Κεφάλαιο 4

4.5K 149 15
                                    

Ένας χρόνος μετά από αυτό

Harry's POV

Μόλις  είχαμε αποφασίσει να κάνουμε ένα διάλειμμα από το να προσπαθούμε να κάνουμε παιδί. Ήταν χειμώνας. Το θυμάμαι ξεκάθαρα, όταν η Τέσσα ήρθε τρέχοντας στην κουζίνα. Τα μαλλιά της ήταν τραβηγμένα πίσω σε έναν κομψό κότσο, και φορούσε ένα απαλό ροζ φόρεμα με δαντέλα. Το μακιγιάζ της ήταν διαφορετικό εκείνη τη μέρα –δεν μπορούσα να το καταλάβω. Το χαμόγελό της έλαμπε καθώς με πλησίασε, και εγώ γλίστρησα κατεβαίνοντας πιο χαμηλά στο σκαμπό που καθόμουν και της έκανα νόημα να καθίσει στα πόδια μου. Έγειρε επάνω μου, τα μαλλιά της μύριζαν βανίλια και μέντα, και το σώμα της ήταν απαλό έναντι στο δικό μου. Πίεσα τα χείλη μου στο λαιμό της, και αυτή αναστέναξε, ακουμπώντας τα χέρια της στα ανοιχτά της γόνατα.

«Γεια σου μωρό μου.» Είπα πάνω στο δέρμα της.

«Γεια, μπαμπάκα.» Μου ψιθύρισε ως απάντηση.

Σήκωσα το φρύδι μου προς το μέρος της, ο τρόπος που είπε το μπαμπάκας έκανε το πέος μου να σφίξει, και τα χέρια της ταξίδεψαν αργά πάνω στους μηρούς μου.

«Μπαμπάκα, ε;» Η φωνή μου ήταν τραχιά, και αυτή γέλασε, ένα ανόητο, και εντελώς εκτός κλίματος γέλιο.

«Όχι ο μπαμπάκας που σκέφτεσαι. Πρόστυχε.» Χτύπησε παιχνιδιάρικα και απαλά το χέρι της πάνω στο εξόγκωμα στο παντελόνι μου, και εγώ ακούμπησα τα χέρια μου στους ώμους της να την γυρίσω να με κοιτάζει.

Γέλασε πονηρά ξανά- και μετά γαμώτο χαμογέλασε πλατιά- αλλά δεν μπορούσα να συνδέσω αυτά που μου έλεγε.

«Βλέπεις;» Έβαλε το χέρι της στην μπροστινή τσέπη του φορέματος της και έβγαλε κάτι από μέσα. Ήταν ένα κομμάτι χαρτί. Δεν κατάλαβα, φυσικά, αλλά πάντοτε δεν καταλάβαινα τα σημαντικά πράγματα με την πρώτη. Ξεδίπλωσε το χαρτί και το άφησε στο χέρι μου.

«Τι είναι αυτό;» Κοιτούσα το θολό κείμενο στο χαρτί.

«Καταστρέφεις τη στιγμή τόσο φριχτά αυτή τη στιγμή.» με πείραξε.

Γέλασα και σήκωσα το χαρτί στο πρόσωπό μου.

«Τεστ ούρων θετικό.» Έγραφε.

«Να πάρει.» Μου κόπηκε η ανάσα, το χέρι μου έσφιξε γύρω από το χαρτί.

«Να πάρει;» γέλασε, ο ενθουσιασμός ξεκάθαρος στα γκρι-μπλε μάτια της. «Φοβάμαι να ενθουσιαστώ πολύ.» παραδέχτηκε. Έπιασα το χέρι της, τσαλακώνοντας τη σελίδα ανάμεσά μας.

«Μην φοβάσαι.» Φίλησα το κούτελό της. «Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί, άρα πρέπει να είμαστε όσο γαμημένα ενθουσιασμένοι θέλουμε.» Τα χείλη μου φίλησαν το κεφάλι της ξανά.

«Χρειαζόμαστε ένα θαύμα.» Έγνεψε, προσπαθώντας να αστειευτεί, αλλά ακούστηκε πολύ σοβαρό.

Εφτά μήνες μετά, είχαμε ένα μικρό ξανθό θαύμα ονόματι Έμερι.

After Ever Happy - Greek TranslationWhere stories live. Discover now