الحلقه الرابعة عشر /
سمير عانى طول الليل من انشغاله على بوسى وقرر ماينمش غير بعد مايروح لاهلها علشان يفرحها صحيح هو ماكنش عارف ايه رد فعل ابوها لكن لازم يحاول
بوسى صحيت من نومها على ضوء الشمس إللى جه فى عينيها لكن أول مافتحت شافت سمير بيلبس
سمير:صباح الفل ياحبيبى انا ماردتش اصحيكى قولت اسيبك ترتاحى
بوسى:صباح الخير انت خارج ولا ايه
سمير بكدب:ايوه ياقلبى عندى شغل واحتمال اسافر القاهره بسرعه وارجع ان شاء الله
بوسى:ماشى ياحبيبى ترجعلى بالسلامه
سمير:يلا قومى خدى شاور وانا حخلى ماجده تحضرلك الفطار انا مش هينفع اتأخر
بوسى:طيب افطر معايا
سمير:معلش ياقمرى انا همشى وانتى افطرى
بوسى :حاضر ياحبيبى
سمير:حبيبتى عاوزه منى اى حاجه
بوسى:سلامتك ياقلبى
سمير باس رأسها وحضنها وخرج من الاوضه نزل لماجده يقولها تحضر الفطار
سمير:ماجده لو سمحتى حصرى الفطار لبوسى وخدى بالك عليها علشان كانت تعبانه جدا طول الليل ولو حصل أى حاجه كلمينى
ماجده: تحت امرك ياباشا
خرج سمير اخد عربيته وبدأ طريقه للاسكندريه عند اهل بوسى
اما بوسى بعد مااخدت شاور نزلت علشان تفطر
بوسى:صباح الخير ياطنط ماجده
ماجده :صباح النور ياحبيبتى انا جهزتلك الفطار
بوسى:ممكن تيجى تفطرى معايا انا مش بعرف اكل لواحدى
ماجده :انا سبقتك والله يابنتي لكن حقعد معاكى لحد.ماتفطرى
بوسى بفرحه:شكرا ليكى بجد
قعدت بوسى تفطر وماجده قعدت معاها على ترابيزة السفره
بوسى:عندك اولاد ياطنط
ماجده :ايوه ياحبيبتى لكن متجوزين كلهم
بوسى:ماشاء الله ربنا يخليهملك
ماجده :ويخليكى يا حبيبتى
بوسى بحزن:بتسألى على ولادك ولا شغلك لاهيكى عنهم
ماجده:مافيش حاجه تشغل ام عن ولادها
بوسى:حتى لو جوزك إللى هو أبوهم منعك عنهم
ماجده:ازاى أي يمنع ام عن ولادها الا ان كان فى مشكله او الولاد دول زغلول أبوهم وبيعاقبهم
بوسى:لكن ازاى قلبه يطاوعه
ماجده:لو حابه تعتبرينى زى مامتك وتتكلمى معايا انا اسمعك
بوسى:انا فعلا محتاجه اتكلم لانى تعبانه اوى
ماجده:احكى يا حبيبتى وفضفضى وبعد ماتخلصى تعتبر انى ماسمعتش منك حاجه
بوسى حطت لماجده كل إللى حصل من وقت المكالمة الغلط
ماجده:ياااه بس اقولك ياحبيبتى انتى غلطانه وباباكى غلطان
بوسى:انا غلطانه فى ايه
ماجده:غلطى لما فهمتى خوف أبوكى انه قسوه وعلى لما اختارتى سمير باشا ومش قصدى هو بالذات لكن حتى لو كان أى انسان مكانه
بوسى:علشان سمير أكبر منى
ماجده: السن سبب من الأسباب لكن الاهم ان مافيش حد حيعوضك اهلك تعرفى لوكنتى اخترتى اهلك يمكن وقتها كان أبوكى وافق على الباشا
بوسى:بيتهيألك بابا عنيد وصعب ده رغم أن سمير صدق فى كلامه واتجوزنى وزى ما انتى شايفه بيعاملنى ازاى لكن بابا فى التليفون قاللى بنتى ماتت
