawasak ito.

"Let's get inside I'm famishing, babe." Vaughn offering his hand way inside to some fancy resturant.

Without twice thinking I smiled and gladly accepted his hand. Starting from this moment kakalimutan ko muna ang mga gapos at renda na pumipigili sa aking na gawin ang matagal ko nang gustong gawin kay Vaugh.

Kung manloloko mang maitatawag ito hindi lang sa mga taong masasaktan namin kundi pati narin sa sarili ko wala na akong pakialam.

One last moment, I would gratitudely allow myself being a fool believing just for once Vaughn and I would be like a real couple.

Ito na siguro ang tinatawag nilang nagtatangatangahan pero bahala na, tutal na orient ko nanaman ang aking sarili sa paparating na unos. Ang importante sumaya ako kahit ilang sandali lang.

I suddenly remember a few phrases my grandfather thought me that a barely understand before. And now I do.

Everything has an expiration date, that wouldy last just an ample of time and could pass just like a dream, a very beautiful dream..only hearts can remember it.

I see how an lopsidely smile arose across his lips. Siguro nagtataka sa inaakto ko. Kanina kasi e halos hindi ko na siya nilalalpitan na para ba itong may nakakahawang sakit.

But right now, I am half embracing his shoulders telling to the people around us that his mine.

"Goodevening maam and sir! Table for two?" The waitress welcome us warmly just like how cozy and homey there place is.

"Nope. We've resereved some private place." Inilabas ng babae ang maliit na notebook at tila balisa ng mabasa ang nakasulat sa notebook.

"Oh! I'm sorry, this way Mr. Errua." Agad kaming iginiya ng babae papunta sa private room ng resturant.

Mukhang walang ibang private room ang resturant na ito maliban sa pinareserve ni Vaughn at mukhang mga alta ang kumakain dito kaya siguro ng malaman na si Vaughn ang nagpareserve sa private ay tila nataranta ito.

If it would I be in her shoes I will also had a same reaction just like she did earlier. Vaugh just use his cold dark aura that screams authority, that scares me out a lot of times.

Ng makapasok ay agad akong ipinaghila ni Vaughn ng upuan at inalalayang makaupo. Kung noon ay sasawayin ko ang mga ganitong gawain niya ngayon ay hinayaan ko lang. Every inch, every piece of being with him I will savor it with bite.