الحلقه الثانية عشر/
بعد ماسكتت شهرزاد وبعدها بشويه بوسى سمير دخلوا فى نوم عميق صحى منه سمير مفزوع على رنة المنبه
سمير:بسبوسة قومى ياقلبى حنتاخر على الطياره
بوسى بصوت نايم:ايييه ياحبيبى شويه صغننه بس
سمير:قومى يابوسى مش هينفع لازم نجهز وننزل علطول
بوسى:اهو خلاص صحيت
سمير:طيب يلا قومى خدى شاور والبسى انتى الأول انا مش بتاخر فى لبسى
بوسى:حاضر
دخلت بوسى أخدت شاور وخرجت لبست البدله إللى مختارها سمير وعملت ماكياج هادى وسمير جهز نفسه وخرجوا من البيت على المطار طبعا كان فى استقبال سمير واحد من موظافينه اسمه عمر
عمر:حمد الله على السلامه ياباشا ادينى الباسبورات اخلص الإجراءات
سمير:الله يسلمك ياعمر ماشى اتفضل
اخد عمر الأوراق ودخل خلص إجراءات السفر لسمير وبوسى وبعدها سلم سمير الباسبورات
عمر:اهلا بحضرتك يامدام الغردقه نورت
بوسى:اهلا بحضرتك منوره بأهلها
بوسى حبت تتذاكى وتعرف من عمر هما رايحين بلد ايه
بوسى:هو حضرتك اسمك ايه
عمر:أسمى عمر ياافندم وبشتغل مع الباشا فى الشركه
بوسى:بقولك ايه ياعمر هو احنا مسافرين فين لانى نسيت
عمر:حضراتكم مسافرين تركيا
بوسى:اه صحيح تصور كنت ناسيه
عمر:اهو الباشا وصل اهو
سمير بعد ماخلص باقى الإجراءات رجع لبوسى إللى كان سايب عمر معاها لكن وهو جاى شافها وهى بتتكلم مع عمر وده ضايقه
عمر:خلاص ياباشا
سمير :أيوه ياعمر خلاص شكرا ليك تعبت معايا
عمر:تحت امرك ياباشا فى أى وقت
سمير:تسلم ياحبيبى
عمر:استأذن انا بقى أى أوامر منى
سمير:شكرا
بوسى:شكرا ياعمر ميرسى على المعلومه
عمر هز راسه وابتسم ومشى لكن جنب بوسى كان فى بركان متمثل فى هيئة راجل اسمه سمير
سمير بغضب:.هو ايه إللى شكرا ياعمر انتى ازاى تكلميه كده وايه المعلومه بقى ان شاء الله انتوا اتناقشتوا مع بعض كمان
بوسى:لا يا حبيبى انا بس كنت عاوزه اعرف احنا رايحين فين واغيظك وسألته
سمير بغضب اكبر:ايه التفاهه دى بطلى شغل عيال زراعة انك مرات الراجل إللى مشغله واخر مره يابسنت تتعاملى مع حد من موظفينى من غير القاب
بوسى بخوف وحزن:انا اسفه ماكنتش اقصد مش حعمل كده تانى
سمير:لا اعملى براحتك علشان تشوفى الوش التانى
بوسى:خلاص انا اسفه
سمير حس انه زودها وان خوفه من سن بوسى بدأ يعمله مشكله
سمير وهو بيحاوط كتفها بذراعه:خلاص مافيش حاجه ماتزعليش منى بس علشان خاطرى راعى غيرتى عليكى
بوسى بدموع:حاضر
سمير:يلا بقى علشان نلحق الطياره
طلعوا الطياره وكانت أول مره بوسى تركبها وكانت خايفه جدا لكن سمير فضل حاضنها يطمنها وفضل يشغلها بالكلام لحد ماحلقت الطياره فى الجو وبعد شويه كانت بوسى اتعودت على الموقف
سمير:حبيبى لو عاوزه تنامى شويه لحد مانوصل نامى
بوسى:لا مش هعرف انام
لكن بعد دقايق بوسى استسلمت للنوم وسمير كمان صحوا على تنبيه المضيفه بربط الاحزمه لهبوط الطائره
نزلوا فى المطار وكان فى ليموزين تابع لشركة سياحه بتتعامل مع شركة سمير مستنيهم
أحدهم ووصلهم لمنطقه جبليه فى تركيا هى منطقه جميله بتتميز بالهدوء وشكل بيوتها الرائع والخضره المحيطه بالمكان