ماجده:حبيبتى انتى موتيه يوم مارميتى تربيته ليكى وتعب امك فيكى
بوسى:انا عارفه انى غلطانه حتى سمير قاللى كده
ماجده:تعرفى يابوسى لو كنتى اتجوزتى راجل تانى فى نفس عمر الباشا وكل مواصفاته لكن مش بنفس أخلاقه كنتى حتتعبى اوى سمير باشا ومش علشان انا بشتغل عنده لكن شهادة حق انه راجل ابن أصول وابن ناس تربية بشوات بجد.بيفهم وعاقل يمكن غيور لكن بيحكم عقله فى كل حاجه وانا شايفه انه بيحبك اوى خدى بالك منه
بوسى:انا كمان بحبه اوى لكن نفسى بابا يفهم ويرجع ماما تكلمنى من تانى
ماجده:ربنا يصلح الحال يابنتي
بوسى:يارب
ماجده :انتى مش مأكلتيش حاجه خالص
بوسى:مش قادره ماليش نفس وحاسه انى عاوزه ارجع
ماجده :طيب اطلعى ارتاحى وانا حشيل الفطار اعملك حاجه دافيه تشربيها
بوسى:لا خلينى هنا انا حقعد فى الليفنج
ماجده :تعالى اوصلك الأول طيب
بوسى قامت وماجده وصلتهاقعدت على الشيزلونج وفردت نفسها وبدأت تقلب فى قنوات التليفزيون
ماجده :اتفضلى ياحبيبتى عملتلك ينسون دافئ اشربيه حيهدى معدتك ويعدى اعصابك
بوسى :تسلم ايدك
ماجده:تسلمى انا حروح احضر الغدا على الباشا مايوصل
بوسى:ده حيتأخر قاللى انه مسافر ارتاحى شويه وبعدين حضريه
عدى وقت وبوسى قاعده تتفرج على افلام ومسلسلات تركى من إللى بتحبها لكن الألم كان بيزيد فى معدتها
ماجده:ايه ياحبيبتى مش جعانه لسه احضرلك الغدا
بوسى وهى بتجرى وحاطه ايدها على فمها :لا
دخلت ماجده وراها لقيتها بتتقيئ وكانت لسه حتقع لقطتها ايد ماجده ونزلت بيها على الأرض لكن ببطئ
ماجده ريحتها على الأرض خالص وحاولت تفوقها
قامت جابت برفان وفضلت ترشلها عند انفها وتدلك ايديها لحد مابدات تفوق وتوعى
بوسى بتعب:ااه انا تعبانه اوى ساعدينى اقوم
ماجده :من عينيا ياحبيبتى استنى بس تفوقى اكتر
بعد دقايق ماجده سندتها وطلعتها أوضتها وغيرتلها لبسها ونزلت على تحت تكلم سمير فى التليفون
فى الوقت ده كان سمير وصل عند بيت اهل بوسى
سمير خبط على الباب وتليفونه كان بيرن شاف رقم بيته لكن ماردش لحد.مايقابل عبد الله
باب الشقه اتفتح وكان عبد الله هو إللى بيفتح واول ماشاف سمير زى أى أب خوفه على بنته ظهر علطول
عبد الله بلهفه :استاذ سمير بنتى فيها حاجه
سمير:لا هى بخير بس اهدى
عبد الله :طيب هى فين انت طلقتها
سمير:لا يا استاذ عبد الله بوسى بخير وفى بيتها مافيش أى حاجه حصلت
عبدالله :طيب فى ايه هى مش معاك ليه
سمير:يعنى حتسيبنى على الباب كده
عبد الله :اسف اتفضل ادخل
دخل سمير وحس ان مهمته مش صعبه بعد ماشاف منزلة بوسى فى قلب أبوها
سمير:يعنى حضرتك خايف عليها اهو وملهوف عليها كمان ليه بس الفراق والعذاب إللى انتوا الاتنين فيه واكيد.مامتها نفسها تطمن عليها برده
