MAGICZARD ACADEMY : THE HEARTLESS PRINCESS

CHAPTER 25

Napabuntong-hininga ako at nagpakawala ng Ice kay Mich dahil muntikan na niyang masagi ang thread. Mabilis akong tumalon papunta sa kanya at kinuha ko siya mula doon. Saka ko tinanggal ang Ice na nabalot sa katawan niya. She's trembling, both in fear and in cold. They quickly run to Mich and comfort her.

Naging alerto ako sa sunod na nangyari ng may naramdaman akong kakaiba. Mabilis kong sinalo ang arrow na bigla nalang lumitaw sa kung saan. It's poisonous. Mabilis akong napatingin sa taas at nakita ko ang mga arrow na pabulusok sa amin.

"Not yet done. Be ready." I informed everyone. Mabilis kong hinatak si Arriane ng gagawa sana siya ng barrier.

"Run! " sigaw ni Ace.

Tumakbo kami at iniwasan lahat ng arrow. Damn! Barrier is useless. Nagagawa nitong tumagos. I idolized the person who made this trap. Impressive. Patuloy pa rin kaming tumatakbo pero hindi na mga arrow ang bumabagsak kundi mga patalim na naman. Mabilis akong umiwas  at gumawa ako ng Ice ball at sinalubong ang bawat kutsilyo na papunta sa akin. Gano'n din ang ginawa nila dahil wala talaga kaming takas kahit saan kami pumunta. Wala kasing puno dito. It's an open area. Pero may puno sa unahan. Malayo sa kinalalagyan namin ngayon.

Tss talagang pinagplanuhan. Pinagsanib ko ang Ice at Electricity saka ko iyon pinakawalan sa taas. Sabay-sabay na pagsabog ang nangyari sa taas. It'ss losing my patience. Narinig ko din ang pagsabog sa gawi nila Ace.

Napabuntong-hininga ako ng malaman tapos na. Pero naging alerto ulit ako ng biglang lumamig ang simoy ng hangin. K*ngina! Kahit isang minuto man lang sanang pahinga.

Lahat ay naalarma ng biglang bumuka ang lupa at gumuho ang ibang lupa kasama na ang lupang kinatatayuan ko. Napabulusok ako papunta sa ilalim ng lupa. Huwag lang talaga ako magkakasugat!

Mabilis akong pumasok sa isang kuweba para hindi ako matabunan. Nagpalinga-linga ako. Masyadong madilim pero sa kabila no'n ay kitang-kita ko ang isang babae na nakatayo sa gitna at nakatalikod sa akin. Sa unang tingin ay napagkamalan ko siyang multo dahil puting-puti ang damit na suot niya pati ang buhok niya ay maitim at mahabang-mahaba.

"Kung mahina ka, wala kang kawala. Pumasok ka dito ng buhay, dito ka na mamamatay." sambit niya at humarap sa akin saka ngumisi. Para siyang payaso. Nakakaasiwa ang pagmumukha niya.

"Kung matapang ka, pasalamat ka. Papasok ka ng buhay. Lalabas ka ng buhay. Pero maraming pasa na pwede mo rin ikamatay. Not fair right? " saka ito tumawa na para bang tuwang-tuwa siya sa sinabi.

"Once you enter, there's no way you can get out. " dagdag nito habang nakangisi sa akin.

"Yeah. Once I enter this cave, I want you dead." malamig na sabi ko at ngumisi ako na nakapagpaatras sa kanya. "DIE."

And in just a snap, she vanished. Effortless! I so love Destroyer. Napatigil ako ng biglang may umilaw at nakita kong libro iyon. Lumapit ako at akmang bubuksan na pero kusa itong bumukas.

Forbidden Forest 
It's endless
Once you enter,
There's no way you can get out 
For Life is the change.

Forbidden Forest is known as Paradise 
But when the Princess was gone
Everything's change 
From the Paradise it is now Forbidden
Traps appear and the Beauty fades

But once the Princess is back 
Nightmares fade and sweetdreams will exist 
Beauty, Peace and Freedom 
Will commit.

The book closed by its owns.  So it was the Princess? Once she's back ,Forbidden Forest will disappear. Tss. Whatever.

" Hera , Xiara." tawag ko sa kanila. They immediately appeared in front of me. Saka sila yumuko.  "Cut the formality." asar na sabi ko. Nginisihan lang nila ako.

"You're our guardian. That explains why. So to what pleasure do we owe you?" tanong ni Hera. Napabuntong-hininga ako.

"Get me out of here." Mabilis nilang sinunod ang utos ko at naging dragon sila. Sumakay ako kay Hera saka ko hinarap si Xiara. "Get them." Tumalima naman ito agad. Napatingin ako sa lupang gumuguho pa rin. "Let's go."  utos ko kay Hera.

"But we can't get you out of here. It's dangerous for us. " pagkausap niya sa akin gamit ang isip.

"Then bring us to the next station of this Forbidden Forest." She did what I said. Nakita ko naman silang siyam na nakasakay na kay Xiara. Takot? Iyon pa rin ang nangingibabaw sa kanila. Ibinababa na ako ni Hera at bumalik na siya sa anyong tao gano'n din si Xiara.

"The only way to survive is the braveness. " sambit ni Hera saka sabay silang naglaho at pumasok sa katawan ko.

"Heard that? I told you. Prove to all that you're worthy." I said in a cold tone. "Dont let the fear be in you. Because if you do, your life is the change. Tandaan niyo simula palang 'to. Wala pa tayo sa totoong pakay natin. " sambit ko saka ko sila tinalikuran.