Just A Fangirl (Complete:)

JAF 7

Just a Fangirl : seven

  

 "Totoo?"

 "Yup!", hindi ko na tinignan si Silver. Busy ako sa pagsusulat ng something…

 "So totoo nga?"

 "Yeah", ang kulit. Kaninang umaga pa siya sa tanong na iyan eh.

 "Really?"

 "Really."

 "As in? Sure na sure, boy-"

 Hindi na siya natapos sa pagsasalita kasi bigla kaming nakarinig ng tilian sa labas pero siyempre joke lang iyan. Ang totoo sinapakan ko ng chocolate ang bibig niya. Tapos bumaling ako sa kanya. "Totoo, as in real na real, okay?"

 Tumango tango na lang siya. Buti naman. Gusto ko ng tapusin ito. Ang article para sa school paper. Dapat nga mas maaga ko pa itong natapos kung hindi lang sa makulit kong bestfriend.

 Hours pass ng hindi ko namamalayan. Kanina parin nagpaalam si Silver. At mabibilang nalang kami na andito pa sa library. Unti-unti ko ng iniligpit ang mga gamit ko kasi alam ko any minute from now ay magsasara na ang library. Finally, natapos ko rin ang article. It's already past seven.

 Ipinikit ko muna ang mata ko. 10 seconds lang. Kasi parang nagdilim iyong paningin ko pagtayo ko. Siguro dahil sa gutom. 3, 2, 1 … isang nag-aalalang mukha ang bumungad sa akin.

 "Hi!"

 "Are you okay?", tanong niya instead na batiin din ako. I touched his forehead na ngayo'y nakakunot. Then piningot ko ang matangos niyang ilong. Nainsecure tuloy ako sa ilong ko. Pero atleast may ilong, hehehe.

 "Uy ha! Masyado kang OA. Okay lang ako. Nabigla lang ako sa pagtayo.", I explained. Hindi parin siya kumibo. Ayeehh concerned sa akin ang boyfriend ko.

 "You look pale", he insisted.

 "Okay lang talaga ako. Dinner lang ang katapat nito. Okay? So smile kana", isa-isa ko ng dinampot ang books ko pero kinuha niya iyon mula sa akin. Okay, kung gusto niya na siya ang magdala, eh si sige gora na. Ang bag ko na lang ang dinala ko. Magkasabay na kaming naglakad palabas.

 "Bakit ngayon ka lang umuwi?", basag ko sa katahimikan.