وصلت ام بوسى وقطعت الكلام إللى كانت سمعاه من بره
الام:قوله يا استاذ سمير ده انا حتجنن عليها ومش راضى يدينى رقمك ولا رقمها اكلمكم
عبد الله:جرى ايه ياام بوسى انتى ماصدقتى
سمير:خلاص بقى ياأبو بوسى سامح ده ربنا بيسامح
عبد الله :ونعم بالله لكن انت ترضى بنتك تعمل معاك كده
سمير:هى غلطت واعترفت بغلطها هى كانت فاكره ان لو إختارتكم انا حسيبها وامشى وتكون خسرت حبها لكن لو اختارتنى حتكون ضمنت انى معاها وأنكم حتنسوا اتفرجوا لفرحتها
عبد الله :حسبتها غلط
ام بوسى:عيله يا عبد الله ولسه ماتعرفش
سمير:وان شاء الله حسبتها حتكون صح وحضرتك مش حتكسفنى وحتسامحها
الام:خلاص بقى يا عبد الله الأستاذ سمير ضيفك ولو كان وحش ماكنش جه دلوقتى علشان يراضيك على بنتك
رن موبايل سمير وقطع الكلام وسمير قلق لما شاف رقم البيت تانى فقرر يرد
سمير:الو
ماجده:ايوه ياباشا
سمير:ايوه ياماجده فى حاجه
ماجده:المدام تعبانه ياباشا وكل شويه بتتقيئ واغمى عليها انا طلعتها أوضتها لكن قولت أبلغ حضرتك
سمير بقلق:تعبانه اوى ياماجده ابعتلكم دكتور حالا
ماجده:لا ياباشا لما حضرتك توصل
ام بوسى مقاطعه:بنتى دى إللى تعبانه هى فين انا اروحلها
سمير:اقفلى ياماجده وأكلمك تانى
عبد الله :بوسى إللى تعبانه
سمير:ايوه الشغاله بتقولى انها بتتقيئ واغمى عليها
ام بوسى :تكون حامل
سمير وشه اتغير وماردش عليها بيقولها ايه انا مش بخلف وضحكت عليكم
ام بوسى ببكاء :بالله عليك يا عبد الله سيبينى اروح اشوف بنتى
عبد الله :تروحى فين دى فى الغردقه
سمير:استاذ عبد الله لو سمحت ياريت حضرتك توافق تيجى معايا انت والمدام اكيد كل إللى هى فيه ده من زعلها
عبد الله:حاضر يا استاذ سمير انا حلبس وانتى ياام بوسى البسى ولبسى مهند ويلا بينا
سمير :شكرا يا استاذ عبد الله انك ماخذلتنيش
عبد الله :انا إللى اسف ان نظرتى ليك من الأول كانت غلط
الام ببكاء وفرحه:ربنا يخليك لينا يعبد الله انا حلبس بسرعه يامهند انت ياابنى يلا بسرعه البس
لبست الام والا ومهند اخوو بوسى الصغير ونزلوا ركبوا مع سمير
طول الطريق كان سمير بيتصل يطمن على بوسى من ماجده وعرف انها نايمه
وصلوا الغردقه بعد ساعات طويله من السفر وقبل مايوصلوا الفيلا كان سمير اتصل بالدكتور يقابله فى الفيلا
وصل سمير ومعاه اهل بوسى وكان الدكتور فى انتظاره
طلعوا لبوسى فى الاوضه
ام بوسى شافت بنتها نايمه ووشها اصفر جريت عليها وفضلت تبوس فيها وهى نايمه
بوسى فتحت عينيها كانت لسه مزغلله من النوم شافت امها زى الخيال
بوسى وهى بتدعك فى عيونها بأيديها الاتنين :ماما انا بحلم ولا ايه
ام بوسى:لا ياحبيبتى مش بتحلمى انا هنا جنبك وابوكى ومهند كمان هنا