بوسى كانت بتتفرج وهى مبهوره كان حلم عمرها تسافر تركيا وتشوف مهند والسلطان ابراهيم وامير حبيب فريحه افتكرت انها فى مره حكت لسمير على حلمها ده ودلوقتي عرفت هو ليه اختار تركيا
بوسى:حبيبى شكرا
سمير بدهشه:شكرا على ايه ياقمرى
بوسى:انك حققت حلمى زى مادايما بتحقق احلامى
سمير:مش انا قولتلك انا اتخلقت علشان اسعدك
بوسى:ربنا يخليك ليا
سمير:ويخليكى ياقلبى
وصلوا عند البيت إللى حيقضوا فيه شهر العسل
بوسى:ايه ده ياحبيبى انت مش قولتيلى حتنزل فى اوتيل
سمير:ما هى دى المفاجاه تعالى بس افرجك
اخدها سمير ودخل البيت وكان شبه الفيلا الصغيره فيه حديقه جميله مليانه بأجمل الأزهار وشكل الثلج وهو نازل على زجاج الشبابيك مزود جمال البيت
دخلت البيت كان سمير مجهزه باشيك زينه وشموع فى كل مكان وبالونات هيليوم طايره فى السقف
بوسى بفرحه:الله ايه الجمال ده كله
سمير:عرفتى انا ليه ماحجزتش فندق
بوسى :حبيبى ربنا يخليك ليا ومايحرمنيش منك
سمير:يلا ياقلبى نرتاح شويه وبعدين ننزل افرجك على تركيا
بوسى:وحتورينى مهند وامير
سمير بهزار:انتى يابت عاوزه تشوفى رجاله غيرى وبتقوليلى كده عادى
بوسى:هههه معلش بقى ياحبيبى دول مش رجاله دول ممثلين يعنى
سمير انفجر فى الضحك :وهو الممثلين مش رجاله طيب كويس والله معلومه جديده
بوسى:قصدى يعنى انهم مش حيعرفونى
سمير:خلاص ياحبيبتى انا بهزر معاكى انا اصلا جيبتك تركيا بعد ماعرفت ان فى مهرجان وان الممثلين بتاعك دول حيكونوا موجودين
بوسى بفرحه:هيييه وعمر كمان حيحضر
سمير:وايه إللى حيجيب عمر وفرحانه كده ليه
بوسى:مش انت بتقول ان كل الممثلين حيكونوا موجودين فى المهرجان وعمر ده حبيب ديما فى حب للإيجار
سمير بتنهيده:أيوه اكيد ياحبيبتى
سمير أرتاح بعد ماعرف مين عمر واخدها وطلعوا يرتاحوا
ارتاحوا شويه وبعدها سمير طلب غدا من مطعم تركى مشهور لكن طلبه فى البيت لما حس ان بوسى تعبانه ومرهقه من السفر
بوسى:هو احنا مش حتخرج
سمير:حبيبتى انتى مش حاسه بارهاق
بوسى:بصراحه عندى صداع جامد اوى وحاسه بدوخه
سمير:ده طبيعى ياقلبى علشان أول مره تركبى طياره
بوسى:خلاص نتغدى هنا وترتاح انهارده لكن بكره ضرورى ان شاء الله نخرج
سمير:حاضر ياقلبى
وصل الغدا واتغدوا وطلعوا اوضتهم يرتاحوا سمير كان بيتعامل مع بوسى زى البسكوته إللى خايف عليها من الهوا فضل واخدها فى حضنه وهما فاردين جسمهم على السرير بوسى كانت سانده رأسها على صدره هو محاوطها بذراعه لكن هى كانت حاسه انه محاوطها بقلبه وحنانه
بوسى:الصداع بيزيد اوى ياحبيبى
سمير:حاضر ياقلبى حجيبلك مسكن
سمير عطاها قرص مسكن ومسكلها كوباية المياه يشربها
بوسى أخدت المسكن ونامت وهى بين أحضان سمير
وسمير كان فرحان بيها بيبص عليها وهى نايمه شايف ملاك قدامه شايف براءه ملهاش حدود وشقاوه لبنت صغيره كل ده كان بيزيد من حبه ليها لكن كانت دايما مشكلة السن بتيجى فى باله خايف ليظلمها فى يوم من الأيام نام من كتر تفكيره وساب كل حاجه للايام
&&&&ياترى الأيام حتثبت ايه &&&&