بوسى قامت منطوره من فرحتها :ماما بجد انتى هنا وبابا
وقامت بوسى تجرى من السرير تبوس فى ايد ابوها ورجله :انا اسفه يابابا سامحنى والنبى إللى زورته أوعى تسيبنى تانى انا بحبكم اوى يابابا وسمير طيب اوى وبيحبنى وبيخاف عليا والله انا اختارت صح
عبد الله وهو بيوطى يشيلها من الارض:قومى ياحبيبتى قومى انا عارف وعلشان كده جيتلك
ام بوسى:ماشى يابوسى يعنى أبوكى بس إللى وحشك وانا إللى كنت حموت عليكى شفت يا استاذ سمير
سمير :هههههههه معلش ياام بوسى خلينا احنا نتفرج
بوسى جريت على امها وحضنتها :أوعى تقولى كده ياماما ده انا بحبكم اوى وانتى كنتى وحشانى وكلمت بابا علشان اكلمك صح يابابا قولها ياسمير انا جرالى ايه بعدها
سمير:خلاص ياحبيبتى انسى بابا وماما معاكى اهو والأستاذ مهند كمان
بوسى :تعالى ياابنى فى حضنى ماوحشتكش ياواد
مهند :وحشتينى يابوسى ووحشتنى غلاستك
ام بوسى:بس يا ولد
سمير:حبيبتى انا حخرج انا وبابا والدكتور حبدخلك مع ماجده علشان اطمن عليكى
بوسى :انا خلاص خفيت مالوش لزوم
سمير:لا ياقلبى ماجده قالتلى على إللى حصل والدكتور موجود اقوله امشى يعنى
بوسى :خلاص ماشى ياحبيبى
خرج سمير وعبد الله ومهند ودخلها الدكتور ومعاه ماجده
الدكتور كشف على بوسى وسألها عن الأعراض إللى بتحس بيها بعدها خرج من معاه شريط تحليل وجهاز صغير وسحب عينة دم منها
الام بقلق:خير يادكتور حضرتك شاكك فى ايه
الدكتور :لا ماتقلقيش ثوانى وحنعرف
بعد دقايق الدكتور :مبروك يامدام حضرتك حامل ودى أعراض طبيعيه حكتبلك على شويه تحاليل ومقويات
ام بوسى ماصدقت الدكتور خرج وفضلت تزرغد
سمير سمع الزغاريد تزامنا مع نزول الدكتور
سمير:خير يادكتور المدام مالها
الدكتور :مبروك ياأستاذ سمير المدام حامل
سمير :حضرتك متأكد
الدكتور :أيوه طبعا انا عملتلها تحليل دم بأحدث جهاز ده انا لسه جايبه من المانيا
سمير:ماشى اتفضل يادكتور
خرج سمير مع الدكتور والف سؤال بيدور فى عقله وقرر بفهم من الدكتور
سمير :دكتور انا عاوز أسألك فى حاجه
الدكتور:خير ياسمير بيه
سمير:انا كنت متجوز قبل كده وما خلفتش من زوجتى الأولى
الدكتور:مش شرط ممكن تكون زوجتك مش بتخلف او ان ماكنش فى توافق بمعنى أن كل واحد فيكم ماعندوش عيب يمنعه من الخلفه لكن انتم الاتنين مع بعض مش بيحصل تخصيب
سمير:اعرف ازاى السبب
الدكتور :حضرتك عدى عليا بكره اعملك فحوصات وتحاليل واطمنك
سمير:حاضر ان شاء الله لكن مش حوصيك الكلام ده سرى جدا
الدكتور :سمير بيه انا حالف قسم انى اصون اسرار المرضى
سمير:شكرا يادكتور
مشى الدكتور وطلع سمير صحيح ماكنش واضح عليه الفرحه لكن موضاحش كمان إللى جواه
&&&&&&ياترى ايه إللى حيحصل بكره وسمير حيعرف ايه من التحاليل &&،،&&
